Την παραμονή των Χριστουγέννων, στις 6 Ιανουαρίου 2012, στον Ιερό Ναό της Παναγίας Πάντων θλιβομένων η χαρά της Μόσχας τελέσθηκε Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα και συλλειτουργούντων κληρικών του Ναού.

Μετά το πέρας της Μυσταγωγίας ο Ιεράρχης κήρυξε το θείο λόγο όπου ειδικά τόνισε ότι «Ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο κατ΄εικόνα Του και τον εγκατέστησε στον Παράδεισο ώστε να πορεύεται ἐκ δυνάμεως εἰς δύναμιν (πρβλ. Ψαλ. 83.8)  προκόπτοντας στην υπακοή στις θείες εντολές και να γίνεται όλο και περισσότερα καθ΄ομοίωσίν Του. Αλλά με την παρακοή της θείας εντολής και την παραβίαση του νόμου του Θεού ο άνθρωπος γεύθηκε τον απαγορευμένο καρπό και εξεδίωξε τον εαυτό του από τον παράδεισο της ηδονής στη γη, καλλιεργώντας την οποία έπρεπε να ανταποκριθεί στην αποστολή που την ανέθεσε αρχικά ο Θέός να πορεύεται, δηλαδή, ἐκ δυνάμεως εἰς δύναμιν για να ομοιωθεί με τον Θεό».

Σύμφωνα με τον Πρόεδρο του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, η αναφερόμενη από την Αγία Γραφή ιστορία της πτώσεως, η οποία εκλαμβάνεται από πολλούς ως ένα περιστατικό του μακρινού παρελθόντος ή ακόμα ως ένα θρύλο, επαναλαμβάνεται και πάλι στην τύχη του κάθε ανθρώπου. Διότι ο Κύριος καλεί τον καθένα από μας να ομοιωθούμε με Αυτόν, ενώ εμείς καμιά φορά γινόμαστε όμοιοι με τα κτήνη τα ανόητα, ενίοτε με τον εχθρό του ανθρωπίνου γένους και πολύ σπάνια με τα έργα και τις σκέψεις μας μιμούμαστε τον Θεό.  Ουδείς αναμάρτητος. Δεν υπάρχει κανείς που θα μπορούσε με τις δικές του δυνάμεις να πετύχει τη θεοειδία, στην οποία καλούμαστε. Ιδού ο Ίδιος ο Κύριος ενσαρκώθηκε και έγινε άνθρωπος για να μας οδηγήσει από το χέρι μας στην πορεία της σωτηρίας.

Με το Θείο Πρόσωπό Του και με όλη Του τη Θεανθρώπινη ζωή μας φανέρωσε την καθ’ομοίωσιν ζωή. Αυτός ήταν ο σκοπός της ελεύσεως και ενανθρωπήσεώς Του στον κόσμο. Σήμερα βλέποντας Αυτό ανακείμενον ως αβοήθητο Βρέφος στη Φάτνη, αναπολούμε όλη τη ζωή μας από τη νηπιακή και παιδική μας ηλικία, όταν ως αβοήθητα μωρά μας μεγάλωναν οι γονείς μας και η ίδια η Πρόνοια του Θεού μας οδηγούσε στο δρόμο προς τη Βασιλεία των Ουρανών. Κάθε μέρα ο Κύριος εξακολουθεί να μας οδηγεί με αυτό το δρόμο. Ο Ίδιος έκανε όλα τα απαραίτητα για τη σωτηρία μας. Από μας δε χρειάζεται και πολλά: πρέπει μόνο να έχουμε εμπιστοσύνη στον Κύριο, να τον αγαπάμε, να ανοίξουμε τις καρδιές μας προς προϋπάντησή Του και να επιδιώκουμε με τις πενιχρές μας δυνάμεις εκτελούμε τις εντολές Του, να μιμούμαστε την ταπείνωσή Του και να ακολουθούμε την οδό, που μας χάραξε ο Ίδιος και όχι αυτές που τις ακολουθούν όσοι παραβιάζουν τις εντολές Του.

Εν κατακλείδι ο Ιεράρχης είπε: «Ας Τον παρακαλέσουμε να μας βοηθήσει να συνειδητοποιήσουμε το μεγάλο μυστήριο της Ενανθρωπήσεως, ώστε αυτό το μεγάλο μυστήριο να γίνει και στη ζωή μας, για να ζούμε σύμφωνα με τις εντολές Του και να πορευόμασε από το κατ΄εικόνα προς το καθ΄ομοίωσιν ἐκ δυνάμεως εἰς δύναμιν.