Θεία Λειτουργία την Κυριακή των Μυροφόρων, στις 19 Μαΐου 2013, τέλεσε στον Ιερό Ναό της Παναγίας Πάντων Θλιβομένων η χαρά Μόσχας ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας.

Μετά την Απόλυση της Θείας Συνάξεως ο Ιεράρχης κήρυξε το θείο λόγο, όπου μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στο νόημα της εορτής:

«Από το Ευαγγέλιο μαθαίνουμε ότι ο Κύριος ημῶν Ιησούς Χριστός μετά την ανάστασή του φανερώθηκε επανειλημμένως στις Μυροφόρες και τους αποστόλους για να βεβαιωθούν ότι πράγματι ανέστη και ότι αυτός είναι ο Αναστάς, διότι δεν πίστευσαν αμέσως όλοι στην Ανάσταση του Χριστού. Τόσο απίθανο ήταν το γεγονός, αντίθετο με κάθε εμπειρία, κάθε έννοια της ανθρώπινης λογικής, διότι οι άνθρωποι ήξεραν ότι όλοι πεθαίνουν, αλλά κανείς και ποτέ δεν ανασταίνουν».

Επίσης η εσωτερική μορφή του Κυρίου Ιησού Χριστού αλλοιώθηκε τόσο, που δεν ήταν πολλοί που τον κατάλαβαν. Δηλαδή μεταξύ των στενών μαθητών και αποστόλων του Σωτήρα υπήρχαν αρκετοί όσοι αμφισβητούσαν το γεγονός της αναστάσεως. Και μόνο το Άγιο Πνεύμα, το οποίο κατέβη στους αποστόλους την ημέρα της Πεντηκοστής τους στήριξε και πίστευσαν στην Ανάσταση του Χριστού, τους ενδυνάμωσε, ώστε να κομίσουν το μήνυμα της Αναστάσεως στον κόσμο προκειμένου να φωτισθεί η ανθρωπότητα.

Αυτό το μήνυμα της Αναστάσεως κόμισαν τόσο οι δώδεκα, όσο και εβδομήκοντα και οι μυροφόρες, των οποίων τη μνήμη εορτάζουμε σήμερα.

Το βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων διηγείται την πρώτη περίοδο της συστάσεως της Εκκλησίας, απ΄όπου μαθαίνουμε ότι αυτή δημιουργείτο υπό του Αγίου Πνεύματος, αλλά με ανθρώπινα χέρια.

Ο Θεός κατέβη στον κόσμο, έζησε ανάμεσα στους ανθρώπους και δίδαξε, πέθανε υπέρ ανθρώπων και ανέστη. Η σύσταση της Εκκλησίας είναι ένα δημιουργικό έργο, το οποίο συνεχίζεται έως σήμερα και δε θα ολοκληρωθεί ποτέ, διότι αυτή ήταν η εντολή του Θεού.

Η πρώτη γενιά των μυροφόρων διαδέχθηκε από την δεύτερη και την τρίτη. Και σήμερα έχουμε γυναίκες να υπηρετουν την Εκκλησία από το ψαλτήρι, φροντίζουν την καθαρότητα του χώρου της Εκκλησίας και επιτελούν διάφορες άλλες αποστολές εντός Εκκλησίας. Είναι πλήρη μέλη της χριστιανικής κοινότητας.

Εκείνο, το οποίο δημιούργησε η πρώτη γενιά των χριστιανών δεν απωλέσθηκε από την Εκκλησία του Χριστού, η οποία τα διαφυλάττει με ευλάβεια.  Όταν τιμούμε σήμερα τις μυροφόρες αναμιμνήσκουμε εκείνων, οι οποίες προσέφεραν τον όβολό τους στη σύσταση της Εκκλησίας, μας άνοιξαν το δρόμο, τον οποίο ακολουθούμε σήμερα. Διότι το λειτούργημά τους που άρχισαν μετά την Ανάσταση του Χριστού δεν έχι τέλος.  Αυτή είναι η δύναμη της Εκκλησίας, ότι η Ανάσταση του Χριστού ζωοδότησε όλα τα μέλη της, όχι μόνο εκείνους όσοι παρέστησαν επί τῳ γεγονότι, αλλά και όλες τις επόμενες γενιές των μαθητών του Χριστού.

Η πίστη στην Ανάσταση είναι μια πεποίθηση ότι ο Χριστός δεν ανέστη απλώς και ανελήφθη στους ουρανούς, αλλά είναι παρών μαζί μας και μας εμπνεύει στα έργα μας υπέρ της Εκκλησίας.

«Να παρακαλέσουμε τον Κύριο να είμαστε αντάξιοι υπηρέτες της Εκκλησίας, αντάξιοι απόστολοι, μυροφόρες, διάκονοι με τους κόπους των οποίων και των ερχόμενων γενιών των χριστιανών να μην παύσει η επί γης ζωή της Εκκλησίας και οι πύλες άδου να μην κατισχύσουν της Εκκλησίας του Χριστού. Αμήν. Χριστός ανέστη!».