Της Θείας Λειτουργίας την Κυριακή στις 14 Σεπτεμβρίου 2014, όταν η Εκκλησία μας εορτάζει την αρχή της ινδίκτου, προεξήρχε ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας στον Ιερό Ναό της Παναγίας Πάντων Θλιβομένων η Χαρά. Μετά το πέρας της Θείας Μυσταγωγίας ο Ιεράρχης κήρυξε το θείο λόγο, όπου ανέλυσε την παραβολή του γαμήλιου δείπνου και μεταξύ άλλων ανέφερε:

«Αυτή η παραβολή μας μιλάει κυρίως για το γαμήλιο δείπνο, το οποίο μας ετοίμασε στον καθένα ο Κύριος. Ο Θεός στέλνει τον Μονογενή Του Υιό στον κόσμο προκειμένου να θυσιασθεί για τη σωτηρία του κόσμου. Αυτή τη θυσία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού τη βιώνουμε κάθε φορά στην Εκκλησία καθώς τελείται η Θεία Λειτουργία, η οποία μας φέρνει σε ζωντανή επαφή με τον Χριστό, διότι κατά τη Θεία Λειτουργία συνδεόμεθα μαζί Του εν τῃ μεταλήψει των Αχράντων του Μυσηρίων. Θεία Λειτουργία η οποία τελείται κάθε Κυριακή, όλες τις εορτές και σχεδόν όλες τις ημέρες του χρόνο εκτός μερικών ιδιαίτερων ημερών, είναι εκείνο το γαμήλιο δείπνο, στο οποίο μας καλεί ο Κυριος».

Ο Κύριος ετοίμασε το συμπόσιο της πίστεως, το δείπνο της αιωνιότητος και μέσα στην αγάπη Του μας καλεί σε ζωντανή επαφή μαζί Του.  Αλλά ένας δεν θέλει να έρθει διότι αγόρασε χωράφι, ο άλλος πρέπει να ολοκληρώσει επειγόντως τις δουλειές του, ο άλλος έχει οικογενειακές υποχρεώσεις και δεν είναι έτοιμος να τις αφήσει για να απολαύσει την απέραντη και καθολική αιώνια αγάπη του Θεού.

Από την ιστορία της Εκκλησίας γνωρίζουμε για τους ανθρώπους, οι οποίοι αρνήθηκαν τον χριστιανισμό. Μεγάλωσαν με την πίστη, εκκλησιάσθησαν ως παιδιά, αλλά με την ενηλικίωση  για α΄ ή β΄ λόγους, ακόμα και εξαιτίας των διωγμών κατά της Εκκλησίας, απομακρύνθηκαν από την Εκκλησία, σταμάτησαν τον εκκλησιασμό και αρνήθηκαν να αυτοαποκαλούνται πιστοί. Αλλά ο Θεός κάθε φορά καλούσε άλλους ανθρώπους και ποτέ στην ιστορία της Εκκλησίας δεν υπήρχε περίπτωση να μην γέμιζε το γαμήλιο δείπνο με ανακειμένους.

Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή ο Θεός μας υπενθυμίζει επίσης και για το ένδυμα γάμου, το οποίο χρειάζεται για να βρεθεί κανείς στο γαμήλιο δείπνο. Προκειμένου να λάβουμε τα Άχραντα του Χριστού Μυστήρια πρέπει να προετοιμασθούμε όχι μόνο μέσω αναγνώσεως των καθορισμένων ευχών της Θείας Μεταλήψεως, όχι μέσω τηρήσεως της καθορισμένης από την Εκκλησία νηστείας, αλλά με όλη τη ζωή μας. Ἀλλωστε η Μετάληψη μπορεί να είναι τόσο εις ζωήν αιώνιον, όσο και εις κρίμα και κατάκριμα.

Αυτός είναι ο λόγος διατί η Ρωσική Εκκλησία παλαιόθεν όρισε το Μυστήριο της Θείας Μεταλήψεως να προηγείται από το Μυστήριο της Εξωμολογήσεως. Και παρόλο που λείπει η άμεση σχέση μεταξύ των δυο αυτών Μυστηρίων, με όλα ταύτα στο Μυστήριο της Εξομολογήσεως καθαρίζουμε τη συνείδησή μας, εξαγορευόμενοι τις αμαρτίες μας προκειμένου να λάβουμε την άφεση αμαρτιών από τον ιερέα και να προσέλθουμε στα Άχραντα του Χριστού Μυστήρια.

Ο Ιεράρχης κάλεσε το εκκλησίασμα να προσέλθουν έγκαιρα στο Μυστήριο της Εξομολογήσεως πριν αρχίσει η Θεία Λειτουργία ή ακόμα την παραμονή ώστε το γαμήλιο δείπνο του Κυρίου να μας φέρνει χαρά και να είναι σημαντικό γεγονός, ώστε κάθε λέξη της Θείας Λειτουργίας να σφραγισθεί μέσα στην καρδιά μας και η Μετάληψη των Αχράντων του Χριστού Μυστηρίων να μην απόβει εις κρίμα και κατάκριμα, αλλά εις ζωήν αιώνιον.