Θεία Λειτουργία τέλεσε στις 5 Δεκεμβρίου 2010 στον Ιερό Ναό της Παναγίας Πάντων θλιβομένων η χαρά της Μόσχας ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας.

Επίσης συλλειτούργησαν ο Ηγούμενος Φίλιππος Ριαμπίχ, Αντιπρόεδρος του ΤΕΕΣ, ο ιερέας Δημήτριος Σιζονένκο, Γραμματέας του ΤΕΕΣ επί των διαχριστιανικών σχέσεων, ο ιερέας Δημήτριος Αγκέγιεφ, βοηθός του Προέδρου του ΤΕΕΣ, κληρικοί στελέχη του ΤΕΕΣ καθώς και κληρικοί του Ναού.

Μετά το πέρας της Λειτουργίας ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, τέλεσε Τρισάγιο στη μνήμη του μακαριστού Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσιών Αλεξίου Β΄, ο οποίος εκδήμησε προς τον Κύριο δυο χρόνια πριν.

Εν συνεχεία ο Σεβασμιώτατος κ. Ιλαρίωνας κήρυξε τον θείο λόγο, όπου αναφέρθηκε στην ευαγγελική περικοπή της ημέρας για την παραβολή του άφρονος πλουσίου (πρβλ. Λκ. 12.16-21). Πρόκειται για έναν πολύ πλούσιο μεγαλοκτηματία, του οποίου βροχή και ήλιος στον καιρό τους έφεραν μια ευφορία καταπληκτική. Κάθισε, συλλογίστηκε και κατάλαβε ότι αυτά θα του έφταναν μέχρι το τέλος της ζωής τους. Αφού σύλλεξε τους καρπούς του είπε στη δική του ψυχή:  «Ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου». Αλλά ο Θεός, που του εμφανίστηκε στο ύπνο, είπε: «Ἄφρον, ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· ἃ δὲ ἡτοίμασας τίνι ἔσται;»

«Παρά πολλοί άνθρωποι ζουν έτσι όπως έζησε και αυτός ο άφρων πλούσιος. Φροντίζουν μόνο το πως να μαζέψουν όσο γίνεται περισσότερα υλικά αγαθά. Όταν αντιμετωπίζουν έλλειψη χρημάτων, έχουν αγωνία και δεν αισθάνονται ικανοποιημένοι, μόλις αποκτήσουν τα χρήματα, έρχεται η γαλήνη και η ηρεμία.  Όμως η αλήθεια είναι ότι δεν τους αρκούν ποτέ τα χρήματα, όσο και να έχει αυτός ο άνθρωπος, ακόμα και σε περίπτωση εκατομμυριούχου, σκέφτεται πως να βγάλει  περισσότερα και δεν βρίσκει γαλήνη και δε λέει στη ψυχή του: «Φάγε, πίε, εὐφραίνου».

Αλλά υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι καταλαβαίνουν ότι είναι αδύνατο να ζει κανείς με υλικά μόνο αγαθά, και ότι ο σκοπός της ζωής δε συνίσταται στη συγκέντρωση του μεγαλύτερου πλούτου και στο να ζεις με ανέσεις, σε ευημερία και καλύτερα από τους άλλους, αλλά στο να φτάσεις στην πνευματική τελειότητα. Και η οδός στην τελειότητα διέρχεται επίσης και μέσα από τον αυτοπεριορισμό και την αυταπάρνηση.

Αρκετοί νομίζουν ότι ο χριστιανισμός καλεί σε ένα ιδιαίτερο αγώνα, σε άσκηση, στερεί τον άνθρωπο από όλες τις δυνατότητες, τις οποίες έχουν οι άλλοι, απαγορεύει να χαίρεται ο άνθρωπος τη ζωή του κλπ. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία θυμούνται καλά τον τρόπο, με τον οποίο παρίστατο ο χριστιανισμός στην αντιχριστιανική και την αντιθρησκευτική γραμματεία. Ισχυρίζονταν ότι ο χριστιανισμός είναι άχαρος, διότι αυτή η θρησκεία δεν προσφέρεται για χαρές, αποσπά τον άνθρωπο από τον ταξικό αγώνα και από το να φτάσει στην ευτυχία και ευημερία. Δυστυχώς πολλοί ήταν οι οποίοι παρασύρθηκαν από αυτά τα τεκμήρια, τα οποία δεν είχε αφετηρία τους ανθρώπους αλλά τον ίδιο, τον εχθρό του ανθρωπίνου γένους.

Όμως πάντα υπήρχαν άνθρωποι, ακόμα και σε εκείνη την σκοτεινή εποχή, οι οποίοι αντιλαμβάνονταν ότι η ζωή δεν αξιολογείται από το συσσωρευμένο πλούτο και τις επιτυχίες, αλλά από το εάν πλησίασε ο άνθρωπος στον Θεό, εάν έκανε καλό στους συνανθρώπους, εάν κατάφερε να εφαρμόσει την εντολή του Θεού για την αγάπη προ τον Θεό και τους ανθρώπους, αυτή την διπλή εντολή, στην οποία, σύμφωνα με τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, στηρίζονται όλοι οι Προφήτες και όλος ο νόμος (πρβλ. Ματθ. 20. 37-40). Αυτοί οι άνθρωποι υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα. Ένας από αυτούς ήταν και ο μακαριστός Πατριάρχης Αλέξιος, τον οποίο όλοι θυμόμαστε πολύ καλά και την μνήμη του οποίου τιμάμε σήμερα, διότι πριν από δυο χρόνια πέθανε για όλους εμάς τόσο ξαφνικά».

Ύστερα ο Ιεράρχης αναφέρθηκε στις αναμνήσεις του για τον μακαριστό Προκαθήμενο της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας..