Πανηγυρικές εκδηλώσεις επί τῃ επετείω των 1025 ετών Εκχριστιανισμού των Ρως πραγματοποιήθηκαν στο τέλος Ιουλίου στη Ρωσία, την Ουκρανία και τη Λευκορωσία. Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Νέας Ιουστινιανής και πάσης Κύπρου Χρυσόστομος Β΄ ήταν από τους συμμετάσχοντες στους εορτασμούς. Ακολουθεί η συνέντευξη του Προκαθημένου της Εκκλησίας Κύπρου, η οποία δημοσιεύθηκε από την πύλη της εκκλησιαστικής ενημερώσεως «Prichody» (Ενορίες).

−Μακαριώτατε, ποιες είναι οι εντυπώσεις Σας από τους εορτασμούς της επετείου των 1025 ετών Εκχριστιανισμού των Ρως;

− Πρώτα-πρώτα χαρήκαμε γιατί μας κάλεσε ο Πατριάρχης να έρθουμε στην χαράν της Ρωσικής Εκκλησίας που συμπλήρωσεν φέτος 1025 έτη από τότε που εβαπτίσθησαν οι Ρώσοι. Η παρουσία όλης της Ορθοδοξίας με τους περισσότερους Προκαθημένους αλλά και εκπροσώπους των Προκαθημένων, αυτή η παρουσία φανερώνει την ενότητα της Ορθοδοξίας. Η Εκκλησία του Χριστού είναι μια, έχει τοπικές Εκκλησίες, αλλά με την παρουσία μας εδώσαμεν το μήνυμα ότι δεν είναι ξεχωριστή η Εκκλησία της Ρωσίας από τις άλλες, ή οι άλλες από την Ρωσική Εκκλησία. Και πιστεύω ότι ήτο ισχυρό μήνυμα προς όλο τον κόσμο ότι οι Ορθόδοξοι ήρθαμε στη Μόσχα, ήρθαμε στο Κίεβο και τώρα πάμε στο Μινσκ.

Η θρησκεία και δη ο χριστιανισμός, η Ορθοδοξία, που είναι η πίστις της αγάπης,  κάνει τον άνθρωπον να έχει νόημα η ζωή του. Δηλαδή δίδει νόημα στη ζωή ο χριστιανισμός. Εκείνος που έχει τον Χριστό μέσα του έχει πληρότητα ζωής, δεν του λείπει τίποτε. Είναι πλούσιος μέσα στη φαινομενική φτώχεια του και είναι ευτυχισμένος μέσα στη φαινομενική δυστυχία του. Ο Χριστός είναι το φως, είναι η αγάπη. Εκείνος που έχει τον Χριστό μέσα του, είναι φωτισμένος άνθρωπος και ξέρει να αγαπά. Έχει αγάπη προς τον συνάνθρωπό του και προς τον Θεό.

Με αυτόν τον τρόπον έβλεπα σήμερον, όπως και προχθές στη Μόσχα, όλες εκείνες τις χιλιάδες, που ήρθαν να εκκλησιασθούν, να κοινωνήσουν, να ενωθούν και με τον Χριστό, αλλά και μεταξύ τους. Επίσης είδα και από άλλης σκοπιάς    τόσο τη Μόσχα, όσο και το Κίεβο, γίατι είχα την τύχη να επισκεφθώ και πριν εικοσιπέντε χρόνια στην χιλιετηρίδα των εορταστικών εκδηλώσεων της Ρωσικής Εκκλησίας καί είδα την πρόοδον που έχει η πόλις της Μόσχας, αλλά και η πόλις του Κιέβου. Είδα αρκετές αλλαγές προς το καλό.

− Κατά τη γνώμη Σας, ποιος είναι ο ρόλος της Ρωσίας στο σύγχρονο κόσμο και τι έχει να προσφέρει στη διεθνή κοινότητα;

− Πιστεύω ότι η Ρωσία ως μεγάλη χώρα και μάλιστα χριστιανική μπορεί να προσφέρει πάρα πολλά. Οι ισχυροί της γης δυστυχώς βλέπουν τα στυγνά οικονομικά συμφέροντά τους. Δεν βλέπουν δικαιοσύνη πουθενά. Ένα χριστιανικό κράτος, όπως είναι η Ρωσία, πρέπει να στηρίζεται, και η πολιτική της κυβερνήσεως, αλλά και η Εκκλησία, πάνω σε αρχές, πάνω σε αξίες, πάνω σε ιδανικά, να στηρίζονται πάνω στην αγάπη, στη δικαιοσύνη και να απονέμουν δικαιοσύνη όταν είναι ισχυροί.  Προχθές στο Κρεμλίνο είδαμε τον Πρόεδρο κι εγώ προσωπικά του είπα: «Εδώ ευρίσκεται όλη η Ορθοδοξία. Σε καλεί να βοηθήσεις τη Μέση Ανατολή να μην φύγουν οι χριστιανοί από τες πατρογονικές τους εστίες». Εάν στις μουσουλμανικές χώρες της Μέσης Ανατολής επικρατήσουν οι εξτρεμιστές μουσουλμάνοι, «οι αδελφοί μουσουλμάνοι», όπως τους λένε, δεν έχουν θέσιν οι μειονότητες, και ως φυσικόν αποτέλεσμα, δε θα έχουν παραμονήν και οι χριστιανοί στις χώρες αυτές.

Γι΄αυτούς τους λόγους ένα χριστιανικό κράτος και δη μεγάλον, όπως είναι η Ρωσία,  μπορεί να προσφέρει πάρα πολλά σε όλο τον κόσμο. Μπορεί να μην επιτρέπει να αδικούνται οι αδύνατοι, οι μικροί, να απονέμουν δικαιοσύνη. Οι πλούσιοι μπορεί να φύγουν από τις χώρες τους και να πάνε να ζήσουνε ευτυχισμένοι αλλού. Οι φτωχοί όμως, που δεν έχουν δυνατότητα να φύγουν από τις πατρογονικές εστίες; Ακριβώς ο ρόλος των ισχυρών, Ορθόδοξων κρατών  είναι αυτός να υπερασπίζουν το δίκαιο για να πρυτανεύσει η αγάπη σε όλον τον κόσμο, που, όπως είπα, η αγάπη είναι ο Θεός, ούτως ώστε ο Θεός να είναι μέσα στις καρδιές όλων των ανθρώπων και να ζουν ευτυχισμένα.

− Περί ποιας βοήθειας συγκεκριμένα γίνεται ο λόγος; Τι εκτός προσευχής μπορούμε να προσφέρουμε για τη διάσωση των χριστιανών της Μέσης Ανατολής;

− Οι Ορθόδοξες χώρες, που έχουν Ορθοδόξους άρχοντες, που είναι πραγματικά χριστιανοί, οι Προέδροι, οι Πρωθυπουργοί, ακριβώς ο Προκαθήμενος μιας Εκκλησίας, αλλά και ο απλός λαός επιδρά πάνω στους πολιτικούς. Και εκείνο, που αναζητά ο λαός, όταν το επιζητεί η συντριπτική πλειοψηφία του λαού, οι άρχοντες είναι υποχρεωμένοι να κάνουν το θέλημα του λαού, γιατί στηρίζονται πάνω στο λαό. Κάθε τέσσερα χρόνια έχουν εκλογές και έτσι όταν ένα χριστιανικό κράτος ευρίσκεται σε ψηλά πνευματικά επίπεδα, επηρεάζει και την πολιτική εξουσία.