Στις 14 Μαρτίου 2020 στη Βιβλιοθήκη ξένης λογοτεχνίας Μ. Ρουντομίνο στη Μόσχας διεξήχθη η βραδιά αφιερωμένη στην 100η επέτειο από τη γέννηση της ιδρύτριας του «Κινήματος των Φοκολάρι» Κιάρα Λιούμπιτς (1920 – 2008).

Στην εκδήλωση συμμετείχε ο Υπουργός της Πρεσβείας της Ιταλικής Δημοκρατίας στη Ρωσίας Guido De Sanctis, ο εκπρόσωπος της Κοινότητας του Αγίου Αιγιδίου στη Μόσχα  Alessandro Salacone, ο υφηγητής της Θεολογικής Ακαδημίας Αγίας Πετρουπόλεως Πρωθιερέας Βλαδίμηρος Θεόδωροφ, ο κληρικός του Ι. Ναού Αγίων Κοσμά και Δαμιανού Μόσχας Ιερομόναχος Ιωάννης Guaita, στέλεχος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας ο Ιερέας Αλέξιος Ντίκαρεφ κα.

Οι μετέχοντες της συναντήσεως κατέθεσαν τις αναμνήσεις τους από την επικοινωνία τους με διακεκριμένη θρησκευτική μορφή του 20 αι., που έθεσε θεμέλια του πρώτου κινήματος των λαϊκών στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία καθώς και τις μαρτυρίες τους για την επίδραση στη ζωή τους του «Κινήματος των Φοκολάρι». Προβλήθηκε ένα ντοκιμαντέρ για την Κιάρα Λιούμπιτς και τη δράση του κινήματος του οποίου τυγχάνει ιδρύτρια.

Ο Ιερέας Αλέξιος Ντίκαρεφ ανέγνωσε μήνυμα του Προέδρου του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα στους οργανωτές και τους μετέχοντες στη βραδιά. Το μήνυμα είχε ως εξής:

«Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές,

Χαιρετίζω καρδιακά όσους συμμετέχετε στη βραδιά αφιερωμένη στην 100η επέτειο από γεννήσεως της ιδρύτριας του «Κινήματος των Φοκολάρι» Κιάρα Λιούμπιτς.

Η επέτειος της σπουδαίας θυγατέρας της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, που εορτάζεται φέτος παγκοσμίως, είναι μια θαυμάσια δυνατότητα να αποτίσουμε φόρο τιμής σε μία εύθραυστη αλλά πνευματικά ισχυρή γυναίκα, της οποίας η διακονία πολύ ξεπέρασε τα όρια της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.

Το 1943, μέσα στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος επέφερε αναρίθμητα δεινά και συμφορές, μια απλή κοπέλα από το Τρέντο αισθάνθηκε κλήση σε ιδιαίτερη αποστολή να αφιερωθεί στην υπόθεση της ειρήνης, της αμοιβαίας κατανοήσεως και της ενότητας μεταξύ των ανθρώπων των διαφόρων πίστεων, πεποιθήσεων και εθνικοτήτων. Ανάμεσα στο θάνατο και τις καταστροφές, που προκάλεσε το μίσος, η Κιάρα Λιούμπιτς κατά τρόπο ιδιαίτερο κατανόησε τα λόγια του Κυρίου που ειπώθηκαν στο Μυστικό Δείπνο: «Ἴνα πάντες ἓν ὤσιν» (Ἰω. 17. 21). Αυτά τα λόγια έγιναν το σύνθημα όλης της περαιτέρω δράσεώς της.

Η Κιάρα Λιούμπιτς είναι ένα λαμπρό παράδειγμα της χριστιανής, που αισθάνθηκε την κλήση του Θεού και την ακολούθησε μέχρι το τέλος. Όλο της τον εαυτό αφιέρωσε στη διακονία, μιμούμενη τον καλό εργάτη από την παραβολή του Κυρίου, ο οποίος πολλαπλασίασε τα ταλέντα που του δόθηκαν (Ματθ. 25. 14-30). Αρκεί να πούμε ότι οι κοινότητες του «Κινήματος των Φοκολάρι» εκπροσωπούνται σήμερα στις 180 χώρες του κόσμου, ενώ ο αριθμός των ακολούθων του κινήματος ανέρχεται σε δύο και πλέον εκατομμύρια.

Σημαντική είναι η συμβολή της Κιάρα Λιούμπιτς στο διαχριστιανικό διάλογο καθώς και το διάλογο με άλλες θρησκείες: τα ιδανικά της ειρήνης και ενότητας, με τα οποία στην πραγματικότητα ζουν οι μετέχοντες στο «Κίνημα των Φοκολάρι», προσελκύουν εκπροσώπους των διαφόρων χριστιανικών Εκκλησιών, άλλων θρησκειών και ακόμη των μη θρήσκων.

Στο σύγχρονο κόσμο, που σπαράσσεται από πολέμους, συγκρούσεις και αντιθέσεις, επίκαιρη παραμένει η ζωντανή μαρτυρία της Κιάρα Λιούμπιτς και των ακολούθων της. Είθε η μορφή και η παρακαταθήκη της διακεκριμένης εργάτριας να είναι πηγή εμπνεύσεως για νέες γενιές των χριστιανών, εγγύηση για την επίτευξη μόνιμης ειρήνης και οικοδομήσεως του «πολιτισμού της αγάπης», τις οποίες τόση ανάγκη έχει η ανθρωπότητα.

Επικαλούμαι επί όλους σας την ευλογία του Θεού!»