Πράξις κανονικής κοινωνίας
Ἡ ταπεινότης ἡμῶν, ἐλέῳ Θεοῦ Πατριάρχης Μόσχας καὶ πασῶν τῶν Ρωσιῶν Ἀλέξιος Β΄ μετὰ τοῦ συνόλου τῶν Σεβασμιωτάτων Μελῶν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας – Πατριαρχείου Μόσχας, συνελθόντες στὴν συνεδρία τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τὴν 3ην / 16ην Μαΐου 2007 καὶ ἡ ταπεινότης αὐτοῦ Λαύρος, Μητροπολίτης Ἀνατολικῆς Ἀμερικῆς καὶ Νέας Ὑόρκης, Πρωθιεράρχης τῆς Ὑπερορίου Ρωσικῆς Ἐκκλησίας μετὰ τοῦ συνόλου τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιερέων – Μελῶν τῆς Ἀρχιερατικῆς Συνόδου τῆς Ὑπερορίου Ρωσικῆς Ἐκκλησίας, συνελθόντες στὴ συνεδρία τῆς 5ης / 18ης Ἀπριλίου 2007 στὴν Νέα Ὑόρκη,
Καθοδηγούμενοι ὑπὸ τῆς ἐπιδιώξεως διὰ τὴν ἀποκατάσταση τῆς παρὰ τοῦ Θεοῦ ἐντεταλμένης εὐλογημένης εἰρήνης, ἀγάπης καὶ φιαλαδέλφου ἑνώσεως στὴν κοινὴ καλλιέργεια τοῦ Θείου ἀγροῦ παντὸς τοῦ πληρώματος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας καὶ τῶν πιστῶν αὐτῆς, εὑρισκομένων στὴν πατρίδα καὶ στὴ διασπορά, λαμβάνοντας ὑπ’ ὄψη τὴν ἱστορικῶς διαμορφωθεῖσα διάρθρωση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ βίου τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς ἐκτὸς τῶν ὀρίων τοῦ κανονικοῦ ἐδάφους τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας,
Λαμβάνοντας ὑπ’ ὄψη ὅτι ἡ Ὑπερόριος Ρωσικὴ Ἐκκλησία ἐπιτελεῖ τὴ διακονία αὐτῆς στὸ ἔδαφος πολλῶν κρατῶν,
– διὰ τῆς παρούσης πράξεως ἐπικυρώνουμε
1. Ἡ Ρωσικὴ Ὑπερόριος Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἐπιτελῶντας τὴ σωτηριώδη διακονία αὐτῆς στὸ ἱστορικῶς διαμορφωθὲν σύνολο τῶν ἐπαρχιῶν, ἐνοριῶν, μοναστηρίων, ἀδελφοτήτων καὶ ἄλλων ἐκκλησιαστικῶν ἱδρυμάτων, ἀποτελεῖ ἀναπόσπαστο αὐτοδιαχειριζόμενο τμῆμα τῆς τοπικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας.
2. Ἡ Ρωσικὴ Ὑπερόριος Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἶναι αὐτόνομη σὲ ζητήματα ποιμαντικά, ἐκπαιδευτικά, διοικητικά, οἰκονομικά, περιουσιακὰ καὶ νομικά, εὑρισκομένη ταυτοχρόνως σὲ κανονικὴ ἑνότητα μὲ ὅλο τὸ πλήρωμα τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
3. Ἡ ὕπατη πνευματική, νομοθετική, διοικητική, δικαστικὴ καὶ ἐλεγκτικὴ ἐξουσία τῆς Ρωσικῆς Ὑπερορίου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀνήκει στὴν Ἀρχιερατικὴ Σύνοδο (Σομπόρ) αὐτῆς, ἡ ὁποία συγκαλείται ἀπὸ τὸν Προκαθήμενο (Πρωθιεράρχη) αὐτῆς σύμφωνα μὲ τὸ Καταστατικὸ τῆς Ρωσικῆς Ὑπερορίου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
4. Ὁ Πρωθιεράρχης τῆς Ρωσικῆς Ὑπερορίου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐκλέγεται ἀπὸ τὴν Ἀρχιερατικὴ Σύνοδο (Σομπόρ) αὐτῆς. Ἡ ἐκλογὴ ἐπικυρώνεται, σύμφωνα μὲ τὶς διατάξεις τοῦ κανονικοῦ δικαίου, ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Μόσχας καὶ πασῶν τῶν Ρωσιῶν καὶ ἀπὸ τὴν Ἱ. Σύνοδο τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
5. Τὸ ὄνομα τοῦ Προκαθημένου τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὅπως ἐπίσης καὶ τὸ ὄνομα τοῦ Πρωθιεράρχου τῆς Ρωσικῆς Ὑπερορίου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μνημονεύονται στὶς ἀκολουθίες σὲ ὅλους τοὺς ναοὺς τῆς Ρωσικῆς Ὑπερορίου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρὶν τὸ ὄνομα τοῦ τοπικοῦ ἀρχιερέα, σύμφωνα μὲ τὴν καθορισμένη τάξη.
6. Οἱ ἀποφάσεις περὶ τῆς ἱδρύσεως ἢ καταργήσεως ἐπαρχιῶν τῆς Ρωσικῆς Ὑπερορίου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας λαμβάνονται ἀπὸ τὴν Ἀρχιερατικὴ Σύνοδο (Σομπόρ) αὐτῆς κατόπιν συμφωνίας μὲ τὸν Πατριάρχη Μόσχας καὶ τὴν Ἱ. Σύνοδο τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
7. Οἱ ἀρχιερεῖς τῆς Ρωσικῆς Ὑπερορίου Ἐκκλησίας ἐκλέγονται ἀπὸ τὴν Ἀρχιερατικὴ Σύνοδο (Σομπόρ) αὐτῆς ἤ, σὲ περιπτώσεις ποὺ προβλέπονται ἀπὸ τὸ Καταστατικὸ τῆς Ρωσικῆς Ὑπερορίου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀπὸ τὴ Σύνοδο τῶν Ἀρχιερέων. Ἡ ἐκλογὴ ἐπικυρώνεται στὶς κανονικὲς βάσεις ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Μόσχας καὶ τὴν Ἱ. Σύνοδο τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
8. Οἱ ἀρχιερεῖς τῆς Ρωσικῆς Ὑπερορίου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἶναι μέλη τῆς Τοπικῆς καὶ Ἀρχιερατικῆς Συνόδου τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ συμμετέχουν, σύμφωνα μὲ τὴν ἰσχύουσα τάξη, στὶς συνεδριάσεις τῆς Ἱ. Συνόδου. Οἱ ἀντιπρόσωποι τοῦ κλήρου καὶ τοῦ λαοῦ τῆς Ρωσικῆς Ὑπερορίου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας συμμετέχουν στὴν Τοπικὴ Σύνοδο τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας σύμφωνα μὲ τὴν ἰσχύουσα τάξη.
9. Τὴν ὕπατη αὐθεντία τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐξουσίας γιὰ τὴ Ρωσικὴ Ὑπερόριο Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία ἀποτελοῦν ἡ Τοπικὴ καὶ ἡ Ἀρχιερατικὴ Σύνοδος τῆς Ρωσικῆς Ὑπερορίου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
10. Οἱ ἀποφάσεις τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἰσχύουν καὶ γιὰ τὴ Ρωσικὴ Ὑπερόριο Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία, λαμβανομένων ὑπόψη τῶν ἰδιαιτεροτήτων, καθοριζομένων ἀπὸ τὴν παροῦσα Πράξη, τὸ Καταστατικὸ τῆς Ρωσικῆς Ὑπερορίου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ ἀπὸ τὴ νομοθεσία τῶν κρατῶν, στὰ ὁποῖα αὐτὴ ἐπιτελεῖ τὴ διακονία της.
11. Οἱ ἐφέσεις ἐπὶ τῶν ἀποφάσεων τῆς ὕπατης ἐκκλησιαστικῆς δικαστικῆς ἐξουσίας τῆς Ρωσικῆς Ὑπερορίου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας κατατίθενται στὸ ὄνομα τοῦ Πατριάρχου Μόσχας καὶ πασῶν τῶν Ρωσιῶν.
12. Οἱ ἀλλαγές, τὶς ὁποῖες ἐπιφέρει στὸ Καταστατικὸ τῆς Ρωσικῆς Ὑπερορίου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἡ ὕπατη νομοθετικὴ ἐξουσία αὐτῆς, ὑπόκεινται στὴν ἔγκριση τοῦ Πατριάρχου Μόσχας καὶ πασῶν τῶν Ρωσιῶν καὶ τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, στὴν περίπτωση κατὰ τὴν ὁποία οἱ ἀλλαγὲς αὐτὲς εἶναι κανονικοῦ χαρακτῆρος.
13. Ἡ Ρωσικὴ Ὑπερόριος Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία λαμβάνει τὸ Ἅγιο Μύρο ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Μόσχας καὶ πασῶν τῶν Ρωσιῶν.
Διὰ τῆς παρούσης Πράξεως ἀποκαθίσταται ἡ κανονικὴ κοινωνία ἐντὸς τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Οἱ ἐκδοθεῖσες στὸ παρελθὸν πράξεις, οἱ ὁποῖες παρεμπόδιζαν τὴν πληρότητα τῆς κανονικῆς κοινωνίας θεωροῦνται εἴτε ἄκυρες, εἴτε ὅτι ἔχουν ἀπωλέσει τὴν ἰσχὺ αὐτῶν».
Ἡ ἀποκατάσταση τῆς κανονικῆς κοινωνίας θὰ προωθήσει, Θεοῦ συνεργοῦντος, τὴν στερέωση τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν μαρτυρία αὐτῆς στὸ σύγχρονο κόσμο, συμβάλλοντας στὴν ἐκπλήρωση τοῦ θελήματος τοῦ Κυρίου «ἵνα καὶ τὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ τὰ διεσκορπισμένα συναγάγῃ εἰς ἕν» (Ίω., 11, 52).
