Ὁλοκληρώθηκε τήν 31η Αὐγούστου ἐ.ἔ., μέ τήν Χάρι τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἡ θητεία τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς 162ας Συνοδικῆς περιόδου, τῆς ὁποίας ὑπῆρξα μέλος καί, εὐλογῶν τόν Θεόν διά τήν διακονίαν αὐτήν, θεωρῶ ὡς ἐπιτακτικό χρέος μου νά χαράξω τίς ἀκόλουθες γραμμές γιά τήν ἐνημέρωσι τοῦ Ποιμνίου μου καί ὅσων ἄλλων ἀδελφῶν χριστιανῶν θά τό ἐπιθυμοῦσαν γύρω ἀπό τό φλέγον Οὐκρανικό ἐκκλησιαστικό ζήτημα, τό ὁποῖο ἐπικινδύνως ἐξελίσσεται.

Καί τοῦτο διότι καθ’ ὅλην σχεδόν τήν παρελθοῦσα Συνοδική περίοδο τό Οὐκρανικό Αὐτοκέφαλο ἦταν τό κυρίαρχο καί τό σπουδαιότερο θά λέγαμε θέμα τῶν Συνεδριῶν μας.

Τό τελευταῖο σχετικό ἀνακοινωθέν τῆς ἀπελθούσης ΔΙΣ, ἄν ἀπομονωθῆ καί δέν συνεκτιμηθοῦν ὅλα τά καθ’ ὅλην αὐτήν τήν Συνοδικήν περίοδον διαμειφθέντα καί καταγραφέντα εἰς τά Πρακτικά, δίνει ἐντελῶς διαφορετική εἰκόνα καί ἄλλες ἐντυπώσεις.

Διά τοῦτο αἰσθάνομαι ἐπιβεβλημένη τήν ἐνώπιον Θεοῦ, τοῦ Ποιμνίου μου καί τῆς Ἁγίας Μητρός ἡμῶν Ἐκκλησίας ὑποχρέωσι νά καταθέσω ἐκ ψυχῆς, ἐν συνειδήσει καί ἐν φόβῳ Θεοῦ, τά κατωτέρω διευκρινιστικά τοῦ ὅλου θέματος στοιχεῖα καί ἐν τέλει τήν ἐπ’ αὐτοῦ ἐπισκοπικήν μου μαρτυρίαν, ἡ ὁποία καταγράφεται εἰς τά ὑπ’ ἀριθ. 308/29-5-2019 καί 396/23-7-2019 σχετικά ἔγγραφά μου πρός τόν Μακ. Πρόεδρον καί τά Μέλη τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, τά ὁποῖα ἀνεγνώσθησαν ἐν Συνόδῳ καί τά ὁποῖα κοινοποιῶ εἰς τό Χριστεπώνυμο Πλήρωμα πρός ἐνημέρωσιν.

1. Σέ ἀλλεπάλληλες συνεδριάσεις ἐτέθη ἀπ’ ἀρχῆς τῆς Συνοδικῆς αὐτῆς περιόδου μέχρι πέρατος, τῆς τελευταίας ὥρας αὐτῆς, τό πολύκροτο καί πολύπλοκο Οὐκρανικό ζήτημα.

Ἀνεγνώσθησαν σχετικά κείμενα τοῦ Παναγ. Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.Βαρθολομαίου, τοῦ Μακ. Πατριάρχου Μόσχας καί πασῶν Ρωσιῶν κ.Κυρίλλου, τοῦ Μακ. Πατριάρχου Σερβίας κ.Εἰρηναίου, τοῦ Μακ. Μητροπολίτου Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας κ.Ὀνουφρίου κ.ἄ.

2. Ἐξητάσθησαν διεξοδικῶς τά δύο σκέλη τοῦ θέματος: α) Ὁ Παναγ. Οἰκουμενικός Πατριάρχης ἔχει τό δικαίωμα νά ἐκχωρῇ Αὐτοκεφαλίαν εἰς Ἐπαρχίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου ἤ ἀπεριορίστως εἰς πᾶσαν Ἐπισκοπήν Ὀρθοδόξων; α1) Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Κων/πόλεως δύναται νά δεχθῇ ἔκκλητον προσφυγήν Ἱεράρχου τῆς κανονικῆς δικαιοδοσίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου μόνον, ἤ ἀπεριορίστως παρά παντός Ἀρχιερέως τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας;

Ἤ ἐν ᾗ περιπτώσει Ἐπίσκοπός τις κατεδικάσθη ὑπό Πατριάρχου καί Πατριαρχικῆς Συνόδου (ὅρα περίπτωσιν τοῦ καθαιρεθέντος καί ἀναθεματισθέντος ἁρμοδίως ὑπό τοῦ Πατριαρχείου Ρωσίας Μητροπολίτου Κιέβου Φιλαρέτου) ἔχει τό δικαίωμα ἀσκήσεως τῆς ἐκκλήτου προσφυγῆς του εἰς τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην ἤ εἰς τήν ὀψέποτε συγκληθησομένην ἑπομένην Οἰκουμενικήν Σύνοδον;

β) Ἡ ἐκχώρησις τῆς «νέας Αὐτοκεφαλίας» ἐγένετο κανονικῶς ὑπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, εἰς ἔδαφος τῆς κανονικῆς δικαιοδοσίας του, ἤ ὑπερορίως, μή αἰτηθείσης τῆς Αὐτοκεφαλίας ὑπό τῆς Αὐτονόμου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας διά τῆς Μητρός αὐτῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας παρά τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου; καί β1) Ἡ οὕτω πως ἐκχωρηθεῖσα «νέα Αὐτοκεφαλία» πληροῖ τούς κανονικούς καί ἐκκλησιολογικούς ὅρους καί τάς ἀπαραιτήτους προϋποθέσεις, γνωστοῦ ὄντος ὅτι ὄχι μόνον ἐγένετο ἡ εἰσδοχή σχισματικῶν μερίδων, ἀναθεματισμένων, καθῃρημένων, αὐτοχειροτονήτων καί ἀχειροτονήτων, χωρίς προηγουμένως νά αἰτηθῇ ἔμπρακτος μετάνοια καί καταδίκη τοῦ σχίσματος, ἀλλά καί παρεθεωρήθη τελικῶς καί ἔμεινεν «ἔξω τοῦ Νυμφῶνος», ἀποχαρακτηρισθεῖσα προηγουμένως, ἡ ὑπό τόν Μακ. Μητροπολίτην Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας κ.Ὀνούφριον Κανονική καί ὑπό πασῶν τῶν κατά τόπους Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἀνεγνωρισμένη Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας, ἀρνηθεῖσα νά συναπαρτίσῃ·καί συγκροτήσῃ τό Οὐκρανικόν Αὐτοκέφαλον μετά τῶν δύο λίαν προβληματικῶν ἀπό κανονικῆς καί ἐκκλησιολογικῆς ἀπόψεως σχισματικῶν ἐν Οὐκρανίᾳ μερίδων (αἱ ὁποῖαι τελικῶς, μετά τήν ἀποδοχήν τῆς ἐν θέματι «Αὐτοκεφαλίας» διεσπάσθησαν ἐκ νέου);

3. Οὕτω πως τεθέντος τοῦ ὅλου αὐτοῦ κανονικοῦ καί ἐκκλησιολογικοῦ θέματος καί τοῦ περί αὐτό προβληματισμοῦ ἔγιναν πολλές καί ἐκτεταμένες συζητήσεις καί τοποθετήσεις παρά τε τοῦ Μακαριωτάτου Προέδρου κ.Ἱερωνύμου καί ἁπάντων τῶν Συνοδικῶν Μελῶν.

