Σε συνέχεια της παραμονής του στην Ίμβρο, στις 23 Αυγούστου 2011, ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, συλλειτούργησε με τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο κατά τη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στο πατρικό χωρίο της Αυτού Παναγιώτητας Άγιοι Θεόδωροι.

Επίσης συμμετείχαν ο Επίσκοπος Δορυλαίου Νίκανδρος, ο Αρχιγραμματέας της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος Σαμαράς, ο Αναπληρωτής Πρόεδρος του ΤΕΕΣ πρωθιεράς Νικόλαος Μπαλασώφ, ο διάκονος Θεόδωρος Μεϊμάρης και ο Ιδιαίτερος του Προέδρου του ΤΕΕΣ ιεροδιάκονος Ιωάννης Κοπεΐκιν. Ακόμα παρέστησαν συμπροσευχόμενοι οι Μητροπολίτες Μύρων της Λυκίας Χρυσόστομος και Ίμβρου κα Τενέδου Κύριλλος.  Μετά το πέρας της Θείας Συνάξεως ο Πατριάρχης απεύθυνε θερμό χαιρετισμό στον Μητροπολίτη Ιλαρίωνα και τη συνοδεία του, επισημαίνοντας την ιδιαίτερη  συμβολή του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας στην εμπέδωση της διορθοδόξου ενότητας. Αντιφωνώντας ο Πρόεδρος του ΤΕΕΣ ανέφερε:

«Παναγιώτατε, πρώτα απ΄όλα θα ήθελα να Σας μεταφέρω χαιρετισμό, ενώ στο ποίμνιό Σας ευλογία του Αγιωτάτου Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσιών Κυρίλλου. Προσωπικά θα ήθελα να Σας ευχαριστήσω για αυτές τις τρεις ημέρες, κατά τις οποίες ήμουν κοντά Σας στη γενέτειρά Σας, αυτό το νησί, έχοντας δυνατότητα να έλθω σε επαφή με τη ζωή των χριστιανών, οι οποίοι παρά τις δυσχερείς ιστορικές περιστάσεις, παρέμειναν και ζούν εδώ, έμειναν πιστοί στο Χριστό και σήμερα με την προσευχή τους κρατούν τα ιερά και τα όσια του πατρικού τους τόπου.

Ανάμεσα στους παρισταμένους είναι πολλοί εκείνοι, οι οποίοι γεννήθηκαν και ανατράφηκαν στην Ίμβρο, αλλά στη συνέχεια αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την ιδιαίτερη τους πατρίδα. Σήμερα, που κατοικούν σε άλλες χώρες και πόλεις, διατηρούν την αγάπη τους προς το πατρικό τους νησί, τα σεβάσματά του και κάθε καλοκαίρι έρχονται εδώ για να στηρίζουν την εδώ Αγία Ορθοδοξία.

Όπως και πολλά άλλα νησιά και γαίες, αυτό το νησί έζησε χαλεπές εποχές. Δεν ήταν λίγες οι θλιβερές και τραγικές σελίδες στη ζωή των κατοίκων του νησιού. Και δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα εδώ έμεινε ένα μικρό μόνο μέρος του κάποτε πολυπληθέστατου χριστιανικού πληθυσμού. Όμως πότε δεν πρέπει να χάνουμε την ελπίδα μας, αλλά να θυμόμαστε ότι η δύναμις του Θεού εν ανθρώπινη ασθενεία τελειούται.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας διήλθε εβδομηκονταετή περίοδο των σκληρότατων διωγμών, οι οποίοι απέβλεπαν στην εξαφάνισή της, αλλά ο Θεός με τη δύναμή του ανέτρεψε τα τεχνάσματα των ανθρώπων: μετά από διωγμούς εβδομήντα ετών η Εκκλησία μας αναστήθηκε και σήμερα βιώνει ανάπτυξη και διεύρυνση.

Στις μέρες μας δεχόμαστε ανησυχητικές ειδήσεις από διάφορες γωνιές του κόσμου, όπου καταδιώκονται οι χριστιανοί. Σχεδόν καθημερινά πληροφορούμαστε τις δολοφονίες ιερέων, τις εκρήξεις σε χριστιανικούς ναούς, τις διώξεις σε βάρος ομάδων χριστιανών. Σήμερα για πολλούς είναι προφανές ότι οι χριστιανοί είναι η πιο καταδιωκόμενη θρησκευτική ομάδα σε ορισμένες περιοχές της υφηλίου. Ανησυχητικές ειδήσεις δεχόμαστε και από ορισμένες χώρες της Μέσης Ανατολής, όπου επί αιώνες οι χριστιανοί ζούσαν δίπλα στους εκπροσώπους των άλλων θρησκειών, ενώ σήμερα απειλείται ακόμα η ίδια η ύπαρξή τους εκεί.

