Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της από 29ης Νοεμβρίου έως 2ας  Δεκεμβρίου συγκληθείσα στην Μόσχα, εξέπεμψε μήνυμα προς τον κλήρο, τους μονάζοντας και όλα τα πιστά τέκνα της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας.

Πεφιλιμένοι ἐν Κυρίῳ σεβαστοί πατέρες, θεοφιλείς μοναχοί και μοναχές, αγαπητοί αδελφοί και αδελφές,

Η συγκληθείσα από 29ης Νοεμβρίου εως 2ας Δεκεμβρίου 2017 στον Ιερό Καθεδρικό Ναό του Σωτήρος Χριστού Μόσχας Ιερά Σύνοδος Ιεραρχίας, απευθύνεται προς όλους εσάς διά του αποστολικού χαιρετισμού:  «Ὁ δὲ Θεὸς τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως δῴη ὑμῖν τὸ αὐτὸ φρονεῖν ἐν ἀλλήλοις κατὰ Χριστὸν ᾿Ιησοῦν, ἵνα ὁμοθυμαδὸν ἐν ἑνὶ στόματι δοξάζητε τὸν Θεὸν καὶ πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ» (Ρωμ. 15.5-6).

Αίνον αναπέμποντες προς τον Δημιουργό, τον Προνοητή και τον Δωρητή παντός αγαθού, ἐν προσευχαῖς μνημονεύουμε τα σπουδαιότερα γεγονότα της ιστορίας της Εκκλησίας μας, την εκατονταετηρίδα των οποίων εορτάζουμε φέτος. Πρόκειται για την έναρξη της Ιεράς Κληρικολαϊκής Τοπικής Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας και την επανασύσταση από αυτή του Πατριαρχείου.

Από τις κεντρικότερες πράξεις της ἐν λόγῳ Συνόδου ήταν η εκλογή στον Πατριαρχικό Θρόνο Μόσχας του Αγίου Τύχωνα, η οποία συνέπεσε χρονικά με την έναρξη των απηνών διωγμών σε βάρος της Εκκλησίας του Θεού. Τη γη μας έβαψε το αθώο αίμα των πρώτων μαρτύρων της νεωτέρας εποχής.  Σύντομα η ανομία και η αυθαιρεσία κατά της Εκκλησίας διαδόθηκαν παντού. Μέσα σε αυτές τις διώξεις και τα βάσανα υπέρ του ονόματος του Χριστού, πολλά εκ των πιστών τέκνων της Εκκλησίας γενναίως αγωνίσθησαν για την πίστη, θανατώθηκαν και δέχθηκαν τὸν ἀμαράντινον τῆς δόξης στέφανον (Α’Πετ. 5.4). Ήταν μια εποχή σκληρών δοκιμασιών για όλους τους λαούς της Πατρίδος. Ως αποτέλεσμα η χώρα βρέθηκε στο χείλος της καταστροφής. Και όμως με τις πρεσβείες του Αγίου Τύχωνα, του νέφους των νεομαρτύρων και ομολογητών της Ρωσικής Εκκλησίας ο Κύριος έδειξε το έλεός Του στο λαό Του και δεν άφησε να επικρατήσει το κακό ολοσχερώς. Σήμερα με ευγνωμοσύνη προς τον Θεό μαζί με τον ψαλμωδό αναφωνούμε: «Παιδεύων ἐπαίδευσέ με ὁ Κύριος καὶ τῷ θανάτῳ οὐ παρέδωκέ με» (Ψαλ. 117.18).

Ενθυμούμενοι τα τραγικά γεγονότα του 20ου αι. και αναλογιζόμενοι τις αιτίες των, οφείλουμε με βαθιά ταπείνωση και ειλικρινή πεποίθηση να μαρτυρούμε στους εγγύς και τους μακράν το βασικό δίδαγμα της παρελθούσης εκατονταετίας: χωρίς τον Θεό ουδεμία προσπάθεια οικοδομήσεως Πολιτείας η Κοινωνίας ευδώνεται. Η ιστορία απέδειξε ότι ολέθριες για τα κράτη και τους ανθρώπους αναδεικνύονται οι επαναστατικές τάσεις, οι οποίες οφείλονται σε πολιτικές προβοκάτσιες, συμπεριλαμβανομένων κι εκείνων που εκμεταλλεύονται το ζήτημα της κοινωνικής δικαιοσύνης. Οι εκπρόσωποι όλων των στρωμάτων της κοινωνίας οφείλουν να καταβάλλουν προσπάθειες, προκειμένου να αποφύγουμε την επανάληψη των σφαλμάτων, τα οποία κατά τον παρελθόντα αιώνα οδήγησαν σε ταλαιπωρίες και θάνατο πολλών ανθρώπων και τη διάλυση του κρατικού μηχανισμού.

Δηλώνουμε το διαχρονικό της αποστολής της Εκκλησίας, την οποία   περιεποιήσατο ο Σωτήρας διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος (πρβλ. Πραξ. 20.28) για να φέρουμε τους ανθρώπους στην ενότητα με τον Θεό. Όλοι οι εργάτες στον Αμπελώνα του Χριστού οφείλουμε να έχουμε επίγνωση ότι ο ακρογωνιαίος λίθος του εκκλησιαστικού κηρύγματος, από των αποστόλων έως της συντελείας του αιώνος, είναι η χαρμόσυνη είδηση περί σωτηρίας, η οποία μας δωρήθηκε διά του Σταυρού και της Αναστάσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Η βασική, όμως, διακονία στην οποία καλείται ο κάθε ποιμένας, ειναι η τέλεση της Θείας Λειτουργίας, εφόσον η προσφορά της Αναιμάκτου Θυσίας της ευχαριστίας κατά πάντα και διά πάντα είναι το σπουδαιότερο και το μεγαλύτερο από όλα επί της γης έργα.