Οἱ Σεβ/τοι ἅγιοι Ἀδελφοί τῶν καλουμένων «Νέων Χωρῶν» καί ἕνας Σεβ. Ἀδελφός τῆς καλουμένης «Παλαιᾶς Ἑλλάδος» εἰς τά ὡς ἄνω ἐρωτήματα ἦσαν θετικοί, ὅτι δηλ. ὁ Οἰκουμ.Πατριάρχης ἔχει τό δικαίωμα νά ἐκχωρῇ Αὐτοκεφαλίαν εἰς ὁλόκληρον τόν Ὀρθόδοξον χῶρον, ἀπεριορίστως, καί ἑπομένως ὀρθῶς ἔπραξε καί εἰς τήν προκειμένην περίπτωσιν· κανονικῶς κέκτηται τό δικαίωμα τῆς ἐξετάσεως τῆς ἐκκλήτου προσφυγῆς ἐν ὅλῃ τῇ Ὀρθοδόξῳ χριστιανικῇ Οἰκουμένῃ ἀπεριορίστως (καί ἑπομένως καί τοῦ προκύψαντος «νέου Αὐτοκεφάλου»)˙ κανονικῶς ἐξεχωρήθη ἡ «νέα Αὐτοκεφαλία» καί ὅτι δέν ὑφίσταται κανονικόν πρόβλημα ἐκ τῆς οὕτω πως γενομένης ἀποκαταστάσεως ἐν τῇ κανονικῇ τάξει τῶν σχισματικῶν μερίδων τῆς Οὐκρανίας.

Σημειωτέον δέ ὅτι οἱ ἅγιοι Ἀδελφοί τῶν «Νέων Χωρῶν» παρέλαβον κατά μῆνα Ἰανουάριον τά Πατριαρχικά Γράμματα ἐκ Φαναρίου Κων/πόλεως, δι’ ὧν ἐκαλοῦντο νά ἀποδεχθοῦν τό γενόμενον ἐν Κων/πόλει κατά τήν ἑορτήν τῶν Ἁγίων Θεοφανείων, ὅτι ἐπισήμως ἐν Ἐκκλησίᾳ λαοῦ παρεδόθη ὑπό τοῦ Παναγ. Πατριάρχου εἰς τόν «νέον Προκαθήμενον» τῆς Οὐκρανικῆς Ἐκκλησίας ὁ Πατριαρχικός Τόμος ἐκχωρήσεως τῆς «νέας Αὐτοκεφαλίας» καί ὅτι οὐδέν κανονικόν πρόβλημα ὑφίσταται.

Οἱ ὑπόλοιποι πέντε (5) τῆς «Παλαιᾶς Ἑλλάδος», οἱ καί ἀρχαιότεροι τῆς Δ.Ι.Σ. ἔχοντες ἐπιφυλάξεις διά τό ἀπεριόριστον τοῦ δικαιώματος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου τοῦ χορηγεῖν τήν Αὐτοκεφαλίαν εἰς ἅπαντα τόν Ὀρθόδοξον χῶρον καί διά τήν ἀποδοχήν τῶν ἐκκλήτων προσφυγῶν ἐξ ἁπάσης Ἐπισκοπῆς Ὀρθοδόξων γενικῶς καί ἀνεξαιρέτως, καί πληροφορηθέντες ἁρμοδίως ἐκ τοῦ Γράμματος τοῦ Μακ. Μητροπολίτου Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας κ.Ὀνουφρίου πρός τήν ἡμετέραν Δ.Ι.Σ. τήν πλήρη κανονικήν ἀκαταστασίαν τῶν ἀποκασταθεισῶν δύο μερίδων τῶν σχισματικῶν, ἀναθεματισμένων, καθῃρημένων, αὐτοχειροτονήτων καί ἀχειροτονήτων τῆς Οὐκρανίας, εἴμεθα πεπεισμένοι διά τήν ἰδιαιτερότητα καί τήν ἰδιάζουσαν προβληματικότητα, διά τούς ὡς ἄνω λόγους, τοῦ ἐκχωρηθέντος Οὐκρανικοῦ Αὐτοκεφάλου, διό καί ἡ ἀντιμετώπισις τοῦ ἄκρως νευραλγικοῦ αὐτοῦ θέματος, ἀπό κανονικῆς καί ἐκκλησιολογικῆς πλευρᾶς ἦτο λίαν προσεκτική καί ἐπιφυλακτική.

Καί ὁ Μακαριώτατος Πρόεδρος κ.Ἰερώνυμος, σεβόμενος μέν τό δικαίωμα τοῦ Οἰκουμ. Πατριάρχου νά χορηγῆ τό Αὐτοκέφαλον εἰς μίαν Τοπικήν Ἐκκλησίαν, προβληματιζόμενος δέ σοβαρῶς διά τήν ἐπιφυλακτικήν καί ἀρνητικήν στάσιν τῶν κατά τόπους Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν ἔναντι τῆς Οὐκρανικῆς Αὐτοκεφαλίας καί πληροφορηθείς ἁρμοδίως περί τῆς ἀταξίας καί πλήρους ἀκαταστασίας τῶν μερίδων τῶν σχισματικῶν σέ θέματα κανονικῆς τάξεως, Ἱερωσύνης καί κανονικῶν καί ἐγκύρων χειροτονιῶν, ἦτο καθ’ ὅλον τό διάστημα τῆς Συνοδικῆς περιόδου «σύννους καί σκεπτόμενος» καί προβληματιζόμενος σοβαρῶς διά τό μεῖζον πρόβλημα τοῦ ὑπό τοιαύτας συνθήκας ἀποδοθέντος Αὐτοκεφάλου εἰς τήν Οὐκρανίαν καί τίς ὀλέθριες γιά τήν ἑνότητα τῶν Ὀρθοδόξων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν συνέπειες αὐτοῦ.

4. Ἀπό τόν πρῶτο καιρό τῆς Συνοδικῆς μας περιόδου ὁ Μακαριώτατος Πρόεδρος ἐπρότεινε νά συγκληθῇ ἐκτάκτως ἡ Σεπτή Ἱεραρχία μας, νά ἐνημερωθῇ ἐπαρκῶς ἀπό τίς ἁρμόδιες Συνοδικές Ἐπιτροπές α) ἐπί τῶν Δογματικῶν καί Νομοκανονικῶν Ζητημάτων καί β) ἐπί τῶν Διορθοδόξων καί Διαχριστιανικῶν Σχέσεων, εἰς τάς ὁποίας προωθοῦντο ὅλα τά σχετικά κείμενα, καί νά ἀποφασίση ἡ Ι.Σ.Ι. διά μυστικῆς ψηφοφορίας ἐάν θά ἀποδεχθῆ ἤ ὄχι τό τετελεσμένο γεγονός τοῦ Οὐκρανικοῦ Αὐτοκεφάλου. Μεσούσης δέ τῆς Συνοδικῆς περιόδου ὁ Μακαριώτατος ἐπρότεινε τήν παραπομπή τοῦ θέματος αὐτοῦ εἰς τήν τακτική σύγκλησι τῆς Ἱεραρχίας τοῦ προσεχοῦς Ὀκτωβρίου.

Μετά τό Πάσχα ὁ Μακαριώτατος Πρόεδρος, ἐπῃρεασθείς ἀπό τήν γνώμη Πανεπιστημιακοῦ Καθηγητοῦ, ἰσχυριζομένου ὅτι δέν ἔχει ἁρμοδιότητα ἡ Ι.Σ.Ι. νά ἀποφανθῇ καί ἀποφασίσῃ γιά τήν νέα αὐτή Αὐτοκεφαλία, ἀφοῦ εἰς οὐδέν παρόμοιο προηγούμενο Αὐτοκεφαλίας ἔλαβε θέσιν καί ἐφ’ ὅσον τά πρεσβυγενῆ Πατριαρχεῖα καί οἱ ἄλλες Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες δέν ἔπραξαν κάτι παρόμοιο, ἔπαυσε νά συζητῆ τό θέμα παραπομπῆς τῆς ὑποθέσεως αὐτῆς στήν προσεχῆ Τακτική Σύγκλησι τῆς Ἱεραρχίας, ὥσπου τήν τελευταία ἡμέρα τῆς Συνοδικῆς μας περιόδου (28-8-2019), καί δή τήν τελευταία ὥρα 2 μ.μ., ἡ Δ.Ι.Σ. ἀφοῦ ἤκουσε τούς Σεβ. Προέδρους τῶν προμνημονευθεισῶν Μονίμων Συνοδικῶν Ἐπιτροπῶν καί ὑπέβαλε ὡρισμένες ἐρωτήσεις, ἀρνήθηκε δέ ἐπίμονα διά τοῦ Ἀντιπροέδρου της Σεβ. Μεσογαίας καί ἄλλων Σεβ. Συνέδρων νά λάβη Ἀπόφασιν ἐπί τοῦ Οὐκρανικοῦ Αὐτοκεφάλου, κρίνασα ἑαυτήν ἀναρμοδίαν πρός τοῦτο, ἀπεδέχθη πρότασιν Σεβ. Συνοδικοῦ Συνέδρου νά ἀναγραφῇ εἰς τό Δελτίον Τύπου ὅτι ἡ Δ.Ι.Σ. ἀναγνωρίζει τό δικαίωμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου νά χορηγῇ Αὐτοκεφαλίαν καί τό προνόμιον τοῦ Μακαριωτάτου Προέδρου μας νά χειρισθῇ τό θέμα τοῦτο κατά τήν ἔμφρονα κρίσιν του.

