Τη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό της Παναγίας Πάντων Θλιβομένων η Χαρά την τρίτη Κυριακή των Νηστειών – Σταυροπροσκυνήσεως, τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και την κοίμηση του Αγίου Τύχωνος, Πατριάρχου Μόσχας και πάσης Ρωσίας , στις 7 Απριλίου 2013, τέλεσε ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας.

Μετά το πέρας της Θείας Συνάξεως ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας μίλησε στο εκκλησίασμα και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στο νόημα της εορτής, η οποία φέτος συνέπεσε με την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως:

«Ταυτόχρονα προσκυνούμε το Σταυρό του Χριστού, δοξάζοντας τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, ο Οποίος έπαθε και πέθανε εξαιτίας των αμαρτιών μας και αναμιμνησκόμεθα της αρχής της σωτηρίας μας όταν ο Αρχάγγελος Γαβριήλ παρέστη ενώπιον της Παναγίας για να Της αναγγείλει ένα φοβερό μυστήριο της εκ του Αγίου Πνεύματος και εξ Αυτής Γεννήσεως του Βρέφους, το Οποίο επρόκειτο να γίνει Σωτήρας του κόσμου».

Όταν ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός καθηλώθηκε επί του Σταυρού η Παναγία ήταν κοντά Του. Δε ξέρουμε τι σκεφτόταν εκείνη τι στιγμή και τι αισθανόταν. Με όλη την καρδιά μας και τη φύση μας και όχι μόνο με διάνοια καταλαβαίνουμε ότι το μυστήριο της Θείας Ενανθρωπήσεως είναι αχώριστη από το μυστήριο της Θείας Μητρότητας.

Ήταν ανάγκη να υπάρχει η Μήτηρ ώστε να γεννηθεί το Βρέφος. Ήταν ανάγκη να υπάρχει γυναίκα του ανθρώπινου γένους, μια Παρθένος εκλεκτή από καταβολής κόσμου για να γίνει χώρα του Αχωρήτου, Μήτηρ του Θεού και όλου του ανθρώπινου γένους.

Η Παναγία είναι η Ουράνια Προστάτιδά μας, Βοηθός και Σκεπαστής. Συμμετείχε διά του αγώνος αυτής στο έργο της λυτρώσεώς μας. Παριστάμενοι ενώπιον του Σταυρού του Χριστού, ενθυμούμεθα ότι δίπλα στο Σταυρό παρίστατο η Μήτρη του Θεού. Αυτός είναι ο λόγος διατί όταν προσευχόμαστε στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό αναφερόμαστε και στην Παναγία.

Η τιμή της Παναγίας την είχε η Εκκλησία από τις πρώτες κιόλας δεκαετίες της χριστιανικής ιστορίας. Και δεν είναι τυχαίο ότι η Ορθόδοξη Εκκλησίας μέσα στους αιώνες κράτησε την ευλάβεια στην Παναγία.

Εάν κάποιος να Σας πει ότι δεν είναι ανάγκη να τιμάτε την Παναγία και τους Αγίους και δεν είναι ανάγκη να ασπάζεσθε τις εικόνες, να αποφεύγετε αυτούς τους ανθρώπους ως βλάσφημους και πεπλανημένους. Να θυμάστε ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία κράτησε αλώβητη την πίστη και όσα διδάσκει είναι αλήθεια, ενώ όσα διδάσκουν καμιά φορά οι Διαμαρτυρόμενοι είναι πλάνη, εκείνο που διδάσκουν οι αιρετικοί είναι γνόφος ειδωλολατρείας και δαιμονικής υποκρισίας.

«Να παρακαλέσουμε τον Κύριο να μας δώσει την ισχυρή πίστη. Να προσευχηθούμε να είμαστε ικανοί, όπως και η Μήτηρ Του, να παραστούμε  ενώπιον του Σταυρού Του. Να προσευχηθούμε ενώπιον του Σταυρού του Χριστού να μας συγχωρεθούν οι αμαρτίες και να παρακαλέσουμε ο Κύριος να μας σώσει όλους από την απάτη, την πλάνη, να μας στερεώσει στην αλήθεια και να μας ανοίξει όλους τις πύλες της Βασιλείας των Ουρανών. Αμήν».