Εὐγνωμονοῦμε τὸν πολυεύσπλαχνο Θεό, ὁ Ὁποῖος διὰ τῆς πανίσχυρης Αὐτοῦ δεξιᾶς μᾶς κατηύθυνε στὴν ὁδὸ τῆς θεραπείας τῶν τραυμάτων τοῦ διχασμοῦ καὶ ἔφερε τὴν πολυπόθητη ἑνότητα τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας στὴν Πατρίδα μας καὶ στὸ ἐξωτερικό, πρὸς δόξα τοῦ Ἁγίου Ὀνόματος Αὐτοῦ καὶ γιὰ τὸ καλὸ τῆς Ἁγίας Αὐτοῦ Ἐκκλησίας καὶ τῶν πιστῶν τέκνων αὐτῆς. Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων καὶ Ὁμολογητῶν δωρήσει ὁ Κύριος τὴν εὐλογία στὴν Ἑνωμένη Ρωσική Ἐκκλησία καὶ στὰ τέκνα αὐτῆς στὴν Πατρίδα καὶ στὴ Διασπορά.
«ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΚΑΝΟΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ»
Ἡ Πράξη περὶ κανονικῆς κοινωνίας τίθεται σὲ ἰσχὺ μετὰ τὴν ἔγκριση αὐτῆς ἐκ τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐνεργοῦσης στὴ βάση τῆς ἀποφάσεως τῆς Ἀρχιερατικῆς Συνόδου τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας «Περὶ τῶν σχέσεων μετὰ τῆς Ρωσικῆς Ὑπερορίου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» (Μόσχα, 3-8 Ὀκτωβρίου 2004), καὶ ἐκ τῆς Ἀρχιερατικῆς Συνόδου τῆς Ρωσικῆς Ὑπερορίου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐνεργούσης στὴ βάση τῆς ἀποφάσεως «Περὶ τῆς Πράξεως τῆς κανονικῆς κοινωνίας» τῆς Ἀρχιερατικῆς Συνόδου τῆς Ρωσικῆς Ὑπερορίου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας (Ἅγιος Φραγκίσκος, 15-19 Μαΐου 2006).
1. Σύμφωνα μὲ τὴν Πράξη περὶ τῆς κανονικῆς κοινωνίας, ὁρισμένες προσθῆκες καὶ ἀλλαγὲς πρέπει νὰ προστεθοῦν στὸ Κεφάλαιο Η΄ τοῦ Καταστατικοῦ τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας («Αὐτοδιοικούμενες Ἐκκλησίες»), ὅπως ἐπίσης καὶ στὸ Καταστατικὸ τῆς Ρωσικῆς Ὑπερορίου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
2. Ἐνεργῶντας στὸ πνεῦμα τῆς ἐκκλησιαστικὴς οἰκονομίας,ἡ Ἱ. Σύνοδος τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ ἡ Ἀρχιερατικὴ Σύνοδος τῆς Ρωσικῆς Ὑπερορίου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας προβλέπουν μία 5ετη μεταβατικὴ περίοδο γιὰ τὴν πλήρη ρύθμιση τῆς θέσεως τῶν πρώην ἐνοριῶν τῆς Ρωσικῆς Ὑπερορίου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στὸ κανονικὸ ἔδαφος τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας διὰ τῆς ὑπαγωγῆς αὐτῶν στὴ δικαιοδοσία τῶν κατὰ τόπους ἀρχιερέων. Στὴ διάρκεια αὐτοῦ τοῦ χρονικοῦ διαστήματος στὶς ἐνορίες αὐτὲς, οἱ ὁποῖες δὲν εὑρίσκονται στὸ ἔδαφος τῶν Αὐτοδιοικούμενων Ἐκκλησιῶν, δίδεται ἡ δυνατότητα νὰ ποιμαίνονται ἀπὸ τὸν βοηθὸ τοῦ Πατριάρχου Μόσχας καὶ πασῶν τῶν Ρωσιῶν, στὸν ὁποῖο, μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Πατριάρχου, παρέχεται ἡ δυνατότητα νὰ λαμβάνει μέρος στὶς ἐργασίες τῆς Ἀρχιερατικῆς Συνόδου (Σομπόρ) καὶ τῆς Συνόδου τῶν Ἀρχιερέων τῆς Ρωσικῆς Ὑπερορίου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας κατόπιν προσκλήσεως τοῦ Πρωθιεράρχου αὐτῆς.
3. Στὶς χῶρες τῆς διασπορᾶς, στὶς ὁποῖες λειτουργοῦν παράλληλες ἐκκλησιαστικὲς δομές, ὅπως ἐπίσης καὶ στοὺς Ἁγίους Τόπους, θὰ καταβληθοῦν ἀπὸ τὶς δύο πλευρές, μὲ τὴν ἁρμόζουσα ποιμαντικὴ περίσκεψη, ὅλες οἱ προσπάθειες γιὰ τὴν ἐπίλυση τῶν προβλημάτων, ποὺ δυσχεραίνουν τὴν ἐπιτυχῆ συνεργασία καὶ τὴν κοινὴ μαρτυρία».