Της Θείας Λειτουργίας την Κυριακή του Τυφλού, στις 25 Μαΐου 2014, προεξήρχε ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, στον Ιερό Ναό της Παναγίας  Πάντων Θλιβομένων η Χάρα.

Μετά το πέρας της λειτουργίας ο Ιεράρχης κήρυξε το θείο λόγο, όπου μεταξύ άλλων ανέλυσε την ευαγγελική περικοπή της Κυριακής:

«Αυτή όπως και οι λοιπές διηγήσεις εκ του κατά Ιωάννη Ευαγγελίου περιέχουν βαθύ θεολογικό νόημα. Είναι μια απεικόνιση της ιδέας η οποία ενυπάρχει στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο, ότι ο Κύριος είναι φως του κόσμου  (βλ. Ιω. 9.5). Εάν ο Θεός είναι φως, αυτό σημαίνει ότι Αυτός έφερε τους ανθρώπους στον κόσμο για να βλέπουν το φως και να μετέχουν αυτού. Υπάρχει όμως διάκριση μεταξύ του υλικού φωτός και του πνευματικού.

Το υλικό φως είναι εκείνο, το οποίο βλέπουμε με την ανατολή νέας ημέρας, είναι και το κτιστό φως, το οποίο ανάβουμε στα σπίτια μας με την έλευση της εσπέρας. Το άκτιστο φως είναι εκείνο το θείο φως, η αφή του οποίου είναι αδύνατη από τα ανθρώπινα μέσα και τις προσπάθειες, διότι το ανάβει ο Ίδιος ο Κύριος. Αυτό το φως μπορεί να το βλέπει κανείς με τα όμματα της ψυχής του. Και όταν λέγει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ότι ο Θεός φῶς ἐστι καὶ σκοτία ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν οὐδεμία (βλ. Α’ Ιω. 1-5), αυτό σημαίνει ότι μέσα στο Θεό δεν υπάρχει ουδέν κακό και ουδεμία αντιπαράθεση. Και ότι ο Θεός φωτίζει κάθε άνθρωπο ερχόμενο στον κόσμο.

Ο Θεός είναι ο Δημιουργός τόσο του υλικού φωτός όσο και του αιωνίου, αΰλου, το οποίο είναι πέρα κάθε υλικής ουσίας και λάμπει εντός της ανθρώπινης ψυχής. Αυτού του θείου φωτός μετείχαν στο διάβα των αιώνων οι Ασκητές, οι Ιεράρχες, οι Όσιοι, δηλαδή εκείνοι οι άνθρωποι, τους οποίους αξίωσε ο Κύριος της μυστικής θεωρίας του θείου φωτός.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος το 4 αι. μ.Χ. έλεγε ότι το φως δεν είναι μόνο ο Θεός, αλλά και όλη η ζωή της Εκκλησάς, κάθε εορτή, κάθε Μυστήριο, κάθε γεγονός, που συμβαίνει στην Εκκλησία. Ακόμα και η ίδια συνάντηση του ανθρώπου με τον Θεό είναι η συνάντηση με το θείο φως.

Το θείο φως σύμφωνα με τη διδασκαλία της Εκκλησίας είναι ακοινώνητο και αποτελεί θεία ενέργεια. Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός με όλη την ουσία και τη φύση Του είναι παρών μέσα σε αυτό το φως».

Σύμφωνα με τον Ιεράρχη ο Κύριος δεν μόνο θεράπευσε τον άνθρωπο και του έδωσε να δει το υλικό φως, αλλά ταυτόχρονα άλλαξε η ζωή του, διότι άνοιξαν και τα πνευματικά όμματα του πρώην τυφλού. Και δεν ήταν τυχαία η ερώτηση του Χριστού εάν πίστευε στον Υιό του Θεού ο θεραπευθείς.

Με τρόπο μυστικό και ακατανόητο ο Κύριος ανοίγει τους οφθαλμούς χιλιάδων και εκατομμύρια πιστών και όχι μάλιστα τους χαρίζει το υλικό φως (παρόλο που αυτό συμβαίνει πολύ σπάνια), αλλά και κυρίως τους ανοίγει τα πνευματικά όμματα, κάτι το οποίο συμβαίνει συνέχεια στην Εκκλησία. «Και έχουμε πολλά παραδείγματα να τελείται αυτό το θαύμα εμείς ως ποιμένες της Εκκλησίας…Δεν είναι πάντα, όπως έγινε στην περίπτωση του τυφλού εκ γενετής να μας ανοίγει ο Θεός τα εσωτερικά όμματα, βοηθά να αποκτήσουμε την πίστη, χωρίς την οποία είναι αδύνατο να καταλάβουμε το νόημα της ζωής».

«Είδαμε τον Κύριο και μας μίλησε. Είδαμε με την καρδιά και με τα πνευματικά μας όμματα. Τον είδαμε σταυρωθέντα, ταφέντα και αναστάντα και  γι΄αυτό αναφωνούμε αυτές τις πασχαλινές ημέρες: «Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι», και όχι απλώς «Εις Ανάσταστιν Χριστού πιστεύσαντες», διότι πράγματι είδαμε την Ανάσταση του Χριστού και γνωρίζουμε ότι ανέστη ο Χριστός και ουδείς είναι σε θέση να μας πείσει για το αντίθετο».

Κατά τις πασχαλινές ημέρες η Εκκλησία μας καλεί να ανανεώσουμε το βίωμα της πίστεως, τη ζωή μας, προκειμένου  οι καρποί της μετανοίας, τους οποίους φέραμε κατά το διάστημα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, να μας γίνουν αιτία χαράς κατ΄αυτή την πασχαλινή περίοδο από τη συνάντηση με τον Κύριο ημῶν Ιησού Χριστό, ο Οποίος άνοιξε τους πνευματικούς μας οφθαλμούς ούτως ώστε να μην εθελοτυφλούμε και πάντα να βλέπουμε με τα φυσικά μας όμματα το υλικό φως, το οποίο έκτισε ο Ίδιος, ενώ με τα πνευματικά όμματα το άκτιστο φως, δηλαδή τον Ίδιο Κύριο ημῶν Ιησού Χριστό, τον Αναστάντα εκ νεκρών. Αμήν. Χριστός Ανέστη!».