Σε όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας η κατανόηση του τι είναι ο άνθρωπος επηρέασε ουσιαστικά την ρύθμιση της ιδιωτικής και κοινωνικής ζωής των ανθρώπων. Παρά το γεγονός ότι οι επί μέρους πολιτισμοί διαφέρουν ριζικά μεταξύ, τους ορισμένες ιδέες για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του ανθρώπου υπάρχουν σε κάθε ένα από αυτούς.

Στον σύγχρονο κόσμο έχει ευρέως διαδοθεί η πεποίθηση ότι αυτός καθαυτός ο θεσμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μπορεί να συμβάλλει με τον καλύτερο τρόπο στην ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας και στην οργάνωση της κοινωνίας. Παρ’ όλα ταύτα δια της επικλήσεως των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην πραγματικότητα εφαρμόζονται πολλές φορές ιδέες, οι οποίες ριζικά αντίκεινται στη χριστιανική διδασκαλία. Στην περίπτωση αυτή οι χριστιανοί βρίσκονται σε συνθήκες όταν κοινωνικοί και κρατικοί παράγοντες μπορούν να τους εξαναγκάζουν να σκέφτονται και να πράττουν αντιθέτως προς τις Θείες εντολές, πράγμα το οποίο εμποδίζει την επίτευξη του κυριότερου σκοπού της ανθρώπινης ζωής, δηλαδή την απελευθέρωση από την αμαρτία και την εύρεση της σωτηρίας.

Στην περίπτωση αυτή η Εκκλησία με τη βάση την Αγία Γραφή και την Ιερά Παράδοση καλείται να υπενθυμίσει τις βασικές θέσεις της χριστιανικής διδασκαλίας περί του ανθρώπου και να αξιολογήσει την θεώρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την υλοποίηση της στην ανθρώπινη ζωή.