Μητροπολίτης Ιλαρίωνας: Δεν υπάρχει ουδεμία εποχή κατά την οποία θα ήταν αδύνατο να ακολουθήσουμε τον Χριστό
Τη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό της Παναγίας Πάντων θλιβομένων η χαρά της Μόσχας, την ημέρα μνήμης του Οσίου Βαρλαάμ Χούτυν, στις 19 Νοεμβρίου 2012, τέλεσε ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας. Επίσης συλλειτούγησε πλειάδα κληρικών. Ακόμα παρέστη προσευχόμενος ο Επίσκοπος Κρασνοσλομπόντσκ και Τέμνικωφ Κλήμης.
Ληξάσης της Θείας Λειτουργίας ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας προσευχήθηκε ενώπιον της εικόνας του εορταζόμενου αγίου στο ομώνυμο παρεκκλήσιό του και εν συνεχείᾳ κήρυξε το Θείο λόγο, όπου μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Αγαπητοί πατέρες, αδελφοί και αδελφές! Σήμερα εορτάζουμε τη μνήμη του Οσίου Βαρλαάμ Χούτυν, ουράνιου προστάτη του Ναού μας, στον οποίο τιμάτο η ξύλινη εκκλησία, που προυπήρχε σε αυτό τον τόπο. Τώρα στο όνομα αυτού του ασκητή και θαυματουργό από την πόλη Νόβγκοροντ τιμάται ένα παρεκκλήσι του Ναού μας. Η μνήμη του, Προνοίᾳ Θεού, συνέπεσε με τη μνήμη ενός άλλου Αγίου ιερομάρτυρος Κωνσταντίνου Λιουμπομούντρωφ, ο οποίος ήταν διατέλεσε Προϊστάμενος του Ναού μας τα δύσκολα χρόνια των διωγμών…
Η μνήμη αυτών των δυο Αγίων, οι οποίοι έζησαν σε διαφορετικές εποχές και εδοξάσθησαν με διαφορετικά κατορθώματα, τις νηστείες και θαυματουργίες ο ένας, και την υπομονή και προσφορά της ζωής του υπέρ του Χριστού ο άλλος…
Παραδείγματα των αγίων, οι οποίοι έζησαν σε διαφορετικές εποχές, μας εμπνεύουν να επανεξετάζουμε επανηλειμμένως τη ζωή μας, να σκεφτόμαστε το νόημα και το περιεχόμενό της, ποια πρέπει να είναι η πνευματική μας ζωή για να μένουμε με το Χριστό και στον μέλλοντα αιώνα…
Υπάρχουν εκείνα, τα οποία μας ενώνουν με το Χριστό τόσο πνευματικώς, όσο και σωματικώς και είναι το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Η Ευχαριστία είναι το δώρο του Θεού προς εμάς, το οποίο δεν ελάβαμε με τις αξιομισθίες μας, αλλά με το έλεος του Θεού και χάρη στην αγάπη του προς το ανθρώπινο γένος. Δεν αξίζουμε αυτό το δώρο καθόλου, και δεν απαιτείται τίποτε από μας για να το λάβουμε, εκτός από την ανοιχτή καρδιά, με την οποία να προσερχόμαστε στα Άγια Μυστήρια έχοντας μετανιώσει για τις αμαρτίες μας με την ελπίδα ότι ο Κύριος θα μας βοηθήσει νας διορθώσουμε τη ζωή μας…
Δεν μπορεί ο καθένας να φθάσει στην πραγματική αγιότητα, διότι του λείπουν οι δυνάμεις, οι δυνατότητες, ο χρόνος και η επιθυμία. Αλλά αυτή η οδός δεν είναι κλειστή. Δεν υπάρχει ουδεμία εποχή κατά την οποία θα ήταν αδύνατο να ακολουθήσουμε τον Χριστό: και στους διωγμούς, και στους καιρούς ευημερίας άνθρωπος, ο οποίος θέλει να άρει τον χρηστό ζυγό του Χριστού, να άρει το σταυρό Του και να γίνει μάρτυρας Του σε αυτό τον κόσμο, μπορεί να το κάνει, έχοντας τον Ίδιο τον Κύριο ως βοηθό του.
Να παρακαλέσουμε τους οράνιους μας προστάτες τον Όσιο Βαρλαάμ Χούτυν, τον ιερομάρτυρα Κωνσταντίνο και πάντες τους αγίους εν τῃ Ρωσίᾳ διαλάμψαντες, τους νεομάρτυρες και ομολογητές, να μας βοηθήσουν να πορεύομαστε την οδό της ζωής μας χριστιανικά. Όσο πιο τακτικά να προσερχόμαστε με θέρμη και ζύλο στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, παρακαλώντας την Ίδια την Πηγή της ζωής Χριστό να μας βοηθάει να εκπληρώνουμε τις εντολές Του, και σε περίπτωση εάν αμαρτήσουμε, να μας βοηθάει πάλιν να επανερχόμαστε στην οδό της σωτηρίας, να μας ενδυναμώνει να εκπληρώνουμε τις εντολές Του. Να παρακαλέσουμε τον Κύριο να μας φέρει στη Βασιλεία των Ουρανών. Αμήν».