Την εορτή της Μεταμορφώσεως του Κυρίου, στις 19 Αυγούστου 2011, ο  Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, τέλεσε Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό της Παναγίας Πάντων θλιβομένων η χαρά, συμπαραστατούμενος από κληρικούς στελέχη του ΤΕΕΣ και κληρικούς του Ναού.

Μετά το πέρας της Θείας Συνάξεως πραγματοποιήθηκε η λιτανεία και στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος κ. Ιλαρίωνας ευλόγησε καρπούς.

Αμέσως μετά ο Ιεράρχης κήρυξε θείο λόγο, όπου ανέλυσε τη σημασία της εορτής της Μεταμορφώσεως του Κυρίου. Μεταξύ άλλων ο κ. Ιλαρίωνας τόνισε:

«Σε αυτή την εμφάνιση του Θεανθρώπου βλέπουμε όλη την πληρότητα της Θείας δόξης. Οι μαθητές έπρεπε να τη δουν ώστε όταν σύντομα ο Κύριος θα παραδιδόταν, θα βασανιζόταν και θα σταυρωνόταν, θα καταλάβαιναν μέσα από αυτή την πράξη της θεϊκής κενώσεως την ίδια θεία δόξα, την οποία έβλεπαν στο Θαβώρ, διότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι ίδιος πάντα και παντού, και η δόξα του ποτέ δεν απομακρύνεται από αυτόν…

Βλέποντας σήμερα τον Κύριο να μεταμορφώνεται μπροστά στους μαθητές του και αποστόλους, στρέφουμε τα πνευματικά μας βλέμματα προς αυτόν, τον Σωτήρα ημών Ιησού Χριστό, σκεπτόμενοι τι σωτήρια και ζωτική δύναμη έχει η προσευχή, η οποία είναι ικανή να μεταμορφώσει άνθρωπο, να τον αλλάξει και να φωτίσει με το ουράνιο και θείο φως…

Αναβαίνοντας στο δικό μας όρος προσευχής, είτε πρόκειται για το Ναό, ειτε για το κελλί, και όταν προσευχόμαστε στο Θεό με τα δικά μας αμαρτωλά λόγια, ο Κύριος εισακούει αυτές τις δεήσεις, κλῖνον τὸ οὖς σου ἐμοὶ (Ψαλ. 16.6) και εκπληρώνει τα αιτήματά μας, και σε περίπτωση εάν δεν τα εκπληρώνει, δεν είναι διότι δεν εισακουόμαστε, αλλά διότι μας αγαπά και ξέρει καλύτερα από τι έχουμε ανάγκη».

Ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας επίσης τόνισε ότι Ιερός Ναός κατεξοχήν, όπως επίσης και το κελλί και η καρδιά μας είναι εκείνο το Όρος Θαβώρ, όπου ο Θεός μας καλεί ως στενούς μαθητές του. Προσευχόμενοι μπορούμε να βλέπουμε με τα πνευματικά μας όμματα τον μεταμορφούμενο και μεταμορφωμένο Κύριο και με τη μετοχή μας σε αυτό το Θείο φως, μπορούμε να καθαρισθούμε και να ανακαινισθούμε εσωτερικά οι ίδιοι.  Πολλούς αιώνες πριν τη Μεταμόρφωση του Κυρίου ο Μωυσής θεωρούσε τη Θεία δόξα πάνω σε ένα άλλο όρος και κατεβαίνοντας προς το λαό, ο λαός παρατήρησε ότι το πρόσωπό του έλαμπε πιο δυνατά και από τον ήλιο.  Έτσι κι εμείς, σαν αυτόν, πρέπει να μεταμορφωνόμαστε, να γίνουμε καλύτεροι, φωτεινότεροι και καθαρότεροι, ώστε με την προσευχή και την αγαθοεργία να εφαρμόζονται εκείνα τα λόγια του Ιησου Χριστού: «οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Ματθ. 5.16).