Της Θείας Λειτουργίας την Κυριακή της Πεντηκοστής, στις 8 Ιουνίου 2014, προεξήρχε ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας στον Ιερό Ναό της Παναγίας Πάντων Θλιβομένων η Χαρά.

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ο Ιεράρχης κήρυξε το θείο λόγο, όπου μεταξύ άλλων ανέφερε:

«Μόλις ακούσαμε τις ευχές της γονυκλισίας να χαρακτηρίζουν την παρούσα εορτή της Πεντηκοστής ως «τελευταία», «μεγάλη» και «σωτηριώδης». Διερωτώμεθα, διατί ειναι η τελευταία εορτή; Μήπως δεν θα υπάρχουν πλέον εορτές στη ζωή μας, μήπως δεν περιέχει ο ετήσιος λειτουργικός κύκλος και τις άλλες εορτές;  Με τον χαρακτηρισμό της Πεντηκοστής ως «τελευταίας εορτής» η  Εκκλησία μας υπενθυμίζει ότι με αυτό το γεγονός στη ζωή της πρωτοχριστιανικής Εκκλησίας ολοκληρώθηκε η ιστορία της από τον Κύριο ημῶν Ιησού Χριστό επί γης θείας οικονομίας της σωτηρίας μας και της οποίας αναμιμνησκόμεθα, αρχίζοντας από την εορτή των Χριστουγέννων, μέσω της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και της Μεγάλης Εβδομάδος, μέσω των εορτών της Αναστάσεως και μετέπειτα της Αναλήψεως του Κυρίου, για να φθάσουμε σήμερα σε αυτή τη μεγάλη και σωτήρια ημέρα της Πεντηκοστής.

Είναι τελευταία διότι προ δέκα ημερών ο Κύριος ημῶν Ιησούς Χριστός ανελήφθη στους ουρανούς, αλλά όπως ακούσαμε στους εκκλησιαστικούς ύμνους αποχώρησε κατά σάρκα, αλλά έμεινε κοντά μας, δεν μας εγκατέλειψε. Αυτό μαρτυρεί και η δέκα ημέρες μετά την Ανάληψή Του επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στους μαθητές του με αποτέλεσμα να μιλήσουν διαφορετικές γλώσσες…

Ο Κύριος έστειλε το Άγιον Πνεύμα στους αποστόλους για να αρχίσουν από τη στιγμή αυτή μια αυτοτελή ζωή, ώστε χωρίς Αυτόν πλέον να επιτελούν το έργο, το οποίο είχε ήδη επιτελέσει επί γης…

Η εορτή είναι η τελευταία, μεγάλη και σωτηριώδης διότι αφορά άμεσα τη σωτηρία μας…Σύμφωνα με τον Άγιο Γρηγόριο το Θεολόγο, όλη η αρχαία ιστορία της ανθρωπότητας προ ελεύσεως στον κόσμο Σωτήρα, ήταν ιστορία αποκαλύψεως του Θεού και Πατέρα, όταν με τρόπο ανέκφραστο και μυστηριώδες μέσω βροντών και αστραπών εφανέρωνε την δόξα Του, όταν οι άνθρωποι φοβούνταν τον Θεό και έτρεμαν μπροστά Του, διότι ήξεραν ότι ο Κύριος θα τιμωρούσε τον άνθρωπο για κάθε έγκλημά του και για κάθε αμαρτία του. Με την ανατολή της ευλογημένης εποχής της ελεύσεως στον κόσμο του Κυρίου και Σωτήρος, φανερώθηκε ένα άλλο πρόσωπο του ιδίου Θεού, όχι τρομερού και φοβερού πλέον, τον οποίον έτρεμαν, αλλά ελεήμον και πράο, διότι ο Κύριος κατήλθε, «μορφή δούλου λαβών» χωρίς να περιφρονήσει την ανθρώπινη μας αδυναμία και πτωχεία.

Αργότερα με το πλήρωμα του χρόνου ο Κύριος ημῶν Ιησούς Χριστός έπρεπε να αναληφθεί εκεί, απ΄όπου κατήλθε, αλλά με την ανθρώπινη του σάρκα πλέον. Τότε επέρχεται μια άλλη εποχή στη ζωή της Εκκλησίας, εκείνη δηλαδή η οποία συνεχίζεται έως και σήμερα. Είναι εποχή της αποκαλύψεως του Αγίου Πνεύματος, το οποίο την Ημέρα της Πεντηκοστής επιφοίτησε στους αποστόλους.

Με το σταυρικό του θάνατο, την εκ νεκρών ανάσταση και την εις ουρανούς ανάληψη ο Κύριος μας αποκάλυψε νέα πραγματικότητα του μέλλοντος αιώνος.  Τώρα δεν ζούμε πλέον μια καθημερινή μας ζωή, όπως ζούσαν οι άνθρωποι προ ελεύσεως του Χριστού, η επί γης ζωή μας συνάπτεται στενώς με τη μέσω μυστηρίων της Εκκλησίας, της Μεταλήψεως των Αχράντων του Χριστού μυστηρίων Θεία αποκάλυψη. Το Άγιον Πνεύμα με τη ζωηφόρα πνοή του  ανακαινίζει τη ζωή μας, προσφέροντας τη δυνατότητα να μετέχουμε, άνθρωποι της γης όντες, της χάριτος της Βασιλείας των Ουρανών…

Ο Κύριος ημῶν Ιησούς Χριστός ανελήφθη στους ουρανούς και με την ανθρώπινη του σάρκα πλέον μένει εκεί, αλλά με το Πνεύμα του παραμένει κοντά μας. Ενώ όλη την υλική υπόσταση της Εκκλησίας ενεπιστεύθη ο Κύριος σε μάς, προκειμένου να την οικοδομήσουμε με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, την οποία μας επιχορηγεί.

Άνευ χάριτος αυτής είναι αδύνατη η επιτέλεση οποιασδήποτε καλής πράξεως. Αυτός είναι ο λόγος διατί προ ενάρξεως κάθε έργου επικαλούμεθα τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος…Να ενθυμούμαστε ότι ο Κύριος μας ενεπιστεύθη την Εκκλησία Του για να τη διαφυλάξουμε, αλλά και να την αυξήσουμε…

Ας παρακαλούμε τον Κύριο να μας συνοδεύει πάντα η χάρη του Αγίου Πνεύματος και να γεμίζει τη ζωή της Εκκλησίας και του καθένα από εμάς. Αμήν».