Ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, απέστειλε Μήνυμα με αποδέκτες τον Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας Παντελεήμονα και τους μετέχοντας του ΚΓ’ Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου των Παυλείων «Πόλεμος και Ειρήνη κατά τον Απόστολο Παύλο», το οποίο διαξήχθη από 28 έως 29 Ιουνίου 2017 στην Ελλάδα. Ακολουθεί το Μήνυμα.

Πρὸς τὸν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Βεροίας, Ναούσης καὶ Καμπανίας κύριον Παντελεήμονα, 

Πρὸς τοὺς μετέχοντες τοῦ ΚΓ’ Διεθνοῦς Ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου τῶν Παυλείων μὲ τίτλον «Πόλεμος καὶ εἰρήνη κατὰ τὸν Ἀπόστολον Παύλον»

ἀπὸ 28 ἕως 29 Ἰουνίου 2017

 

Σεβασμιώτατε, σεβαστέ κ. Παντελεήμονα,

Θεοφιλέστατοι, ἀγαπητοί ἐν Κυρίῳ πατέρες, ἀδελφοὶ καὶ ἀδελφαὶ,

Τῇ εὐλογίᾳ τοῦ Ἁγιωτάτου Πατριάρχου Μόσχας καὶ Πασῶν τῶν Ρωσσιῶν κ.κ. Κυρίλλου χαίρομαι νά διαβιβάσω τὸν χαιρετισμὸν τῆς Αὐτοῦ Ἁγιότητος πρὸς τοὺς ὀργανωτὰς καὶ τοὺς μετέχοντας τοῦ ἐν Βεροίᾳ ἐτησίως διεξαγομένου Διεθνοῦς Ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου, τοῦ ἀσχολοῦντος μετὰ τῆς μορφῆς καὶ τῆς διδασκαλίας τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου.

Λίαν ἐπίκαιρος τυγχάνει ἡ ὑπὸ τὸ φῶς τῶν ἐπιστολῶν τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου ἐξέτασις τοῦ θέματος τοῦ πολέμου καὶ τῆς εἰρήνης, διότι ὁ ἀπελθῶν ἀιών  ἐσυνοδεύετο ὑπὸ τῶν ἄνευ προηγουμένου ὡς πρὸς τὰς ἐκτάσεις αὐτῶν συρράξεων, πολέμων καὶ πράξεων γενοκτονίας. Ἐκ τῶν τραγικῶν γεγονότων τῆς ἱστορίας τοῦ Κ’ αἰ. ἦτο καὶ ἡ ἀδελφοκτόνος ἐπανάστασις τοῦ 1917 εἰς τὴν Ρωσσίαν, ἡ ἑκατονταετὴς ἐπέτειος τῆς ὁποίας συμπληροῦται ἐφέτος.  Αἱ δειναὶ συμφοραὶ τῶν ἑκατομμυρίων ἀνθρώπων ὤθησαν τὴν διεθνῆ κοινότητα εἰς τὴν ἀναζήτησιν εἰρηνικῶν λύσεων τῶν συγκρούσεων, τῶν ἀπειλούντων  τὴν καθολικὴν ἰσορροπίαν καὶ ἡσυχίαν. Καὶ ὅμως, παρὰ τὰς προσπαθείας ταύτας, ὁ ΚΑ’ αἰὼν ἐσηματοδοτήθη ὑπὸ τῆς πρωτοφανοῦς ἐξαπλώσεως τῆς τρομοκρατίας μὲ θύματα ἀθῴους ἀνθρώπους. Σήμερον, ἐνώπιον τοῦ σύμπαντος πολιτισμένου κόσμου ἀσκοῦνται διώξεις κατὰ τῶν χριστιανῶν, οἱ ὁποῖοι ἐξολοθρεύονται.

Τὰ φοβερὰ γεγονότα ταῦτα τοῦ παρελθόντος καὶ τοῦ παρόντος μᾶς κινοῦν νά σκεφθῶμεν περὶ τοῦ νοήματος τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου, νά ἀναζητήσωμεν ἀπαντήσεις εἰς τὰς ἐρωτήσεις διὰ τὰς αἰτίας καὶ τὴν οὐσίαν τῶν γενομένων.

Ἡ ἔχθρα μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων ὀφείλεται εἰς τὴν παροῦσαν κατάστασιν τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, τῆς φθαρμένης λόγῳ τῆς πτώσεως, καὶ διὰ τούτο οἱ πόλεμοι θὰ συνοδεύουν ἀναποφεύκτως τὸ ἀνθρώπινον γένος εἰς ὅλον τὸ διάστημα τῆς ἱστορίας αὐτοῦ, δεῖ γὰρ γενέσθαι (Μκ. 13. 7). Ὡς ἐπιβουλὴ κατὰ τοῦ ἱεροῦ δώρου τῆς ζωῆς, ὁ πόλεμος εἶναι κακόν. Παραλλήλως, οἱ χριστιανοί ἔρχονται ἀντιμέτωποι μὲ τὴν ἀνάγκην ἐνόπλου προστασίας τῆς ἰδίας αὐτῶν ζωῆς, τῆς ζωῆς τῶν οἰκείων αὐτῶν καὶ τῆς Πατρίδος αὐτῶν. Δέν ἀπαγορεύει εἰς τὰ τέκνα αὐτῆς ἡ Ἐκκλησία νά συμμετάσχουν εἰς πολεμικὰς ἐπιχειρήσεις ἀμυντικοῦ χαρακτήρος, διότι «μείζονα ταύτης ἀγάπην οὐδεὶς ἔχει, ἵνα τις τὴν ψυχὴν αὐτοῦ θῇ ὑπὲρ τῶν φίλων αὐτοῦ» (Ἰω. 15. 13). Διὸ καὶ ἀποδίδομεν τὴν πρέπουσαν τιμὴν εἰς τὸν ἆθλον ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ καὶ παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων (Ἐβρ. 11, 34).

Ταυτοχρόνως, ἐνθυμούμεθα ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις (Ἐφ. 6. 12). Τὰ ὅπλα τῆς στρατείας ἡμῶν δέν εἶναι σαρκικὰ, ἀλλὰ πνευματικὰ: εἶναι ἡ μάχαιρα τοῦ ῥήματος τοῦ Θεοῦ (Β’ Κορ. 10. 3-4, Ἐφ. 6, 17). Τὸ πεδίον μάχης εἶναι ἡ καρδία τοῦ ἀνθρώπου, ἐκ τῆς καρδίας γὰρ τῶν ἀνθρώπων οἱ διαλογισμοὶ οἱ κακοὶ ἐκπορεύονται (Μκ. 7. 21).

Ὡς δωρεὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡ εἰρήνη πρυτανεύει εἰς τὴν ψυχὴν (Κολ. 3.15), ὅτε περιζωσάμενος τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ ἐν ἀληθείᾳ καὶ ἐνδυσάμενος τὸν θώρακα τῆς δικαιοσύνης (Ἐφ. 6.14) ὁ ἄνθρωπος ἐμπράκτως ἀνταποκρίνεται εἰς τὴν θείαν κλῆσιν. Οὕτως ἐχόντων τῶν πραγμάτων, τὸ «μετὰ πάντων ἀνθρώπων εἰρηνεύοντες» (Ρωμ. 12.18) ἀποτελεῖ φυσικὴν συνέπειαν τῆς ἐσωτερικῆς καταστάσεως. Ἀκριβῶς τὴν εἰρήνην ταύτην εὔχεται ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Παύλος εἰς τὰς ἐπιστολὰς αὐτοῦ (Ρωμ. 15.13, Γαλ. 5.22).

Ἔμπνευσιν ἀντλοῦντες ἐκ τῶν θεοπνεύστων ἐπιστολῶν τοῦ Πρωτοκορυφαίου Ἀποστόλου Παύλου εἰς τὰς ὁδοὺς τῆς χριστιανικῆς βιοτῆς καὶ ἰσχὺν εἰς τὰς δοκιμασίας, τὸ αὐτὸ φρονοῦμεν, εἰρηνεύωμεν καὶ ὁ Θεὸς τῆς ἀγάπης καὶ εἰρήνης  ἔσται μετὰ πάντων ἡμῶν (Β’ Κορ. 13. 11).

Εὔχομαι τοῖς συνέδροις ὅπως ἔχουσιν καρποφόρον ἐργασίαν καὶ κάθε ἐπιτυχίαν εἰς τὸ ἔργον αὐτῶν.

 

Μετά τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης, διατελῶ

ὁ Βολοκολάμσκ Ἱλαρίων,

Πρόεδρος τοῦ Τμήματος Ἐξωτερικῶν

Ἐκκλησιαστικῶν Σχέσεων

τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας