Ημερίδα με θέμα «Οικογένεια ως πιο ασφαλές περιβάλλον για τη ζωή του παιδιού» πραγματοποιήθηκε στις 13 Απριλίου 2011 στο Τμήμα Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας. Την Ημερίδα διοργάνωσαν το ΤΕΕΣ και το Ταμείο Παιδιών του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (UNISEF). Η εκδήλωση διεξάχθηκε στα πλαίσια της συνεργασίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ρωσίας και των ταμείων του συστήματος του ΟΗΕ, η οποία ξεκίνησε από το Στρογγυλό Τραπέζι στη Μόσχας το 2009 με θέμα «Ενίσχυση του συνεταιρισμού μεταξύ της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ρωσίας και των οργανισμών του συστήματος του ΟΗΕ στη Ρωσική Ομοσπονδία». Τότε ως θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος καταγράφηκαν από τους συνέδρους το έργο με τα παιδιά και τη νεολαία, η Παιδεία και η φροντίδα υγείας, η προστασία της παιδικής ηλικίας, της μητρότητας και της πατρότητας, η βοήθεια των κοινωνικά απροστάτευτων κατηγοριών του πληθυσμού, η πρόληψη της αποκλίνουσας συμπεριφοράς, η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Στην παρούσα Ημερίδα συμμετείχαν εκπρόσωποι της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ρωσίας, του Ταμείου Παιδιού του ΟΗΕ (UNISEF), κρατικών, διακυβερνητικών και μη κυβερνητικών οργανώσεων, εμπειρογνώμονες.

Εγκαινιάζοντας την εκδήλωση οι συντονιστές της Ημερίδας Ηγούμενος Φίλιππος Ριαμπίχ, εκπρόσωπος του Πατριαρχείου Μόσχας στο Στρασβούργο, και κ. Μπερτράν Μπεΐνβελ, εκπρόσωπος του Ταμείου Παιδιού του ΟΗΕ στη Ρωσική Ομοσπονδία, τόνισαν τη σπουδαιότητα της συνεργασίας της Εκκλησίας, των διεθνών οργανισμών και της κοινωνίας των πολιτών για την ολοκληρωτική υποστήριξη της οικογένειας, η οποία αποτελεί το πιο ασφαλές περιβάλλον για την εξασφάλιση δικαιωμάτων και την ανάπτυξη των παιδιών.

Ειδικότερα ο Ηγούμενος Φίλιππος επεσήμανε: « Σημασία έχει τόσο να μιλάμε για τα προβλήματα της οικογένειας στη σύγχρονη Ρωσία, όσο και να προσέχουμε, να μελετάμε και στη συνέχεια να προωθούμε με όλα τα διαθέσιμα και έννομα μέσα την καλή πείρα στον τομέα οικοδομής των οικογενειακών σχέσεων και της ανατροφής των παιδιών. Η Εκκλησία της Ρωσίας και όλες οι παραδοσιακές θρησκείες της Ρωσίας έχουν τη σχετική πείρα. Στις Ορθόδοξες κοινότητες βασίζεται στις αντιλήψεις, τις οποίες αρκετά συχνά ορίζουμε ως «παραδοσιακή οικογένεια». Αυτό δε σημαίνει ότι οι Ορθόδοξοι θέλουν την επαναφορά κάποιων παλαιωμένων πρακτικών του παρελθόντος. Μιλάμε για τις αρχές, οι οποίες είναι αναλλοίωτες σε όλες τις εποχές, αλλά πρέπει να εκφράζονται σύμφωνα με τις καινούργιες συνθήκες διαβίωσης. Λοιπόν, ιδανικά η παραδοσιακή οικογένεια είναι ένωση ενός άνδρα και μιας γυναίκας, οι οποίοι αποκτούν και ανατρέφουν τα παιδιά τους. Όμως εδώ μπορούν να γίνουν εξαιρέσεις. Πρώτον,  πρόκειται για ελλιπείς οικογένειες, οι οποίες οφείλονται σε διάφορες τραγωδίες. Καθοδηγούμενη από τη φιλανθρωπία η Εκκλησία βοηθά τις μητέρες και τους πατέρες, οι οποίοι είναι μόνοι τους, και συντελεί στην υιοθέτηση των ορφανών. Δεύτερον, σε μια παραδοσιακή οικογένεια υποστηρίζεται λειτούργημα του άνδρα ως προμηθευτή και της γυναίκας ως παιδαγωγού των παιδιών. Αυτό ανταποκρίνεται στη ψυχολογική και τη φυσιολογική σύσταση του άνδρα και της γυναίκας. Όμως ακόμα και αυτό δεν αποτελεί κάτι απαρασάλευτο. Το βασικό στοιχείο στην οικογένεια είναι η αγάπη και η αμοιβαία εμπιστοσύνη. Οι σύζυγοι μπορούν να συμφωνήσουν μόνοι τους τη διανομή των υποχρεώσεων. Ως μικρή Εκκλησία η οικογένεια αποτελεί εκείνο το χώρο της δημιουργίας όπου οι θείες εντολές πρέπει να μείνουν αναλλοίωτες, αλλά η εφαρμογή τους μπορεί να διαφέρει ανάλογα με τη μορφή και να επιτυγχάνεται διαφορετικά. Τελικά, στην παραδοσιακή οικογένεια το παιδί δεν είναι δούλος. Οι γονείς καλούνται χωρίς να ερεθίζουν τα παιδιά τους με υπομονή και αγάπη να τους ανατρέφουν, καταλαβαίνοντας και μελετώντας τις ικανότητές του παιδιού τους, καθώς και τις φυσιολογικές και ψυχολογικές του ιδιαιτερότητες και ιδιαιτερότητες της ηλικίας του. Πιστεύω ότι μπορούμε να διακρίνουμε και άλλα χαρακτηριστικά της παραδοσιακής οικογένειας, που υφίστανται η μη τις αλλαγές. Ελπίζω στη συμβολή της Ημερίδας στον τομέα αυτό».

Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκαν και άλλες ομιλίες με θέμα τη βία μέσα στην οικογένεια, την πρόληψη της παράβασης του νόμου από τους ανηλίκους και άλλα. Επίσης συζητήθηκαν μορφές υποστήριξης της οικογένειας από την Πολιτεία σε δύσκολες βιοτικές περιστάσεις.