Τη Θεία Λειτουργία τη Δευτέρα, στις 18 Ιουλίου 2016, όταν η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου Σεργίου του Ραντονέζ, τέλεσε με ευλογία του Αγιωτάτου Πατριάρχου Κυρίλλου στον Ιερό Ναό Αγίου Πνεύματος ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας.

Επίσης συλλειτούργησαν ο Αρχιεπίσκοπος Πιατιγκόρσκ και Τσερκέσυ Θεοφύλακτος, ο Επίσκοπος Νάρβας και Πριτσούντγιε Λάζαρος, ο Επίσκοπος Σκόπινσκ και Σάτσκ Ματθαίος, ο Επίσκοπος Περεσλάβλ και Ούγκλιτς Θεόδωρος, κληρικοί της Λαύρας της Αγίας Τριάδος και του Αγίου Σεργίου.

Ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας κήρυξε το θείο λόγο, όπου μεταξύ άλλων ανέφερε:

«Το απολυτίκιο του Οσίου Σεργίου αρχίζει με το «Ἐκ νεότητος τὸν Χριστὸν ἠγάπησας, ὦ Ὅσιε…». Εδώ συμπυκνούται όλη η ουσία του μοναχικού αγώνα. Αγάπησε τον Χριστό και όσα γνωρίζουμε γι΄αυτό, είχε ως κίνητρο αυτή την αγάπη, η οποία έτρωσε την καρδιά του στα νιάτα του.

Ο Κύριος ημώνς Ιησούς Χριστός προσελκεί πολύ διαφορετικούς ανθρώπους. Έτσι ήταν κατά τον επίγειο βίο Αυτού και μετά το θάνατο και την Ανάσταση κατά τη διάρκεια της εκκλησιαστικής ιστορίας μέχρι τις ημέρες μας. Η μορφή του Χριστού και ο θείος λόγος Αυτού προσελκούσαν ανθρώπους, οι οποίοι ήταν πρόθυμοι να εγκαταλείψουν τα πάντα προκειμένου ακολουθήσουν τον Κύριο. Έτσι και ο Όσιος Σέργιος, ο οποίος από την νεότητά του αγάπησε το Χριστό, τον ακολούθησε και εγκαταστάθηκε σε πυκνό δάσος για να ενωθεί με τον Χριστό και να εφαρμόσει τις εντολές Του μέσα από τις προσευχές, τη νηστεία και τη ερημική ζωή.

Είναι αμφίβολο ότι είχε αντίληψη τότε για το τί γινόταν αυτός ο τόπος τη στιγμή κατά την οποία ανέλαβε αυτό τον αγώνα. Ούτε καν φανταζόταν ότι εδώ θα χτιζόταν μια Μεγάλη Λαύρα και το πνευματικό κέντρο της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, και ότι εκατοντάδες Αρχιερείς και χιλιάδες προσκυνητές θα προσέτρεχαν να τον τιμήσουν κατά την ημέρα μνήμης αυτού…

Στο διάβα των αιώνων εδώ αγωνίζονταν οι μοναχοί και ο βίος τους δεν ήταν πάντοτε άγιος και χωρίς συγκρούσεις, αλλά πάντοτε η μορφή του Οσίου Σεργίου με την ταπείνωση που τον διέκρινε ειρήνευε τη μοναχική αδελφότητα. Από τον Όσιο Σέργιο αντλούσαν οι μοναχοί την έμπνευση για να συνεχίσουν τους αγώνες τους.

Και σήμερα καθώς γεραίρουμε τον αγωνιστή τούτον, ενθυμούμενοι το βίο και τους αγώνες του, προσπαθούμε να τον μιμηθούμε στην αγάπη του προς τον Χριστόν. Δεν μας καλεί ο Κύριος να εγκαταλείψουμε τον κόσμο και τις οικογένειές μας, αλλά μας καλεί να μείνουμε πιστοί σε Αυτόν και να εφαρμόζουμε τις θείες εντολές.

Να παρακαλέσουμε τον Όσιο Σέργιο να μας αξιώσει να είμαστε επάξιοι μαθητές του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού και να αγαπήσουμε τον Θεό όπως αγάπησε Αυτόν ο Άγιος».

Μετά τη λήξη της Θείας Λειτουργίας ο Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσσιών Κύριλλος και όλοι οι Ιεράρχες οι οποίοι τελούσαν με την ευλογία του Θείες Λειτουργίες σε Ναούς και παρεκκλήσια της Μονής εξήλθαν στην πλατεία της Λαύρας, όπου προσευχόμενοι παρακολούθησαν τη δοξολογία, την οποία τελούσε ο Προκαθήμενος της Ρωσικής Εκκλησίας.