Πασχαλινόν μήνυμα τοῦ Πατριάρχου Μόσχας καὶ Πασῶν τῶν Ρωσσιῶν κ.κ. Κυρίλλου

πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς, ἱερεῖς, διακόνους, μονάζοντας καὶ πάντα τὰ πιστά τέκνα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσσίας

 

Πεφιλημένοι ἐν Κυρίῳ Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερείς, τίμιον Πρεσβυτέριον καὶ Διακονία, θεοφιλεῖς μοναχοὶ καὶ μοναχαὶ, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,

 

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

 

Ἀπὸ καρδίας πεπληρωμένης φωτεινῆς χαρᾶς διὰ τὸν Ἀναστάντα ἀπὸ τοῦ Τάφου Σωτῆρα προσαγορεύω τοὺς πάντας ὑμᾶς διὰ τῶν αἰσιοδόξων λόγων τούτων καὶ συγχαίρω ἐπὶ τῇ ἑορτῇ ἑορτῶν τῷ Πάσχᾳ Κυρίου.

Σήμερον καλούμεθα εἰς τὸ δεῖπνον μέγαν τῆς πίστεως, εἰς  τὴν πανήγυρην μεγάλην τοῦ πνεύματος. Ὁ Μονογενὴς Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ ἐλθὼν εἰς τὸν κόσμον, ὁ ὑπενεγκών τὰ πάθη καὶ τὸν σταυρικὸν θάνατον, τῇ κελεύσει τοῦ Οὐρανίου Πατρὸς νικηφόρως ἀνέστη ἀπὸ τοῦ τάφου! Ὁ Ἰησοῦς ἀνέστη καὶ «κατεπόθη ὁ θάνατος εἰς νῖκος» (Α’ Κορ. 15. 54)! Ἀνέστη καὶ πᾶσα ἡ Οἰκουμένη εὐφραίνεται! Ὁ Κύριος κατήργησε τὸν ᾍδην καὶ διέλυσε τὴν ἐξουσίαν τοῦ διαβόλου. Καὶ ταῦτα πάντα ἐτέλεσεν ὁ Φιλάνθρωπος Θεὸς, ἵνα προορίσαι ἡμᾶς εἰς υἱοθεσίαν διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ εἰς αὐτόν…εἰς ἔπαινον δόξης τῆς χάριτος αὐτοῦ, ἐν ᾗ ἐχαρίτωσεν ἡμᾶς ἐν τῷ ἠγαπημένῳ, ἐν ᾧ ἔχομεν τὴν ἀπολύτρωσιν διὰ τοῦ αἵματος αὐτοῦ καὶ τὴν ἄφεσιν τῶν παραπτωμάτων (Ἐφ. 1, 4–5, 7).

Ἡ νίκη τοῦ Χριστοῦ κατὰ τοῦ θανάτου δέν εἶναι μόνον πνευματικὴ, ἀλλὰ καὶ φυσικὴ πραγματικότης. Ὁ Κύριος Ἰησοῦς τῷ ὄντι ἀνέστη σωματικῶς διὰ τὴν σωτηρίαν πάντων τῶν ἀνθρώπων. Μὲ τὴν ἀνάστασιν Αὐτοῦ ἀπώλεσεν ὁ θάνατος τὸν ἀνεπίστρεπτον χαρακτῆρα αὐτοῦ καὶ διὰ τοὺς πιστεύσαντας εἰς τὸν Χριστὸν γέννησις ἐγένετο αὕτη εἰς τὴν αἰώνιον ζωὴν καὶ θύρα, ἥτις ἀνοίγει τὴν ὁδὸν, τὴν ἀπάγουσαν εἰς τὸν οὐρανὸν, εἰς τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.    

Δέν ἦτο τυχαῖος ὅτι καὶ οἱ διὰ τὸν Χριστὸν μάρτυρες μὲ φρόνημα γενναῖον ἀντιμετώπισαν οἱανδήποτε ταλαιπωρίαν. Ἐὰν παλαιότερον ἀκόμη καὶ οἱ μεγάλοι Ἅγιοι, ὡς φθειρομένους ἐθρήνουν τοὺς νεκροὺς αὐτῶν, μετὰ τὴν Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου δὲν ἐπτόει αὐτοὺς πλέον ὁ θάνατος. Κατὰ τρόπον θαυμάσιον γράφει σχετικῶς ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Μέγας, πάντες δὲ οἱ τῷ Χριστῷ πιστεύοντες ὡς οὐδὲν αὐτὸν ὄντα πατοῦσι… Ἴσασι γὰρ ὄντως ὅτι ἀποθνῄσκοντες οὐκ ἀπόλλυνται,
ἀλλὰ ζῶσι, καὶ ἄφθαρτοι διὰ τῆς ἀναστάσεως γίνονται (Ἁγίου Ἀθανασίου Ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας Λόγος Περί τῆς Ἐνανθρωπήσεως  τοῦ Λόγου καὶ τῆς διὰ σώματος πρὸς ἡμᾶς Ἐπιφανείας Αὐτοῦ, 27). Λαμπρὸν παράδειγμα μᾶς ἄφησαν καὶ οἱ νεομάρτυρες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσσίας, οἱ ἀφόβως  λαβόντες τοὺς στεφάνους τοῦ ὁμολογιακοῦ ἀγῶνος εἰς τὰ χρόνια τῶν διωγμῶν κατὰ τῆς πίστεως τὸν Κ’ αἰῶνα.

Σήμερον, καθὼς ὁ κόσμος ὁλοέν καὶ περισσότερον ὁμοιάζει μὲ τὸν ἄφρονα πλούσιον τῆς Εὐαγγελικῆς παραβολῆς (πρβλ. Λουκ. 12, 16–21), ὅτε αἱ ἀνέσεις, ἡ ἐπιτυχία καὶ ἡ μακροημέρευσις κηρύσσονται σχεδὸν βασικαὶ ἀξίαι τοῦ ἀνθρωπίνου γίγνεσθαι, ἡμεῖς, οἱ μαθηταὶ καὶ ὀπαδοὶ  τοῦ Σωτῆρος, στοιχοῦντες τοῖς τοῦ Παύλου, μετὰ παρρησίας μαρτυροῦμεν:  Ἡμῖν γὰρ τὸ ζῆν Χριστὸς (Φλπ. 1.21) καὶ τὸ ἀποθανεῖν δέν εἶναι τὸ τέλος τῆς ὑπάρξεως. Οὕτω λέγομεν καὶ πιστεύομεν, διότι οἴδαμεν: διὰ τὴν αἰωνιότητα ἐπλασεν ὁ Θεὸς τὴν ἀνθρωπίνην ψυχὴν.

Βυθισμένοι εἰς τὴν ματαιότητα καὶ τὰς ἀγωνίας τῆς καθημερινότητος, μᾶς λείπει πολλάκις ἡ πνευματικὴ ὀξυδέρκεια, προκειμένου ἵνα διαγνώσωμεν τὴν μεταμορφωτικὴν δύναμιν τῆς θεϊκῆς παρουσίας εἰς τὴν ζωὴν ἡμῶν! Καὶ ὅμως ἡ Πασχάλιος περίοδος εἶναι μία ὅλως ξεχωριστὴ ἐποχὴ. Κατ’αὐτὰς καὶ ὁ ἀήρ ὁ ἴδιος ὡς διαποτισμένος εἶναι μὲ ἀπαράμιλλον Πασχάλιον ἀγαλλίασιν, ἐνῶ ἡ ἀγάπη καὶ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ πλουσίως ἐκχέονται ἐφ’ ἕκαστον ἄνθρωπον.

Εἰσερχόμενοι εἰς τὴν πανήγυριν τῆς θαυμασίας καὶ φεγγοβόλου ταύτης ἡμέρας, καλούμεθα ὄχι μόνον διὰ λόγου, ἀλλὰ καὶ δι’ἔργου ἵνα μαρτυρήσωμεν πειστικῶς περὶ τῆς μεγάλης δωρεᾶς ἐκείνης, τῆς ληφθείσης ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων διὰ τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου Ἰησοῦ. Ἄς καταστήσωμεν τοὺς συνανθρώπους μας κοινωνοὺς τῆς χαρμόσυνης εἰδήσεως τοῦ Εὐαγγελίου, ἄς προσφέρωμεν αὐτοῖς τὴν ἡμετέραν ἀγάπην, τὴν φροντίδα καὶ τὸ ἐνδιαφέρον, ἄς ευεργετήσωμεν τοὺς χρῄζοντας τῆς ἡμετέρας βοηθείας καὶ παρηγορίας. Μόνον κατ’ἀυτὸν τὸν τρόπον ἐν  στόματι εὐγνώμονι καί  καρδίᾳ εὐγνώμονι δοξάζοντες τὸν ἀπὸ τοῦ τάφου Ἀναστάντα Σωτῆρα, καθιστάμεθα κληρονόμοι τοῦ τελεσθέντος πασχαλίου θαύματος καὶ μετὰ παρρησίας ἀποκαλούμεθα υἱοὶ καὶ θυγατέρες τοῦ Θεοῦ Ὑψίστου, τοῦ δείξαντος πᾶσιν ἡμῖν τὴν ἀπέραντον ἀγάπην Αὐτοῦ.

Ὁλοθύμως συγχαίρων ὑμᾶς ἐπὶ τῇ λαμπρᾷ ἑορτῇ τοῦ Ἁγίου Πάσχα, ἔτι καὶ ἔτι ἀπευθύνω πρὸς ὑμᾶς τὸν χαρμόσυνον παιᾶνα:

 

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

ὁ Μόσχας καὶ Πασῶν τῶν Ρωσσιῶν

Κύριλλος 

 

Μόσχα, Ἅγιον Πάσχα

2018

στις άλλες γλώσσες: