Στο Τάλλιν αφίχθη στις 17 Μαρτίου 2012 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, κατόπιν ευλογίας του Αγιωτάτου Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσιών Κυρίλλου και προσκλήσεως του Μητροπολίτη Τάλλιν και πάσης Εσθονίας Κορνήλιου.

Η συνοδεία αποτελείται από τον πρωθιερέα Ίγκορ Γιακιμτσούκ, Γραμματέα του ΤΕΕΣ επί των διορθοδόξων σχέσεων,  τον πρωθιερέα Αντώνιο Ηλγίν αντιπρόσωπο του Πατριαρχείου Μόσχας παρά τους ευρωπαϊκούς διεθνείς οργανισμούς, ο Εκτελεστικός Πρόεδρος του Ευγαούς Ιδρύματος Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος κ. Λ. Σεβαστιάνωφ και ο υποδιάκονος Α. Αιρσώφ.

Στο αεροδρόμιο του Τάλλιν ο Ιεράρχης έγινε δεκτός από τον Επίσκοπο Νάρβας και Πριτσούντγιε Λάζαρο, τον Πρέσβη της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Εσθονία κ. Κ. Μερζλιακώφ και μέλος της Ιεράς Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Εσθονίας του Πατριαρχείου Μόσχας κ. Σ. Μιάννικ.

Θεία Λειτουργία τέλεσαν στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκυ του Τάλλιν την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, στις 18 Μαρτίου, οι Μητροπολίτες Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, Τάλλιν και πάσης Εσθονίας Κορνήλιος και ο Επίσκοπος Νάρβας και Πριτσούντγιε Λάζαρος πλαισιούμενοι από  κληρικούς της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Εσθονίας. Μετά την ανάγνωση της Ευαγγελικής περικοπής ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας κήρυξε το θείο λόγο, όπου αναφέρθηκε στη σημασία του Σταρού στη ζωή του ανθρώπου.

Συγκεκριμένα ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας ανέλυσε τα του Κυρίου περί σταυροφορίας «ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι» (Μκ. 8.34).  «Δεν είμαστε εμείς που επιλέξαμε το σταυρό μας, αλλά ο Θεός είναι εκείνος που μας το εναπόθεσε. Ο Κύριος μας καλεί να αρνηθούμε τον εαυτό μας, να σηκώσουμε τον σταυρό αυτό και να Τον ακολουθήσουμε.

Διατί είναι ανάγκη όπως αρνηθούμε τον εαυτό μας; Διότι όποιος οδηγείται με τις επιθυμίες του και δε ζει για τον Χριστό, δε μπορεί να αποκαλείται χριστιανός, επειδή δε διαφέρει σε τίποτε από έναν ειδωλολάτρη. Ο Θεός μας καλεί να κόψουμε το θέλημά μας και να κάνουμε ώστε το θέλημά μας να ταυτισθεί πλήρως με το Θείο Του θέλημα, για να ζούμε με υπακοή στις θείες Του εντολές και νόμους, ώστε στη ζωή μας να υποτασσόμαστε πλήρως στο Θεό».

Αυτό σημαίνει η σταυροφορία. Ο καθένας έχει το δικό του σταυρό. Είναι ένα διακόνημα, το οποίο μας ανέθεσε η Εκκλησία. Ο σταυρός είναι οι θλίψεις, οι οποίες έρχονται χωρίς να τις θέλουμε, είναι οι αρρώστιες, τις οποίες πρέπει να υπομένουμε με ταπείνωση. Ο Θεός έβαλε τον καθένα σε συγκεκριμένες συνθήκες, οι οποίες και είναι εκείνο το διακόνημα, που πρέπει να επιτελούμε αγογγύστως και ταπεινά μιμούμενοι τον Ίδιο τον Κύριο Ιησού Χριστό. Δεν είναι τυχαία ότι ο Θεός υπενθυμίζει στους ανθρώπους: ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν (Μκ. 8.35). Ο λόγος γίνεται για την ανθρώπινη ζωή. Εάν ο άνθρωπος σκέπτεται καθημερινά πώς να κερδίζει περισσότερα ή πως να απολαύσει περισσότερα, θα χάσει τη ζωή του και τη ψυχή του. Σε περίπτωση εάν σκέπτεται πως να αφιερωθεί τη ζωή του στο Θεό, στην Εκκλησία και τους άλλους ανθρώπους, εάν παραβλέπει τον εαυτό του φροντίζοντας να επιτελέσει το εκκλησιαστικό διακόνημα που έχει, αυτός κουβαλάει το σταυρό του και σώζει τη ζωή και τη ψυχή του.

Κανείς δεν επιλέγει το σταυρό του μόνος του καθώς και δεν κατεβαίνει από το σταυρό μόνος του, αλλά αποκαθηλώνεται. Ο σταυρός που μας δόθηκε να το δεχόμαστε ως θέλημα του Θεού και να μην αναζητούμε τίποτε το δικό μας, αλλά να σκεφτόμαστε πως να ευαρεστήσουμε τον Θεό και να εκπληρώσουμε τις εντολές Του.

Εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει (Μκ. 9. 1), –  αυτά ακούμε να λέγει ο Κύριος απευθυνόμενος και στους ανθρώπους, που ήταν γύρω του, και σε μάς τους σύγχρονους. Η Βασιλεία του Θεού δεν είναι μια πραγματικότητα πέραν του τάφου. Η Βασιλεία το Θεού είναι ανάμεσά μας σε αυτή την επίγεια ζωή. Όταν ερχόμαστε στο Ναό για να παραστούμε ενώπιόν του Θεού προσευχόμενοι, να συνδυάσουμε την προσωπική μας προσευχή με την προσευχή των άλλων, να ενωθούμε με τον Κύριο διά του Μυστηρίου της Θείας Κοινωνίας, όπου το Άγιο Σώμα του γίνεται μέρος του Σώματός μας και το Τίμιο Αίμα Του αρχίζει να κυλά στις φλέβες μας, τότε εκπληρώνονται τα του Κυρίου για το ότι υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι ζούν σε αυτή τη γη ανάμεσα στους απλούς ανθρώπους, ασχολούμενοι με κανονικές εργασίες, αλλά ήδη από εδώ γεύονται της Βασιλείας του Θεού εληλυθυίαν αν δυνάμει.

Πολλοί άνθρωποι υπήρχαν στην ιστορία της Εκκλησίας, οι οποίοι προτίμησαν να πεθάνουν υπέρ Χριστού παρά να ζούν σύμφωνα με επιταγές του κόσμου τούτου. Ένας από αυτούς ήταν και ο Επίσκοπος Ρέβελ Πλάτων, ο οποίος εκπλήρωσε τα του Σωτήρος στη ζωή του, υπηρετώντας την Εκκλησία εδώ στην Εσθονία. Μετά την επανάσταση όταν εγέρθη το ζήτημα της αφοσιώσεως στο Χριστό ή της αρνήσεώς Του, ο ιερομάρτυς Πλάτων, όπως και πολλοί άλλοι προτίμησε την οδό της σταυροφορίας και του ομολογιακού αγώνα, υποτασσόμενος στο Χριστό μέχρι θανάτου. Σήμερα τον εγκωμιάζουμε ως ιερομάρτυρα και ως έναν άνθρωπο ο οποίος αγωνίσθηκε χριστιανικά σχετικά πρόσφατα, όχι «εν εκείνω τω καιρώ» και ούτως μας έδωσε το παράδειγμα προς καθολική μίμηση.

«Εύχομαι τα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, τα οποία ακούσαμε σήμερα και ο αγώντας των νεομαρτύρων και ομολογητών της Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένου και του ιερομάρτυρος Πλάτωνα, Επισκόπου Ρέβελ, μας διδάσκουν τι είναι ο πραγματικός βίος του χριστιανού, ώστε ακόμα σε αυτή τη ζωή να γευθούμε της Βασιλείας του Θεού εληλυθείας εν δυνάμει. Αμήν».

Μετά την οπισθάμβωνο ευχή ο Μητροπολίτης Τάλλιν και πάσης Εσθονίας Κορνήλιος προσφώνησε θερμά τον Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, τονίζοντας ότι η επίσκεψή του πιστοποιεί τους γερούς δεσμούς διά των οποίων συδέονται οι Ορθόδοξοι χριστιανοί της Εσθονίας με τη Μητέρα Εκκλησία. Αντιφωνώντας ο Σεβασμιώτατος κ. Ιλαρίωνας μετέφερε την ευλογία του Αγιωτάτου Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσιών Κυρίλλου  και εξέφρασε τη χαρά τού από την επίσκεψη στην Εσθονία. Επίσης αναφέρθηκε στη διακονία προς την Εκκλησία του Μητροπολίτη Κορνήλιου, ο οποίος ακόμα βρέθηκε φυλακισμένος για την πίστη του.

Ευχόμενος στον Εσθονό Ιεράρχη βοήθεια του Θεού και σε ανάμνηση του Ιερού Συλλειτούργου ο κ. Ιλαρίωνας του προσέφερε μια εικόνα του Οσίου Σιλουανού του Αθωνίτη.