Την παραμονή του Σαββάτου του Ακαθίστου, το απόγευμα, στις 8 Απριλίου 2011, ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας τέλεσε Όρθρο στον Ιερό Ναό της Παναγίας Πάντων θλιβομένων η χαρά της Μόσχας.
Μετά το πέρας της ακολουθίας ο Προϊστάμενος του Ναού Μητροπολίτης Ιλαρίωνας κήρυξε το θείο λόγο όπου αναφερόμενος στο νόημα της εορτής μεταξύ των άλλων επεσήμανε: «Ο Ακάθιστός Ύμνος συντάχθηκε το αργότερο τον έκτο μετά Χριστό αιώνα. Σύμφωνα με μια παράδοση αποδίδεται στον Όσιο Ρωμανό το Μελωδό.
Το 626 σε ανάμνηση της νίκης των Ελλήνων επί των βαρβάρων, οι οποίοι πολιορκούσαν την Κωνσταντινούπολη και απειλούσαν τις ζωές πολλών ανθρώπων, ο Ακάθιστος εμπλουτίσθηκε με το Κοντάκιο «Υπερμάχο Στρατιώτα νικητήρια, ως λυτρωθείσα των δεινών ευχαριστήρια, αναγράφω σοι η Πόλη σου Θεοτόκε… ».
Σύμφωνα με τον Ιεράρχη ο Όσιος Ρωμανός ο Μελωδός ή ένας άλλος υμνωδός απέδωσε τη δογματική διδασκαλία περί της Παναγίας με μορφή του Ακαθίστου ή των Χαιρετισμών. Το ποίημα έγινε αγαπητό από ανθρώπους και σε διάβα των αιώνων δεν αναγνώσθηκε μόνο κατά τις ακολουθίες, αλλά και σε κελιά μοναχών και σε σπίτια λαϊκών.
Σε μεταγενέστερη εποχή με πρότυπο αυτών των Χαιρετισμών συντάχθηκαν Χαιρετισμοί του Ιησού του Γλυκύτατου, του Αγίου Νικολάου και άλλων αγίων. Αυτό το μοναδικό και πολύ βαθύ σε νόημα ποίημα αποκαλύπτει την αγάπη της Εκκλησίας προς την Παναγία και την αγάπη της Παναγίας προς την Εκκλησία και σε καθένα από μας. Πολλοί είναι εκείνοι οι πιστοί, οι οποίοι διαβάζουν τους Χαιρετισμούς στα πλαίσια του κανόνα τους στο σπίτι.
Φέτος η ανάγνωση των Χαιρετισμών έπεσε την ημέρα μετά τον Ευαγγελισμό (κατά το παλαιό ημερολόγιο). Δεν συμβαίνει έτσι κάθε χρόνο, αλλά με ένα αξιοθαύμαστο τρόπο αυτή η σύμπτωση τονίζει το μυστήριο της Θείας Ενανθρωπήσεως, την οποία μας υπενθυμίζει η εορτή του Ευαγγελισμού. Από αναφορά σε αυτό το μυστήριο αρχίζει ο Ακάθιστος: «Άγγελος πρωτοστάτης ουρανόθεν επέμφθη ειπείν τη Θεοτόκω το χαίρε».
Τέλος ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας είπε: «Να εγκωμιάζουμε την Παναγία και Μητέρα της σωτηρίας μας. Να μελετάμε σε βάθος τις γραμμές αυτού του θαυμάσιου Ύμνου και να μαθαίνουμε από αυτό την Ορθόδοξη διδασκαλία περί της Παναγίας και να παρακαλούμε την Άνασσα των Ουρανών, τη Νύμφη Ανύμφευτο και εκείνη που είναι η Πάντων θλιβομένων η χαρά να μην μας εγκαταλείπει ποτέ με την ουράνια Της σκέπη και μεσιτεία. Αμήν».