Προσωπικῶς διεφώνησα μέ τήν πρότασιν αὐτήν, διότι ἀφ’ ἑνός μέν προαισθάνθηκα τίς ἀρνητικές ἀντιδράσεις, πού θά προκαλοῦσε ἡ ἀποδοχή της -ὅπερ καί ἐπιβεβαιώθηκε ἐκ τῶν ὑστέρων μέ τήν διαφορετική ἀνάγνωσι πού ἔκαναν, ὅσοι τήν ἀνέγνωσαν- καί ἀφ’ ἑτέρου διότι ἡ Αὐτοκεφαλία, κατά τό Ἱερόν Πηδάλιον, δίδεται ἀπό τόν Οἰκουμ. Πατριάρχη Κων/πόλεως μόνον ἐντός τῶν ὁρίων τῆς δικαιοδοσίας τοῦ Οἰκουμ. Θρόνου καί ὄχι εἰς ἑτέραν δικαιοδοσίαν, ὅπως εἶναι ἡ Οὐκρανία, ἀνήκουσα ἀπό 300 καί πλέον χρόνων εἰς τήν δικαιοδοσίαν τοῦ Ρωσικοῦ Πατριαρχείου. Καί, ἀκόμη, διότι κριθεῖσα ἡ ὑπόθεσις τῶν σχισματικῶν, ἀναθεματισμένων καί αὐτοχειρονήτων ὑπό τοῦ οἰκείου Πατριάρχου καί τῆς Πατριαρχικῆς Συνόδου τῆς Ρωσίας δέν ἐπεδέχετο ἔκκλητον προσφυγήν εἰς τόν Πατριάρχην Κων/πόλεως;, ἄν καί Πρωτόθρονον, διότι αὐτές οἱ ὑποθέσεις ἀνακρίνονται ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει μόνον ὑπό τῆς ὀψέποτε συγκληθησομένης ἑπομένης Οἰκουμενικῆς Συνόδου.

Καί διά τό δεύτερο σκέλος τῆς προτάσεως δέν συνεφώνησα ὄχι ἐξ ἐλλείψεως ἐμπιστοσύνης εἰς τήν ἔμφρονα κρίσιν τοῦ Μακαριωτάτου Προέδρου κ.Ἱερωνύμου, ἀλλά διότι ἕνα τέτοιο κρίσιμο θέμα ὑψίστης σπουδαιότητος καί σημασίας ὄχι ἕνας, ὄχι 12, ἀλλά ἡ Ὁλομέλεια τῆς Σεπτῆς Ἱεραρχίας μας εἶναι ἁρμοδία καί ἐπιβάλλεται συνοδικῶς νά τό διαχειρισθῇ.

Γι’ αὐτό ἡ ταπεινή μου πρότασις ἦτο : «ἡ Δ.Ι.Σ., ἀφοῦ ἄκουσε τούς Σεβ. Προέδρους τῶν ἁρμοδίων Συνοδικῶν Ἐπιτροπῶν ἐπί τοῦ θέματος τοῦ Οὐκρανικοῦ Αὐτοκεφάλου, παραπέμπει τό μεῖζον τοῦτο θέμα διά τοῦ Μακαριωτάτου Προέδρου της εἰς τήν Σύνοδον τῆς Ἱεραρχίας».

5. Ταπεινῶς φρονῶ ὅτι, κατόπιν τῶν ἀνωτέρω, πού συνιστοῦν σύντομη ἀναδρομή εἰς τήν πορείαν καί ἐξέλιξιν τοῦ ὅλου πολυκρότου καί πολυπλόκου Οὐκρανικοῦ ζητήματος, θά ἦτο ἄδικος ἡ κρίσις ὅτι ἡ Δ.Ι.Σ. ἔδωκε «λευκή ἐπιταγή» εἰς τόν Μακαρ. Πρόεδρον νά κλείση τό ὅλο θέμα θετικά ὑπέρ τῆς ἀναγνωρίσεως τοῦ Οὐκρανικοῦ Αὐτοκεφάλου.

Τοῦ ἀνέθεσε μέ ἐμπιστοσύνη τήν πρωτοβουλία τοῦ ἔμφρονος χειρισμοῦ του καί ὄχι νά ἀποφασίσῃ ἐξ ὀνόματός της.

6. Πρός τιμήν του ὁ Μακαριώτατος Πρόεδρος, ἀφοῦ εὐχαρίστησε τήν Δ.Ι.Σ. διά τήν ἐμπιστοσύνην της εἰς τό πρόσωπόν του, ἐδήλωσε ὅτι δέν ἠμπορεῖ μόνος του νά σηκώση ἕνα τόσο μεγάλο βάρος εὐθύνης καί γι’ αὐτό θά φέρη τό θέμα εἰς τήν Σεπτή Ἱεραρχία.

Καί ἐπειδή τό περίπλοκο αὐτό κανονικό καί ἐκκλησιολογικό ζήτημα δέν λύεται «στό πόδι» ἤ μέ «μιά μονοκονδυλιά» πιστεύω -καί ἀπό τήν ταπεινή αὐτή ἱστοσελίδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας κάνω θερμότατη ἔκκλησι -ὅτι δέν εἶναι ὁ κατάλληλος χρόνος ἐπιλύσεώς του, τόν προσεχῆ Ὀκτώβριο, μετά τήν διεξαγωγή τῆς διαδικασίας γιά τήν ἐκλογή τριῶν Μητροπολιτῶν καί τριῶν Βοηθῶν Ἐπισκόπων, ἀλλά διά νά ἐκφρασθῆ καθώς πρέπει τό ἱερό Σῶμα τῆς Σεπτῆς Ἱεραρχίας μας θά ἀπαιτηθῆ ἔκτακτη σύγκλησις τῆς Ι.Σ.Ι. ἐπί διήμερον, καί

7. Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω ἐξηγήσεων παραθέτω πρός ἐνημέρωσιν τοῦ Χριστεπωνύμου Πληρώματος τῆς Θεοσώστου Ἐπαρχίας μου Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων καί ὅσων ἄλλων Πατέρων καί ἀδελφῶν τό ἐπιθυμοῦν τά δύο προαναφερθέντα ἔγγραφα – ἀναφορές μου γιά τό Οὐκρανικό, τό ὁποῖο εὔχομαι ἀπό καρδίας νά ἐπιλυθῇ θεοφιλῶς καί θεαρέστως εἰς δόξαν Θεοῦ.

Ἡ ἑσπευσμένη ἐπίλυσίς του ὑπό τήν πίεσιν κοσμικῶν παραγόντων, τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς, καί διά τήν προώθησιν γεωπολιτικῶν καί γεωστρατηγικῶν σχεδίων ἐδίχασε βαθύτατα τόν Οὐκρανικό λαό, ἐδίχασε τίς κατά τόπους Αὐτοκέφαλες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, ἀφοῦ ὅλες μαζί διαφωνοῦν μέ τήν ἀντικανονική ἐκχώρησι τῆς Αὐτοκεφαλίας στήν Οὐκρανία ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, ἐδίχασε τήν Διαρκῆ Ἱερά Σύνοδο, ἐδίχασε τό Ἅγιον Ὄρος, θά διχάση καί τήν Σεπτή Ἱεραρχία μας.

Ἀναμένεται ἡ θεοφώτιστη διευθέτησις τοῦ σοβαρωτάτου αὐτοῦ θέματος διά τῆς ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι Πανορθοδόξου Συνάξεως Προκαθημένων καί Ἐκπροσώπων τῶν κατά τόπους Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν. Εὐκτέον εἶναι εἰς τήν Αὐτοκέφαλη Ὀρθόδοξη Ἑλλαδική μας Ἐκκλησία νά ἀποτραπῆ ἡ διαρχία.

Νά μή προβαίνουν Σεβ. Ἱεράρχες σέ συλλειτουργίες, συμπροσευχές καί ἐκκλησιαστική κοινωνία μέ σχισματικούς καί ἀκοινωνήτους, οἱ ὁποῖοι δέν ἔχουν γίνει ἀποδεκτοί ἀπό τό σύνολον, σχεδόν, τῶν Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ἀλλά νά ἀναμένουν τήν Ἀπόφασιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας μας, ἡ ὁποία τούς ἐξέλεξε, τούς ἐχειροτόνησε καί τούς ἐνθρόνισε.

Περί τοῦ ἀκανθώδους αὐτοῦ Πανορθοδόξου προβλήματος ἐτοποθετήθησαν λίαν προσφάτως εὐθαρσῶς καί πεπαρρησιασμένως ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ.Σεραφείμ διά τοῦ ἀπό 12/9/2019 Ἀνακοινωθέντος τῆς κατ’ αὐτόν Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς, ὁ Ἐλλογ. τ.Καθηγητής Δογματικῆς Θεολογίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ ΑΠΘ κ.Δημήτριος Τσελεγγίδης, ἀπευθυνόμενος διά τῆς ἀπό 6/9/2019 ἐπιστολῆς του πρός τήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί πλειάς Κληρικῶν, Μοναχῶν καί Λαϊκῶν δι’ ἐπιστολῆς των πρός τήν Ἱεραρχίαν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (Σεπτέμβριος 2019).

Δι’ αὐτῶν τῶν περισπουδάστων κειμένων τίθεται τό ὅλον Οὐκρανικόν ζήτημα τῆς «Αὐτοκεφαλίας», ἐπί κανονικῶν καί ἐκκλησιολογικῶν βάσεων, στίς τρομακτικές ἀποκλίσεις του ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Παράδοσι, σέ ὅλες του τίς διαστάσεις καί μέ ὅλες τίς ὀλέθριες προεκτάσεις του, δι’ ὧν ἐπαπειλεῖται ἡ συνοχή καί ἑνότης ἁπασῶν τῶν κατά τόπους Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν μέ ἀπρόβλεπτες συνέπειες.

Εἴθε ἅπαντες, Ἐπίσκοποι, λοιποί Κληρικοί, Μοναχοί καί ἀδελφοί Χριστιανοί νά θελήσωμε καί νά ἐπιδιώξωμε ἀπό καρδίας νά εὐαρεστήσωμε καί ἐν προκειμένῳ εἰς τόν Ἀρχηγόν τῆς Πίστεως καί τῆς Σωτηρίας μας Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν καί εἰς τήν Ἁγίαν Του Ὀρθόδοξον Καθολικήν Ἐκκλησίαν, μή προσβλέποντες τό παράπαν εἰς πρόσωπον ἀνθρώπου ἤ εἰς ἰδιοτελῆ τινά ἀπολαυήν.

Ἡ προσευχή ὅλων μας διά τό Οὐκρανικό νά εἶναι θερμή καί διαρκής διά νά ἀποτραποῦν τά σχίσματα, οἱ διχασμοί καί οἱ διαιρέσεις καί νά δοξάζεται ἐν παντί καιρῷ καί πάσῃ ὥρᾳ τό πάντιμον καί μεγαλοπρεπές Ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.

eggrafo-1

eggrafo-2