5.1. Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία διεξάγει με τους ετεροδόξους όχι μόνο διμερείς αλλά και πολυμερείς διαλόγους, μεταξύ άλλων και σε πανορθόδοξο επίπεδο, συμμετέχει στις εργασίες διαφόρων διαχριστιανικών οργανισμών.
5.2. Στα πλαίσια της συμμετοχής σε διάφορους διαχριστιανικούς οργανισμούς πρέπει να τηρούνται τα ακόλουθα κριτήρια: Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία δεν μπορεί να συμμετέχει σε διεθνείς (περιφερειακούς ή εθνικούς) χριστιανικούς οργανισμούς, στους οποίους α) το καταστατικό, ο κανονισμός ή η διαδικασία απαιτούν την άρνηση της δογματικής διδασκαλίας ή της παράδοσης της Ορθόδοξης Εκκλησίας, β) η Ορθόδοξη Εκκλησία δε μπορεί να εκφράζει τη μαρτυρία της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, γ) ο τρόπος λήψεως των αποφάσεων δεν λαμβάνει υπόψη την εκκλησιολογική αυτοσυνειδησία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, δ) οι κανόνες και οι διαδικασία προϋποθέτουν τον υποχρεωτικό χαρακτήρα της «γνώμης της πλειοψηφίας».
5.3. Το επίπεδο και οι μορφές της συμμετοχής της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στους διεθνείς χριστιανικούς οργανισμούς πρέπει να λαμβάνουν υπόψη και την εσωτερική τους δυναμική, την ημερησία διάταξη, τις προτεραιότητες και το χαρακτήρα αυτών των οργανισμών γενικότερα.
5.4. Το περιεχόμενο και ο βαθμός της συμμετοχής της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στους διεθνείς χριστιανικούς οργανισμούς καθορίζονται από τις εκκλησιαστικές αρχές στη βάση της εκκλησιαστικής ωφέλειας.
5.5. Τονίζοντας την προτεραιότητα του θεολογικού διαλόγου, της συζήτησης των κανόνων της πίστης, της εκκλησιαστικής διάρθρωσης και των αρχών του πνευματικού βίου, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, όπως και οι άλλες κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες, θεωρεί εφικτή και ωφέλιμη τη συμμετοχή σε διάφορους διεθνείς οργανισμούς στον τομέα της διακονίας του κόσμου, της κοινωνικής διακονίας και των ειρηνευτικών πρωτοβουλιών. Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία συνεργάζεται με διάφορες χριστιανικές ομολογίες και διεθνείς χριστιανικούς οργανισμούς για την κοινή μαρτυρία ενώπιον της εκκοσμικευμένης κοινωνίας.
5.6. Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία διατηρεί επαφές εργασίας στο επίπεδο της συμμετοχής ή συνεργασίας με τους πλέον διαφορετικούς διεθνείς, χριστιανικούς οργανισμούς, όπως επίσης και με τα περιφερειακά και εθνικά συμβούλια των εκκλησιών και τους χριστιανικούς οργανισμούς, οι οποίοι ειδικεύονται στον τομέα της διακονίας, του έργου με τη νεολαία ή των ειρηνευτικών πρωτοβουλιών.