Ἐν ἑνὶ στόματι καὶ μιᾷ καρδίᾳ δοξολογούντες τον Επουράνιο Πατέρα και τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, εμείς, ως μέλη της Ιεράς Συνόδου, μαρτυρούμε ότι με τις πρεσβείες ενώπιον του Θρόνου του Παντοκράτορος των νεομαρτύρων και ομολογητών της Εκκλησίας της Ρωσίας, με τους κόπους πλήθους Ιεραρχών,  κληρικών, μοναζόντων και λαϊκών συνεχίζεται η οικοδομή της Εκκλησίας. Αναστηλώνονται τα κατεστραμμένα ιερά προσκυνήματα, εγείρονται νέοι Ι. Μονοί,  στις Ορθόδοξες Ιερές Μονές ασκούνται πλήθη μοναχών, αυξάνεται ο αριθμός των υπό την αιγίδα της Εκκλησίας φιλανθρωπικών προγραμμάτων, ενισχύεται το έργο της Εκκλησίας στον χώρο της προστασίας της οικογένειας, της μητέρας και της παιδικής ηλικίας. Ιδιαίτερη χαρά προκαλούν επιτυχίες στο νεαντικό τομέα, συμπεριλαμβανομένης και της προώθησης του εθελοντισμού στις επαρχίες και τις ενορίες, καθώς και η γνωριμία των παιδιών με την πίστη μέσα από τα κυριακάτικα σχολεία και λοιπά εκκλησιαστικά μορφωτικά προγράμματα.

Οι ημέρες της Ιεράς Συνοδου της Ιεραρχίας μας έδωσαν χαρά επικοινωνίας και συναναστροφής με τους Προκαθημένους και τους εκπροσώπους των κατά τοπους Ορθοδόξων Εκκλησιών, οι οποίοι έφθασαν στη Μόσχα, προκειμένου να συμμετάσχουν στους εορτασμούς ἐπ’εὐκαιρίᾳ της εκατονταετηρίδος της ενθρονίσεως του Πατριάρχη Τύχωνα. Αυτή η ορατή απόδειξη της ενότητας της Ορθοδοξίας έχει ιδιαίτερη σημασία σήμερα, όταν πολλοί χριστιανοί υφίστανται διώξεις λόγῳ πίστεως και χρειάζονται την ένθερμη προσευχή μας και έμπρακτη συμπαράσταση. Εκτιμούμε τη χριστιανική αλληλεγγύη, διότι ξέρουμε όσο είναι σπουδαία και χρήσιμη για όσους υπομένουν τώρα κακουχίες και δοκιμασίες, ακριβώς όπως είχαμε ανάγκη για υποστήριξη όλων των ανθρώπων καλής θελήσεως κι εμείς την εποχή των καταπιέσεων της πίστεως και της Εκκλησίας στην Πατρίδα μας. Ναι μεν, με το έλεος του Θεού ανοικοδομήσαμε μεγαλειώδεις Καθεδρικούς Ναούς, οι Ιεροί Ναοί μας καλλωπίζονται και ευπρεπίζονται. Ἐν τούτοις, αδυνατούμε να λησμονούμε όσους εκδιώκονται από τους Ναούς, όσους τινάσσονται στον αέρα και σφαγιάζονται από τους τρομοκράτες. Καλούμαστε με θάρρος και με συνέπεια να υπερασπίζουμε τις χριστιανικές αξίες, οι οποίες σήμερα εξοβελίζονται από τη ζωή πολλών λαών. Παράδειγμα των πρωτοχριστιανικών κοινοτήτων, τις οποίες ίδρυσαν οι Απόστολοι, όταν οι πλέον ευκατάστατες έστελνων χρηματική βοήθεια προς λιγότερα ευκατάστατες, μας ωθεί να φροντίζουμε εκείνους τους Ορθοδόξους χριστιανούς, οι οποίοι είναι εμπερίστατοι ή πλήττονται από τον πόλεμο ή τρομοκρατία.

Κατά τις ημέρες των εργασιών της Συνόδου εημερωθήκαμε για τα προκαταρκτικά αποτελέσματα ερευνών των διενεργουμένων με σκοπό την ταυτοποίηση των «λειψάνων του Αικατερινμπούργκ». Εκφράζουμε την ελπίδα ότι μετά το πέρας των ερευνών θα φανεί η αλήθεια σχετικά με τα ἐν λόγῳ λείψανα και την ταυτότητά των.

Ευγνωμοσύνη προς τον Αγαθό Θεό για την Οικονομία Του οφείλοντας, η Σύνοδος ανέδειξε ολόκληρη χορεία του αγίων για να τιμούνται απ’όλη την Εκκλησία.

Ενθυμούμενοι όσες δοκιμασίες βίωσαν οι πατέρες μας και όσες βιώνουν σήμερα πολλοί εκ των χριστιανών, ας φυλάξουμε την ενότητα της Εκκλησίας, προσευχόμενοι σε κάθε λατρευτική σύναξη  ὑπὲρ τῆς εὐσταθείας τῶν ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν καὶ τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως, όπως και ο Χριστός προσευχόταν υπέρ της ενότητος των χριστιανών και της φυλάξεως τους ἐν τῷ κόσμῳ .

Αὐτὸς δὲ ὁ Κύριος τῆς εἰρήνης δῴη ὑμῖν τὴν εἰρήνην διὰ παντὸς ἐν παντὶ τρόπῳ. ῾Ο Κύριος μετὰ πάντων ὑμῶν! (Β’Θεσ. 3.16). Αμήν.