Σε αυτή την κατάσταση ιδιαίτερη σημασία αποκτά η διαχριστιανική αλληλεγύη. Λησμονώντας τις διαφωνίες μας, εμείς, οι χριστιανοί των διαφορετικών ομολογιών, πρέπει να απλώσουμε χέρι βοήθειας ο ένας στον άλλο. Ιδιαίτερη αποστολή έχει σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία, διότι αυτή διαφύλαξε ανόθευτη εκείνη την πίστη, την οποία κληρονόμησε από τον Ίδιο τον Κύριο Ιησού Χριστό και τους Αγίους Αποστόλους Του. Σήμερα, ως ποτέ άλλοτε, σημαντική είναι η ενότητα των Ορθοδόξων χριστιανών και η αλληλευγύη μεταξύ όλων των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών.

Σήμερα χάρη στο κοινό μας έργο υπάρχει δυνατότητα διεξαγωγής της Πανορθοδόξου Συνόδου. Για πρώτη φορά σε πολλούς αιώνες οι Ιεράρχες όλων των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών μπορούν να συνέλθουν επί το αυτό για να συζητήσουν τα επίκαιρα θέματα ζωής των χριστιανών στο σύγχρονο κόσμο. Ας μη χάσουμε αυτή την ευκαιρία. Ας ενώσουμε τις προσπάθειές μας και να λησμονήσουμε εκείνες τις μικροδιαφορές επί μερικών ζητημάτων, οι οποίες ακόμα υφίστανται μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών.

Σήμερα η φωνή της Ορθοδοξίας πρέπει να ακούγεται σε όλο τον κόσμο. Και αυτή πρέπει να είναι μία και συντονισμένη φωνή εκείνης της Εκκλησίας, η οποία επί αιώνες υφίστατο διωγμούς και παρ΄όλες τις τραγικές περιπέτειες της υπάρξεώς της σε διάφορες χώρες, διαφύλαξε ανόθευτη την αλήθεια του Χριστού.  Παναγιώτατε, επιτρέψτε μου να Σας ευχηθώ τη βοήθεια του Θεού στη υπεύθυνη θέση του Προκαθημένου της Ορθοδόξου Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως. Επιτρέψτε επίσης να ευχήθω από καρδιάς για την πεντηκονταετή ιερατική Σας διακονία, διότι πριν από πενήντα ακριβώς χρόνια σε αυτό το νησί πραγματοποιήθηκε η σε διάκονο χειροτονία Σας και έκτοτε επαξίως επιτελείτε την υψηλή διακονία, για την οποία Σας επέλεξε ο Κύριος.

Ο Κύριος να φυλάει την Παναγιώτητά Σας και το θεόσωστο ποίμνιό Σας για πολλά κια αγαθά έτη. Εις πολλά έτη Δέσποτα!».

Σε ανάμνηση της επισκέψεως στην Ίμβρο ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας επέδωσε  στον Παναγιώτατο Πατριάρχη Βαρθολομαίο μια κεχριμπαρένια εικόνα του Οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ, φιλοτεχνημένη από Ρώσους μαστόρες.

Αμέσως μετά στο σπίτι του κατά σάρκα αδελφού του Παναγιωτάτου κ. Βαρθολομαίου, Αντωνίου Αρχοντώνη, παρετέθη γεύμα. Αυθημερόν ο Σεβασμιώτατος κ. Ιλαρίωνας αναχώρησε για την Πόλη.

Την επομένη ο Πρόεδρος του ΤΕΕΣ με τη συνοδεία του μετέβη αεροπωρικώς στο Ισραήλ, οπου προγραμαμτίσθηκε η συνάντηση εργασίας με τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεόφιλο.

Στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινουπόλεως Ατατούρκ τον Πρόεδρο του ΤΕΕΣ προέπεμψε ο Γενικός Πρόξενος της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην εντεύθεν κ. Α. Αιρχώφ.