Την Κυριακή του Ασώτου, στις 20 Φεβρουαρίου 2011, ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, τέλεσε Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό της Παναγίας Πάντων θλιβομένων η χαρά της Μόσχας και την παραμονή χοροστάτησε κατά την αγρυπνία.

Μετά το πέρας της Θείας Συνάξεως ο Σεβασμιώτατος κ. Ιλαρίωνας κήρυξε τον θείο λόγο, όπου αναφέρθηκε στην παραβολή του Ασώτου.

«Στην παραβολή γίνεται λόγος για όλη την ανθρωπότητα και για καθένα ξεχωριστά, διότι όλοι εμείς είμαστε άσωτοι υιοί, οι οποίοι σπαταλήσαμε άδικα τον πλούτο, που κληρονομήσαμε από τον Θεό. Ο Κύριος χαρίζει σε καθένα πολλά δώρα, λιγότερα σε άλλους και περισσότερα σε άλλους, και μάλιστα διαφορετικά. Το ζήτημα είναι πως αξιολογούμε τον πλούτο. Πολλές φορές σπαταλάμε εκείνο τον πλούτο, που μας κληροδότησε.

Ο άνθρωπος σπαταλά ταλέντα, τα οποία έλαβε από τον Θεό, εκείνο δηλαδή το δυναμικό, το οποίο του δόθηκε για να αυξάνει καθημερινά από δύναμη σε δύναμη. Και πρέπει να διερωτόμαστε για την ποιότητα της ζωής μας. Η αξία της δεν προσδιορίζεται από τις ημέρες που ζεις, αλλά από την ποιότητα της κάθε μέρας. Πρέπει διερωτόμαστε για το που ευρισκόμαστε κάθε συγκεκριμένη ημέρα της ζωής μας: στον οίκο του Πατρός μας ή στη χώρα μακράν; Τι μας χορταίνει, το συμπόσιο της πίστεως ή αμαρτωλές ηδονές; Κάθε μέρα μπορούμε είτε να πλησιάζουμε στον Θεό είτε να απομακρυνόμαστε ». ανέφερε ο Ιεράρχης.

«Πρέπει να θυμόμαστε, αγαπητοί αδελφές και αδελφοί, ότι ο Θεός είναι Εκείνος, ο οποίος ορίζει η ζωή του ανθρώπου και επομένως κανείς δεν ξέρει ποια μέρα θα εγκαταλείψει τον κόσμο τούτο. Ενίοτε οι άνθρωποι υπολογίζουν να ζουν χρόνια, δεκατείες, αλλά έρχεται ο θάνατος και παίρνει τον άνθρωπο σε μια απρόσμενη στιγμή. Και αυτό είναι θέμα μιας άλλης παραβολής του Κυρίου για ένα πλούσιο (πρβλ. Λκ. 12, 16-31), ο οποίος έκτισε αποθήκες, τις γέμισε με σιτάρι και αποφάσισε να ησυχάσει τώρα, διότι είχε απ΄ όλα. Αλλά έρχεται ο Θεός και του λέει: «ἄφρον, ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· ἃ δὲ ἡτοίμασας τίνι ἔσται;» (Λκ. 12. 20)», τόνισε ο Σεβασμιώτατος κ. Ιλαρίωνας.

Επίσης ανέφερε ότι ως άνθρωποι δε γνωρίζουμε την ώρα του θανάτου μας. Και όμως όταν διαβάζουμε στις προσευχές για το ενδεχόμενο να πεθάνουμε σε μια νύχτα, καθώς κοιμόμαστε στο κρεβάτι μας, δεν πρέπει να φοβόμαστε ή να ταλαιπωρούμαστε. Αντίθετα αυτή η σκέψη καλείται να μας υπενθυμίσει ώστε να μην περνάμε τις ημέρες της ζωής μας άδικα. Δεν πρέπει να μιμούμαστε τον άσωτο, ο οποίος αποδήμησε εις χώρα μακράν, όπου διασκόρπισε την περιουσία του πατρός του. Και σε περίπτωση εάν ωστόσο σπαταλήσαμε τον πλούτο πρέπει να επανέλθουμε στον πατέρα μας και να αφιερώσουμε κάθε μέρα της ζωής μας σε αυτόν. Διότι καθώς δείχνει η παραβολή ο Ουράνιος μας Πατέρας, ο Κύριος, μας αναμένει πάντα.

Ο καθένας από μας είναι αγαπητός υιός η κόρη του Πατέρα μας. Και κανένα δε λησμονεί ο Θεός. Είναι πρόθυμος να συγχωρέσει οποιοδήποτε άνθρωπο σε περίπτωση εάν αυτός έρχεται προς Αυτόν με μετάνοια.

«Τώρα καθώς πλησιάζουμε στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή, η Εκκλησία μας τροφοδοτεί τις σκέψεις μας αυτές και γεμίζει με αισθήματα, ώστε να αναλογιζόμαστε για την ποιότητα της ζωής μας και να προετοιμαζόμαστε στη νηστεία, χωρίς να λησμονούμε ότι ο Θεός, ο Ουράνιος μας πατέρας, μας αγαπά και ποτέ δε θα μας εγκαταλείψει, πάντα αναμένει τη μετάνοιά μας και την επιστροφή. Εύχομαι ο Θεός να μας δώσει να είμαστε αντάξιοι υιοί και κόρες του Ουράνιου Πατέρα, και εάν αμαρταίνουμε να παρακαλούμε για τη μετάνοια, να παρακαλούμε τον Κύριο να εξαλείψει τις αμαρτίες μας και να μας καθοδηγήσει στην οδό προς τη Βασιλεία των Ουρανών. Αμήν», έκλεισε ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας.