Τη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό της Παναγίας Πάντων Θλιβομένων η Χαρά Μόσχας, τέλεσε την εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου, στις 4 Δεκεμβρίου 2012,  ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας. Στο θείο λόγο απευθυνόμενος προς τους πιστούς ο Ιεράρχης μεταξύ άλλων ανέφερε:

«Την εορτή των Εισοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου συλλογιζόμαστε για τη σημασία του ναού για τον άνθρωπο. Η Υπεραγία Θεοτόκος εισήλθε στο Ναό, ο οποίος ήταν ο μοναδικός στον Ισραηλιτικό λαό, εκείνος ο ναός, ο οποίος οικοδομείτο και καταστρεφόταν επανειλημμένως, και όπου κάθε έτος συνέρχονταν οι άνθρωποι από όλη τη γη του Ισραήλ για να προσφέρουν θυσίες και να εξιλεώσουν τον Θεό για να τους συγχωρέσει τις αμαρτίες τους, να ανανεωθούν πνευματικά και να ενδυναμωθούν για τον αγώνα της ζωής».

Σύμφωνα με τον Ρώσο Ιεράρχη, οι άνθρωποι έκαναν πολλές ημέρες και εβδομάδες για να φθάσουν στο Ναό. Εγκατέλειπαν τις οικείες και τους συγγενείς τους, ενώ πολλοί ήταν εκείνοι, οι οποίοι μαζί με τις οικογένειες, τις γυναίκες και τα παιδιά τους πορεύονταν κάνοντας στάσεις καθ΄οδόν για να ξεκουραστούν είτε σε ξενώνες, είτε εν υπαίθρω. Πορεύονταν για να προσκυνήσουν τους τοίχους αυτού του μεγαλοπρεπούς ναού, ο οποίος για τους ισραηλίτες αποτελούσε σύμβολο της σχέσεώς τους με τον Θεό, της θείας εκλογής τους και ταυτόχρονα μυστικώς ήταν σύμβολο της καινοδιαθηκικής Εκκλησίας, του Νέου Ισραήλ.

Ο Εβραϊκός λαός υπεραγαπούσε το ναό του και εξακολουθεί να το κάνει και μετά την καταστροφή του. Σήμερα από εκείνο τον αρχαίο Ναό των Ιεροσολύμων, όπου εισήλθε η Παναγία, έμεινε μόνο ένας τοίχος. Αλλά οι Εβραίοι απ΄όλο τον κόσμο έρχονται σε αυτό τον τοίχο για να κλάψουν τη μοίρα τους, τη μοίρα του λαού και των προγόνων τους. Αυτό το τείχος ονομάζεται ακριβώς γι΄αυτό το λόγο «Τείχος των δακρύων».

«Εμείς, αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, ειμαστε Νέο Ισραήλ. Εκκλησία του Θεού, την οποία συνέλεξε ο Κύριος από κάθε λαό, ο οποίος κατοικεί στο πρόσωπο της γης. Σήμερα πάρα πολλοί λαοί φωτίσθησαν διά του φωτός της Εκκλησίας του Χριστού, πλήθος Ναών εκτίσθη σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, για να προσκυνούν οι άνθρωποι τον Θεό, να ενωθούν μαζί Του στην προσευχή και να κοινωνούν της Θείας χάριτος, και δεν είναι ανάγκη οι πιστοί να διασχίζουν χιλιάδες χιλιόμετρα για να φθάσουν στο Ναό…

Ο λαός του Ισραήλ ούτε στη σκέψη του δε μπορούσε να φαντασθεί ότι κάποτε οι άνθρωποι θα απολάμβαναν τόση εγγύτητα του Θεού».

Στη χριστιανική Εκκλησία δεν προσευχόμαστε απλά στον Κύριο, δεν Τον παρακαλούμε απλά για την συγχώρεση των αμαρτιών, αλλά βλέπουμε τον Θεό πρόσωπο με πρόσωπο. Παριστάμεθα ενώπιον του Θεού και επιπλέον, δεχόμεθα Αυτόν μέσα μας και ο Κύριος διά του Μυστρίου της Αγίας Κοινωνίας γίνεται μέρος της πνευματικής, ψυχικής και σωματικής μας φύσεως.

Ο Σεβασμιώτατος κ. Ιλαρίωνας κάλεσε τους πιστούς την ημέρα των Εισοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου να σκεφθούν τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους, τι σημαίνει  γι΄αυτούς ο Ναός του Θεού. Αναφερόμενος στο πνευματικό νόημα της εορτής ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας σημείωσε:

«Δεν ήταν τυχαίο ότι η Υπεραγία Θεοτόκος εισήλθε στο Ναό των Ιεροσολύμων ακόμα σε νηπιακή ηλικία, πράγμα το οποίο ήταν ασύνηθες εκείνη την εποχή, αλλά πολύ φυσιολογικό για τους γονείς Αυτής, οι οποίοι από της γεννήσεως Αυτής αφιέρωσαν την κόρη τους στο Θεό. Ήθελαν την Παναγία να μετέχει της θείας χάριτος διά της προσευχής, της μελέτης της Αγίας Γραφής. Και όπως αναφέρει η παράδοση από την πολύ μικρή ηλικία διαπαιδαγωγήθη στο Ναό… Να εκτιμούμε εκείνα, τα οποία μας χάρισε ο Κύριος. Να ευχαριστούμε τον Θεό, ο Οποίος μας κατέστησε Νέο Ισραήλ Αυτού και μας χάρισε το Ναό, όπου μπορούμε να έλθουμε οπότε θέλουμε κάθε μέρα, και την εορτή και την οποαδήποτε άλλη μέρα μπορούμε να ενωθούμε με τον Θεό διά της κοινωνίας των Αγίων του Χριστού Μυστηρίων. Στο Ναό του Θεού ακόμα σε αυτή τη ζωή μετέχουμε της Βασιλείας των Ουρανών και ανεβαίνουμε την κλίμακα, οδηγούσα στονΊδιο τον Θεό. Αμήν».