Βιογραφικό του Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ κ. ΙΛΑΡΙΩΝΑ

Ο Μητροπολίτης Ιλαρίων (κατά κόσμο Γρηγόριος Ουαλέργιεβιτς Αλφέεφ) γεννήθηκε στις 24 Ιουλίου 1966 στη Μόσχα. Από το 1973 έως το 1984 σπούδασε βιολί και σύνθεση στο δευτεροβάθμιο ειδικό μουσικό σχολείο Γκνέσινυ της Μόσχας.

Σε ηλικία 15 ετών χειροθετήθηκε αναγνώστης και διακόνησε στον Ιερό Ναό των Εγκαινίων της Αναστάσεως στο Ουσπένσκυ-Βράζεκ της Μόσχας. Από το 1983 ήταν υποδιάκονος του μητροπολίτη Βολοκολάμσκ και Γιούργιεφ Πιτιρίμ (Νετσάεφ) και εργάστηκε ως έκτακτος συνεργάτης του Εκδοτικού Τμήματος του Πατριαρχείου Μόσχας.

Το 1984, μετά την περάτωση των εγκυκλίων σπουδών του, γράφτηκε στη Σχολή Σύνθεσης του Ωδείου της Μόσχας. Από το 1984 έως το 1986 υπηρέτησε στο στρατό. Το Ιανουάριο του 1987 εγκατέλειψε με δική του πρωτοβουλία τις σπουδές στο Ωδείο της Μόσχας για να προσέλθει ως δόκιμος μοναχός στην Ιερά Μονή του Αγίου Πνεύματος στη Βίλνα (Λιθουανίας).
Στις 19 Ιουνίου του 1987 εκάρη μοναχός στο Καθολικό της Μονής και στις 21 Ιουνίου χειροτονήθηκε διάκονος από τον Αρχιεπίσκοπο Βίλνας και Λιθουανίας Βικτωρίνο.

Στις 19 Αυγούστου του 1987 με την ευλογία του Αρχιεπισκόπου Βικτωρίνου χειροτονήθηκε στο Καθεδρικό Ναό της Κοιμήσεως Θεοτόκου της Βίλνας ιερομόναχος από τον Αρχιεπίσκοπο Ουφάς και Στερλιταμάκ Ανατόλιο (νυν Αρχιεπίσκοπο Κερτς).

Από το 1988 έως 1990 υπηρέτησε Προϊστάμενος Ιερών Ναών της πόλεως Τελσάι, των χωριών Κολαϊνγιάι και Τιτουβενάι της επαρχίας Βίλνας και Λιθουανίας.

Το 1990 διορίσθηκε Προϊστάμενος του Καθεδρικού Ναού του Ευαγγελισμού της πόλεως Κάουνας. Το ίδιο χρόνο ως απεσταλμένος εκ μέρους του ιερού κλήρου της επαρχίας Βίλνας και Λιθουανίας συμμετείχε στην Τοπική Κληρικολαϊκή Σύνοδο της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, στην οποία Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών εξελέγη ο Αλέξιος Β΄.

Το 1989 αποφοίτησε εξ αποστάσεως από το Θεολογικό Σεμινάριο Μόσχας και το 1991 από την Θεολογική Ακαδημία Μόσχας με τον τίτλο του διδάκτορα θεολογίας. Το 1993 ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Μεταπτυχιακό Τμήμα της Θεολογικής Ακαδημίας Μόσχας.

Από το 1991 έως το 1993 δίδαξε Ομιλητική, Καινή Διαθήκη, Δογματική Θεολογία και Αρχαία Ελληνικά στις Θεολογικές σχολές της Μόσχας. Στο διάστημα 1992-1993 δίδαξε Καινή Διαθήκη στο Ορθόδοξο Ινστιτούτο Αγίου Τύχωνα και Πατρολογία στο Ρωσικό Ορθόδοξο Πανεπιστήμιο Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου.

Το 1993 εστάλη να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο Οξφόρδης όπου υπό την καθοδήγηση Επισκόπου Διοκλείας Κάλλιστου (Ware) εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή με θέμα «Όσιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος και η Ορθόδοξη Παράδοση». Παράλληλα υπηρέτησε στις ενορίες της επαρχίας Σούροζ. Το 1995 τελείωσε το Πανεπιστήμιο με τον τίτλο του διδάκτορα φιλοσοφίας.
Από το 1995 εργάστηκε στο Τμήμα των Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, ενώ από τον Αύγουστο του 1997 ως Γραμματέας επί των Διαχριστιανικών Σχέσεων.

Στο διάστημα 1995-1997 δίδαξε Πατρολογία στα Θεολογικά Σεμινάρια Σμολένσκ και Καλούγκας. Το 1996 έδωσε σειρά διαλέξεων στη Δογματική Θεολογία στο Ορθόδοξο Θεολογικό Σεμινάριο του Αγίου Γερμανού της Αλάσκας (ΗΠΑ).

Από Ιανουάριο του 1996 ήταν κληρικός του Ιερού Ναού της Αγίας Αικατερίνης της Μόσχας (Μετόχιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Αμερική).

Από το 1996 έως το 2004 ήταν μέλος της Συνοδικής Θεολογικής Επιτροπής της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Το διάστημα 1997-1999 έδωσε κύκλο διαλέξεων στη Δογματική Θεολογία στο Θεολογικό Σεμινάριο του Αγίου Βλαδιμήρου της Νέας Υόρκης (ΗΠΑ) και στη Μυστική Θεολογία της Ανατολικής Εκκλησίας στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Сambridge (Μεγάλη Βρετανία).
Το 1999 αναγορεύθηκε διδάκτορας θεολογίας από το Θεολογικό Ινστιτούτο Αγίου Σεργίου Παρισίων.
Το Πάσχα του 2000 προήχθη σε ηγούμενο από τον Μητροπολίτη Σμολένσκ και Καλίνινγκραντ κ. Κύριλλο στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος στο Χοροσέβο Μόσχας.

Στις 7 Ιανουαρίου του 2002 με απόφαση της Ιεράς Συνόδου ο ηγούμενος Ιλαρίων έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη από τον Μητροπολίτη Σμολένσκ και Καλίνινγκραντ Κύριλλο και στις 14 Ιανουαρίου του 2002 στο Καθεδρικό Ναό του Σωτήρος της Μόσχας χειροτоνήθηκε Επίσκοπος Κερτς, βοηθός της επαρχίας Σούροζ από τον Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών Αλέξιο, συλλειτουργούντων δέκα αρχιερέων.

Στις 17 Ιουνίου του 2002 με απόφαση της Ιεράς Συνόδου διορίσθηκες επίσκοπος Ποδόλσκ, βοηθός της επαρχίας Μόσχας και υπεύθυνος της Αντιπροσωπείας της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στους ευρωπαϊκούς διεθνείς οργανισμούς.

Στις 7 Μαΐου του 2003 με απόφαση της Ιεράς Συνόδου διορίσθηκε Επίσκοπος Βιέννης και Αυστρίας ενώ του ανατέθηκε προσωρινά και η διοίκηση της επαρχίας Βουδαπέστης και Ουγγαρίας, διατηρώντας παράλληλα τη θέση του εκπροσώπου της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στους ευρωπαϊκούς διεθνείς οργανισμούς στις Βρυξέλλες.

Την 1 Φεβρουαρίου του 2005 εξελέγη επισκέπτης καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Φριβούργου (Ελβετία) στην έδρα της Δογματικής Θεολογίας.

Στις 24 Αυγούστου του 2005 του απενεμήθη το βραβείο του Αγίου Μακαρίου για το έργο του “Το Ιερό Μυστήριο της Εκκλησίας. Εισαγωγή στην ιστορία και την προβληματική των ονομολατρευτικών ερίδων”.

Στις 31 Μαρτίου του 2009 με απόφαση του Αγιωτάτου Πατριάρχου και της Ιεράς Συνόδου ο Επίσκοπος Ιλαρίων αποχώρησε από τη διοίκηση της επαρχίας Βιέννης Αυστρίας και Ουγγαρίας και διορίσθηκε Πρόεδρος του Τμήματος των Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας και μόνιμο μέλος της Ιεράς Συνόδου με τον τίτλο επίσκοπος Βολοκολάμσκ, βοηθός επίσκοπος του Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών.

Στις 9 Απριλίου του 2009 διορίσθηκε Προϊστάμενος του Ιερού Ναού της εικόνας της Παναγίας «Πάντων των θλιβομένων η χαρά» στην οδό Μπολσάγια Ορντίνκα της Μόσχας.
Στις 20 Απριλίου του 2009 στον Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου του Κρεμλίνου προήχθη στο βαθμό του Αρχιεπισκόπου από τον Αγιώτατο Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών κ. Κύριλλο.

Την 1 Φεβρουαρίου του 2010 στον Καθεδρικό Ναό του Σωτήρος της Μόσχας ανυψώθηκε σε Μητροπολίτη από τον Αγιώτατο Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών κ. Κύριλλο.

Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής των περιοδικών «Θεολογικά πονήματα» (Μόσχα), «Εκκλησία και χρόνος» (Мόσχα), «Κήρυκας του Ρωσικού χριστιανικού κινήματος» (Παρίσι-Мόσχα), «Studia Monastica» (Βαρκελώνη), της επιστημονικής ιστορικής σειράς «Βυζαντινή βιβλιοθήκη» (Αγία Πετρούπολη).

Έχει βραβευθεί με τιμητικά διπλώματα του Αγιωτάτου Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών (1996 και 1999), με το μετάλλιο «Ανδρείας και αυτοθυσίας» της Δημοκρατίας της Λιθουανίας (1992), με το μετάλλιο του Αγίου Πρίγκιπα Κωνσταντίνου του Οστρόγκ της Πολωνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (2003), με το αργυρό παράσημο του Αγίου Ιννοκεντίου της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Αμερική (2009).

Είναι συγγραφέας περισσότερων των 700 δημοσιευμάτων, συμπεριλαμβανομένων και μονογραφιών στις πατερικές σπουδές, στη δογματική θεολογία και εκκλησιαστική ιστορία, όπως επίσης και μεταφράσεων των πατερικών έργων από τα Ελληνικά και τα Συριακά.

Κατάλογος των έργων του Μητροπολίτη Ιλαρίωνα ευρίσκεται στην ακόλουθη διεύθυνση: (http://bishop.hilarion.orthodoxia.org/biblio).

Είναι συνθέτης μιας σειράς μουσικών έργων συμπεριλαμβανομένων και της «Θείας Λειτουργίας» και «Αγρυπνίας» για χορωδία χωρίς συνοδεία, «Κατά Ματθαίον Πάθη» για σολίστ, χορωδία και ορχήστρα, του «Χριστουγεννιάτικου ορατόριου» για σολίστ, χορωδία αγοριών, μεικτής χορωδίας και συμφωνικής ορχήστρας.