Την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, την Κυριακή, στις 28 Αυγούστου, ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, τέλεσε Θεία Λειτουργία στη Ρωσική Ιερά Μονή Αγίας Μαρίας Μαγδαλινής στη Γεθσημανή.

Επίσης συλλειτούργησαν ο Επίσκοπος Σιέτλ Θεοδόσιος από τη Υπερόριο Ρωσική Εκκλησία, ο Αρχηγός της Ρωσικής Πνευματικής Ιεραποστολής Αρχιμανδρίτης Ισίδωρ Μινάγιεφ, ο Αρχηγός της Πνευματικής Ιεραποστολής της Υπερορίου Ρωσικής Εκκλησίας Αρχιμανδρίτης Τύχων Αμελτσένια, ο Αναπληρωτής Πρόεδρος του ΤΕΕΣ πρωθιερέας Νικόλαος Μπαλασώφ, ο Ιδιαίτερος του Προέδρου του ΤΕΕΣ ιεροδιάκονος Ιωάννης Κοπεΐκιν και πλήθος κληρικών του Πατριαρχείου Μόσχας.

Μετά το πέρας της Θείας Συνάξεως ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Θεοδόσιος απεύθυνε χαιρετισμό στον Μητροπολίτη Ιλαρίωνα, ευχαριστώντας αυτόν για την τέλεση της Λειτουργίας στο πλησιέστερο σημείο προς τον τάφο της Παναγίας, την Ιερά Μονή της Μαρίας Μαγδαλίνης στη Γεθσημανή. Εκ μέρους του Ιερού κλήρου, των μοναζουσών και των ευλαβών προσκυνητών ο κ. Θεοδόσιος προσέφερε στον Μητροπολίτη Ιλαρίωνα ως ενθύμιο ένα Επιτάφιο της Παναγίας.

Αντιφωνώντας ο Σεβασμιώτατος κ. Ιλαρίωνας τόνισε τη χαρά του, ως προσκυνητής από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας, να τελέσει Θεία Λειτουργία στη Γεθσημανή.

«Αυτές τις ημέρες, που εορτάζουμε την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου, συλλογιζόμαστε εκείνη την αγιότητα, που μπορεί να πετύχει ένας άνθρωπος, ο οποίος ζει με τον Θεό. Σκεφτόμαστε το πόσο κοντά μπορεί να πλησιάσει τον Θεό ένας άνθρωπος εάν αφιερώσει όλη τη του ζωή στη διακονία Κυρίου, εάν όλες οι σκέψεις τους είναι γεμάτες από το θείο, εάν η ζωή του είναι όλο προσευχή, όλο παρρησία ενώπιον του Θεού. Από την αρχή εώς και τέλος η Υπεραγία Θεοτόκος πορεύθηκε την οδό της ανθρώπινης αγιότητας φτάνοντας μέχρι την κορυφή της, εκείνη την κορυφή, την οποία δεν έφτασε ποτέ κανείς, ώστε ακόμα και οι άγγελοι του Θεού δε μπορούν να συγκριθούν με την αγιότητα της Παναγίας.

Καθώς σκεφτόμαστε την κοίμησή της, οι καρδιές μας γεμίζουν χαρά και ευχαριστία προς τον Θεό, διότι η Κοίμηση της Θεοτόκου δεν ήταν ένας απλός ανθρώπινος θάνατος, εκείνος ο θάνατος, τον οποίο φοβούνται οι άνθρωποι και δε θέλουν ούτε να μιλάνε, τον οποίο, εάν καθίστατο εφικτό, θα ήθελαν να διώξουν από τη ζωή τους. Η Κοίμηση της Παναγίας ήταν κορύφωμα όλης της ζωής Της. Πρόκειται ακριβώς για την κοίμηση, διότι κοιμήθηκε σωματικώς, αλλά η ψυχή Της μετέστη στις ουράνιες μονές. Στο κατόφλι του θανάτου την υποδέχθηκε ο Ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ο Οποίος την πήρε αγαλιά, σαν το νεογέννητο βρέφος…

Άλλωστε πέραν του θανάτου ο Κύριος περιμένει τον καθένα και για καθένα από μας ο θάνατος πρέπει να γίνει παρόμοια κοίμηση, όπως στην περίπτωση της Παναγίας. Εάν μένουμε πιστοί στον Θεό, εάν δουλέψουμε πάνω στον εαυτό μας και να αγωνιστούμε προς δόξα του Θεού και για το καλό των πλησίον μας, ο Κύριος θα μας δεχθεί στις αγκαλίες Του, θα υποδεχθεί στη Βασιλεία των Ουρανών και θα βάλει σ΄εκείνη τη μονή, η οποία ετοιμάσθηκε για καθένα από καταβολής κόσμου.  Αυτή είναι η θεία πρόνοια για καθένα από μας: ο Κύριος ποτέ δεν αφήνει άνθρωπο μόνο του και δε θέλει να χαθεί αυτός. Ο άνθρωπος από μόνος τους μπορεί να απομακρυνθεί από τον Θεό, αλλά ο Θεός ποτέ δεν απομακρύνεται από τον άνθρωπο…

Ο Θεός αγαπάει όλους εμάς, όλους τους ανθρώπους, τους οποίους έπλασε. Όλοι οι άνθρωποι είναι παιδιά του. Δε μπορεί να λησμονήσει κανένα ή να παύσει να αγαπά κανένα…

Η Κοίμηση της Παναγίας μας υπενθυμίζουν ότι ο άνθρωπος είναι πλασμένος για την αιώνια ζωή. Όλοι οι άνθρωποι θα αναστηθούν μετά το θάνατο, αλλά οι μέν για την αιώνια ζωή και την αιώνια απόλαυση, ενώ οι δέ για να πάνε στην κόλαση. Όμως όχι επειδή ο Θεός θέλει έτσι, και όχι διότι τους μέν προσδιόρισε για τη σωτηρία, ενώ τους δε για την κόλαση, όπως πιστεύουν ορισμένοι προτεστάντες και άλλης φύσεως θεολόγοι. Ο Θεός όλους προσδιόρισε για τη σωτηρία…Τώρα από μας εξαρτάται εάν θα ανταποκριθούμε στην κλήση του Θεού, θα ακολουθήσουμε τη Θεία κληση για να ζούμε μια ενάρετη ζωή και εάν θα θελήσουμε να είμαστε μαζί με τον Θεό.

Ας παρακαλέσουμε την Παναγία, ώστε Αυτή, η οποία πορεύθηκε την οδό της ανθρώπινης ζωής και της ανθρώπινης αγιότητας, αφού μέσα από αυτή την οδό ανήλθε στην κορυφή της αγιότητας και υπερέβη με την άγια ζωή Τής ακόμα και τους αγγέλους, να μας βοηθήσει να ακολουθήσουμε κι εμείς την οδό προς τη σωτηρία, και να είναι Ουράνια Μητέρα μας και Προστάτιδα. Ας παρακαλέσουμε ο Θεός να μας δίδει δυνάμεις για να νιώθουμε κάθε μέρα και κάθε ώρα την εγγύτητα του Θεού, όπως την νιώθουμε εδώ στους Αγίους Τόπους», είπε αν κατακλείδι ο Ιεράρχης και ευχήθηκε στους παρόντες για την εορτή.

Σε ανάμνηση της Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος κ. Ιλαρίωνας επέδωσε στη Γερόντισσα Ελισάβετ μαζί με την αδελφότητα μια εικόνα του Οσίου Ισαάκ του Σύρου με αφιέρωση.