Συνέδριο για τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Καρελίσας και Φινλανδίας Παύλο Ολμαρί Γκούσεφ πραγματοποιήθηκε μεταξύ 1 και 2 Δεκεμβρίου στην Ιεράτική Σχολή της Αυτονόμου Εκκλησίας της Φινλανδίας της πόλεως Γιοένσου.

Η εκδήλωσε έγινε επί τῃ επετείῳ της κοιμήσεως του Αρχιεπισκόπου Παύλου, ο οποίος απεδήμησε στον Κύριο στις 2 Δεκεμβρίου 1988. Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου πραγματοποιήθηκαν ομιλίες με θέμα την ποιμανική και τη θεολογική παρακαταθήκη του αοιδίμου Ιεράρχου.

Τη Θεία Λειτουργία στις 2 Δεκεμβρίου στο παρεκκλήσιο της Ιερατικής Σχολής τέλεσε ο Αρχιεπίσκοπος Καρελίας και Φινλανδίας Λέων, ο οποίος στο κήρυγμα του μεταξύ άλλων ανέφερε:

«Σήμερα ενθυμούμεθα έναν εκ των απεσταλμένων του Θεού, δηλαδή τον Αρχιεπίσκοπο Παύλο, ο οποίος με το έργο και προσωπικό του αγώνα ενέπνευσε ολόκληρες γενιές να προσέλθουν στο θυσιαστήριο του Κυρίου και όχι από καιρό σε καιρό, αλλά τακτικά. Τα βιβλία του «Πως πιστεύουμε» και «Το συμπόσιο της πίστεως» μεταφράσθηκαν σε αρκετές γλώσσες και βοηθούν εκατοντάδες χιλιάδες Ορθοδόξους χριστιανούς να βλέπουν τη Θεία Ευχαριστία αυτό, το οποίο κατ΄ουσία είναι: ως πνευματική τροφή, ως πηγή της αθανασίας, ως αιώνιο δείπνο, ετοιμασμένο από τον Ίδιο τον Κυριο στη Βασιλεία Αυτού».

Ο Αρχιεπίσκοπος Λέως τόνισε ότι ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Παύλος όπως και ο Ιερός Χρυσόστομος και αργότερα οι Ρώσοι θεολόγοι την εποχή τους επέμενε συνέχεια στην αποκλειστική σπουδαιότητα της Θείας Λειτουργίας: «Μας βοήθησε να καταλάβουμε ότι η Λειτουργία δεν είναι μια θεατρική παράσταση, αλλά βίωμα, το οποίο μέσω Ευχαριστίας οδηγεί στο «ανέσπερο φως» της Βασιλείας του Θεού».

Ο Επικεφαλής της Αυτονόμου Εκκλησίας της Φινλανδίας υπενθύμισε ότι ο Αρχιεπίσκοπος Παύλος δεν ήταν μόνο κήρυκας, αλλά και συνθέτης εκκλησιαστικής μουσικής και μελετητής της λειτουργίας. Όλα αυτά του κατέστη χρήσιμα για να οδηγεί ολόκληρες γενιές των πιστών στη βαθύτερη κατανόηση της Θείας Ευχαριστίας.

«Ο Αρχιεπίσκοπος Παύλος φανέρωσε διά του βίου όλα εκείνα τα οποία ήταν αντικείμενο του διδασκαλικού του έργου, συνέχισε ο Σεβασμιώτατος κ. Λέων. Η Ευχαριστία είναι η ουσία της ζωής του. Η Λειτουργία ήταν η χαρά του και διά της τελέσεώς της έως τέλος της ζωής του, μαρτυρούσε τη Βασιλεία του Θεού. Πρόλαβε την επανάσταση στη Ρωσία και τον εμφύλιο στη Φινλανδία, τους παγκοσμίους πολέμους και το ξέσπασμα ξενοφοβίας στη χώρα, τις τεράστιες απώλειες και αποκαταστάσεις σπιτιών και ενοριών.  Και παρόλο που έζησε όλα αυτά δεν έχασε την ικανότητα στην Ευχαριστία να βλέπει το θεμέλιιο της Εκκλησίας μας».

***

Ο Αρχιεπίσκοπος Παύλος (κατά κόσμον Γεώργιος Ολμαρί-Γκούσεφ) γεννήθηκε στις 28 Αυγούστου 1914 στην Αγία Πετρούπολη. Αργότερα η οικογένεια των Ολμαρί-Γκούσεβ εγκαταστάθηκε στο έδαφος της Φινλανδίας.

Το 1936 ο Γεώργιος αποπεράτωσε τις σπουδές στην Ιερατική Σχολή Σορταβάλας και το επόμενο έτος ενεγράφη δόκιμος στην Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Βάλαμο.  Κείρεται μοναχός το έτος 1938 και εν συνεχείᾳ χειροτονείται διάκονος και πρεσβύτερος.

Το έτος 1955 έγινε η χειροτονία του σε Επίσκοπο Γιουένσυ, βοηθού της επαρχίας Καρελίας ενώ το έτος 1960 εκλέγεται Αρχιεπίσκοπος Καρελίας και Φινλανδίας.

Πραγματοποίησε επανειλημμένως τις επισκέψεις του στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας, είχε συναντήσεις με τους κορυφαίους Ιεράρχες της, συμπεριλαμβανομένου και του Μητροπολίτου Λένινγκραντ και Νόβγκοροντ Νικόδημο. Το έτος 1987 υπέβαλε την αίτηση παραιτήσεως, η οποία και έγινε αποδεκτή. Απεβίωσε στις 2 Δεκεμβρίου 1988 και ετάφη στο κοιμητήριο της Ιεράς Μονής Νέο Βάλαμο.