Μήνυμα του Αγιωτάτου Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσσιών Κυρίλλου την Γ’ Κυριακή από του Πάσχα των Αγίων Γυναικών Μυροφόρων προς τον κλήρο και τους πιστούς της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας.

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές,

Χριστός Ανέστη!

Με το έλεος του Θεού έχουμε ήδη φθάσει στην Γ’ Κυριακή της αναστάσιμης πανηγύρεως, την οποία η Εκκλησία κατά τρόπον σοφό αφιέρωσε στην ανάμνηση του αγώνα των γυναικών μυροφόρων.

Οι μυροφόρες γυναίκες και οι απόστολοι είναι τρόπον τινά οι δύο οδοί της πίστεως. Ο αποφασιστικός και πύρινος Πέτρος, πρόθυμος να ακολουθήσει τον Σωτήρα μέχρι θανάτου, προτού φωτισθεί από το Άγιο Πνεύμα, αποδείχθηκε όμως όχι και τόσο ανδρείος και ισχυρός περί την πίστη μόλις δημιουργήθηκε η πραγματική απειλή για τη ζωή. Και οι άλλοι μαθητές από τον φόβο των ομογενών τους, έντρομοι εγκατέλειψαν τον Κύριο την πλέον κρίσιμη  στιγμή.

Ενώ οι ήρεμες και πράες γυναίκες, οι οποίες συνόδευαν τον Χριστό στις επίγειες περιοδείες του, στέκονταν σιωπηλώς κοντά στο Σταυρό και με την καρδιά τους συσταυρώνονταν με τον Κύριο Ιησού. Δεν επεδίωκαν να αποδείξουν τίποτε και σε κανένα, δεν απαιτούσαν τιμές να καθίσουν από δεξιά ή από αριστερά του Χριστού στη Βασιλεία Του. Απλώς με πραότητα, υπομονή και βαθιά ταπείνωση υπηρετούσαν τον Χριστό. Ίσως, γι΄αυτό και τις αξίωσε μεγάλης τιμής: να γίνουν απόστολοι για τους ίδιους τους αποστόλους, να κομίσουν την χαρμόσυνη είδηση στους επιστήθιους μαθητές του Σωτήρα.

Είναι πολύ διδακτικό το παράδειγμά τους σήμερα. Τις τελευταίες εβδομάδες ζούμε μια όχι πολύ εύκολη δοκιμασία. Μία επικίνδυνη νόσος έπληξε το λαό μας. Έχει ήδη θερίσει αρκετές ζωές, μεταξύ των οποίων και κληρικών της Εκκλησίας μας. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι αυτή τη στιγμή πάσχουν σε νοσοκομεία, ενώ οι ιατροί και οι νοσοκόμες με αυταπάρνηση αγωνίζονται για τη σωτηρία τους. Πολύ περισσότεροι άνθρωποι αναγκάζονται να εφαρμόζουν την αυτοαπομόνωση στις οικίες τους, να υπομένουν περιορισμούς στην επικοινωνία με συγγενείς και οικείους και όχι σπάνια και μεγάλη οικονομική στέρηση.

Αγαπητοί μου, αντιλαμβάνομαι πολύ καλά τη δύσκολη θέση σας. Συμπάσχω βαθιά με όλους σας. Πιστέψτε, δεν είσθε μόνοι σας, ο Πατριάρχης είναι στο πλευρό σας. Όλες οι σκέψεις και οι προσευχές μου είναι για σας. Καθημερινώς αιτούμαι έλεος από τον Θεό, ώστε ο λαός μας όσο το δυνατόν ταχύτερα να περάσει αυτή τη δύσκολη δοκιμασία, για να ενωθούμε μαζί σας μέσα στο Μυστήριο της Αγίας Ευχαριστίας, ἐν ἑνὶ στόματι καὶ μιᾷ καρδίᾳ δοξάζοντας τον Κύριο.

Από την απαρχή της καταστάσεως αντιλαμβανόμουν το πόσο επικίνδυνη και ύπουλη είναι η νόσος. Στους ιδιαίτερα ευπαθείς θα έπρεπε να ήταν οι κληρικοί και οι ηλικιωμένοι ενορίτες μας. Τις τελευταίας ημέρες χάσαμε ήδη μερικούς σεβαστούς κληρικούς και πολλά πιστά τέκνα της Εκκλησίας. Ως Προκαθήμενος πάντοτε είχα επίγνωση της ευθύνης μου για τον κλήρο και το λαό.

Με μεγάλη θλίψη αποφάσισα να σας αποταθώ με έκκληση να απέχετε προσωρινά από τον εκκλησιασμό. Άνευ υπερβολής ήταν τα πλέον δύσκολα λόγια στη ζωή μου. Ουδέποτε  μου είχε τύχει να λέγω κάτι παρόμοιο. Εν τούτοις, τέτοιο είναι το φορτίο της ευθύνης, που επωμίζεται ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας, λαμβάνοντας όχι μόνον τιμές που αναλογούν στο πατριαρχικό αξίωμα, αλλά και αισθανόμενος όλο τον πόνο της ψυχής της ιεραρχίας, του ευαγούς κλήρου και του ποιμνίου. Και αυτός ο πόνος είναι μέσα στην καρδιά μου κάθε φορά που σκέπτομαι ότι εκατομμύρια Ορθόδοξοι χριστιανοί διψούν να κοινωνήσουν των Αχράντων του Χριστού Μυστηρίων και αδυνατούν να περάσουν το κατώφλι του ναού· όταν σκέπτομαι τους κληρικούς, οι οποίοι τελούν ακολουθίες κεκλεισμένων των θυρών και στερούνται σήμερα υλικής υποστηρίξεως.

Αλλά, όπως ἡ πίστις ἄνευ ἀγάπης οὐδὲν ὀφελεῖ τὸν ἄνθρωπον, έτσι και η χριστιανική συμπάθεια θα πρέπει να έχει ορατούς καρπούς. Γι΄αυτό στράφηκα σε ανθρώπους εύπορους και διακείμενους καλώς έναντι της Εκκλησίας, με ταπεινό αίτημα, να παράσχουν υποστήριξη προς τους κληρικούς μας. Και ευχαριστία οφείλουμε στον Κύριο, διότι εισακούσθηκαν οι δεήσεις μου. Ίσως αυτό βεβαίως δεν θα αλλάξει ριζικά την κατάσταση, αλλά ο καθένας από μας θα πρέπει να κάνει ό,τι περνά από  το χέρι του, προκειμένου να βοηθήσει τον πλησίον. Είμαι ειλικρινά ευγνώμων στους ανθρώπους, οι οποίοι, παρά τις δυσκολίες οικονομικής φύσεως, τις οποίες διέρχεται η χώρα και ολόκληρος ο κόσμος, επέδειξαν την πραγματική χριστιανική προθυμία να μοιράζονται τις περιουσίες τους για χάρη των πλησίον. Ο Πανοικτίρμων Θεός να σας ανταποδώσει για τα αγαθά σας έργα.

Παρόλο που εγώ, όπως και πολλοί από εσάς, είμαι αναγκασμένος να παραμένω σε κλειστό χώρο, ωστόσο δέχομαι μαρτυρίες για τραγικά περιστατικά από διάφορες πόλεις και κώμες εξαιτίας της εξαπλώσεως της θανατηφόρου νόσου. Επιχειρώ όσο είναι δυνατόν να ρυθμίζω τις προσπάθειες των εθελοντών μας στον όντως θυσιαστικό αγώνα τους. Σε όλους τους εθελοντές με επικεφαλής τον Επίσκοπο Παντελεήμονα, με τον οποίο επικοινωνώ καθημερινώς και λαμβάνω όλες τις απαραίτητες πληροφορίες, οφείλω την ιδιαίτερή μου ευγνωμοσύνη, διότι σε σας εφαρμόζονται τα λόγια του Σωτήρος Χριστού: «Ἐπείνασα γάρ, καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην, καὶ συνηγάγετέ με, γυμνός, καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα, καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθετε πρός με» (Ματθ. 25.35-36).

Ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη θα ήθελα να εκφράσω και στους ιατρούς. Το ιατρικό προσωπικό ευρίσκεται σήμερα στην πρώτη γραμμή του αγώνα κατά της νόσου, επιδεικνύουν πραγματικό ηρωισμό και αφοσίωση στην κλήση τους. Όλα αυτά προκαλούν τον πλέον ειλικρινή θαυμασμό.

Παρά τη δύσκολη κατάσταση σε κάθε περίπτωση καλούμαστε να διατηρούμε ειρήνη ψυχής, ησυχία και διάκριση. Να μην αγανακτούμε και μισούμε, να μην ασχολούμαστε με ατελείωτη αναζήτηση των εχθρών και πολύ περισσότερο, Θεός φυλάξοι, να καταριόμαστε οποιονδήποτε, το οποίο είναι καθ΄εαυτό αδιανόητο για ένα χριστιανό. Ενθυμούμαστε εκείνα τα οποία μας είπε ο Σωτήρας: «Ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε, ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις» (Ιω. 13.35).

Ο Θεός δεν θα εγκαταλείψει την Εκκλησία Του και τους δούλους Του. Μόνον σας παρακαλώ: μην απελπίζεσθε, μην πέφτετε στην ακηδία, προσεύχομαι για όλους σας και αναμένω τις θερμές δεήσεις σας για μένα, ως Πατριάρχη σας.

Με το έλεος του Αναστάντος Χριστού και με την παντοδυναμία του θα νικήσουμε και αυτή τη συμφορά, διότι, παρὰ δὲ Θεῷ πάντα δυνατά ἐστι (Ματθ. 19.26), μόνον να είμαστε στερεοί στις σημερινές μας δοκιμασίες και αφοσιωμένοι στην ελπίδα μας στον Κύριο, όπως με υπομονή και πραότητα Του πίστευαν οι μυροφόρες γυναίκες, όπως παρέμειναν κοντά Του οι μυστικοί μαθητές Του Ιωσήφ και Νικόδημος. Σας απευθύνομαι με τα λόγια της Αγίας Γραφής: «Γρηγορεῖτε, στήκετε ἐν τῇ πίστει, ἀνδρίζεσθε, κραταιοῦσθε» (Α’ Κορ. 16.13), και ο Κύριος θα μας διαφυλάξει με τη χάρη Του. Αμήν.

 

† ο Μόσχας και Πασών των Ρωσσιών

Κύριλλος