Στις 23 Οκτωβρίου 2010 στην εβδομαδιαία τηλεοπτική εκπομπή «Εκκλησία και κόσμος» συζητήθηκε το θέμα των τυχερών παιχνιδιών και της εκκλησιαστικής αντιμετωπίσεως αυτών. Ο παρουσιαστής της εκπομπής Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας αναφέρθηκε στην ιστορία της Εκκλησίας, η οποία επί αιώνες μαχόταν κατά των τυχερών παιγνιδιών και απαγόρευε ειδικά τα χαρτιά. Στη Ρωσική αυτοκρατορία τα τραπουλόχαρτα εμφανίζονται μετά τις μεταρρυθμίσεις του Μεγάλου Πέτρου.

Το παίξιμο πασιέντσας στον υπολογιστή κατά την ώρα ανάπαυσης έγινε πλέον συνήθεια πολλών ανθρώπων. Ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας είναι βέβαιος ότι αυτή η συνήθεια πρέπει να εξομολογηθεί: «Η πασιέντσα δεν είναι ο καλύτερος τρόπος αναψυχής. Εάν κουράστηκες, καλύτερα να διαβάσεις ένα βιβλίο ή να περπατήσεις έξω. Τα παιγνίδια υπολογιστών είναι καθεαυτά επικίνδυνα διότι δημιουργούν την παραίσθηση απασχόλησης. Παίζοντας αυτά ο άνθρωπος λησμονεί κάποιες σπουδαίες δουλειές ή τηλεφωνήματα, τα οποία έπρεπε να κάνει. Ως αποτέλεσμα τζάμπα χάνει το χρόνο του».

Πρέπει να εξομολογούνται όχι μόνο εκείνοι, οι οποίοι είναι εξαρτημένοι από τυχερά παιγνίδια, αλλά ακόμα περισσότερα και οι ιδιοκτήτες χαρτοπαικτικών λεσχών, διότι συνειδητά παραβαίνουν τις εντολές του Θεού: «Δε νομίζω ότι όλοι πρέπει να στερηθούν τη μετάληψη των Αχράντων Μυστηρίων, αλλά πιστεύω ότι εάν ένας ιδιοκτήτης χαρτοπαικτικής λέσχης έρχεται στην εξομολόγηση πριν κοινωνά, θα τον προειδοποιήσουν ότι πρέπει να παραιτηθεί από το επάγγελμά του, από την επιχείρησή του, η οποία όχι μόνο δεν οδηγεί στη σωτηρία, αλλά και καθίσταται επιβλαβής τόσο για τη δική του ψυχή, όσο και πολλών άλλων ανθρώπων» ανέφερε ο Σεβασμιώτατος κ. Ιλαρίωνας.

Ο Ιεράρχης τόνισε ότι τα τυχερά παιγνίδια καθιστούν τον άνθρωπο να συνηθίζει την πνευματικά επικίνδυνη κατάσταση, η οποία και χαρακτηρίζεται ως πάθος του παιγνιδιού. «Τα τυχερά παιγνίδια δεν συντελούν καθόλου στην ανάπτυξη του ανθρώπου, ούτε είναι επωφελή, αλλά είναι επιβλαβή», θεωρεί ο Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων.

«Εάν πρόκειται για παίξιμο με χρήματα, αυτό είναι επιβλαβές διπλάσια. Το παιγνίδι καθεαυτό είναι αμαρτωλό, αλλά το παίξιμο με χρήματα είναι ένας άτιμος τρόπος είσπραξης κερδών και ουσιαστικά είναι απάτη εις βάρος του πλησίον.  Γνωρίζουμε από τη ζωή πολλών μεγάλων μορφών, κατεχομένων από το πάθος της χαρτοπαιξίας και άλλων τυχερών παιγνιδιών, πόσο ακριβά στοίχισαν όλα αυτά στις οικογένειές τους. Αρκεί να θυμηθούμε τον Φ. Ντοστογιέφσκι, ο οποίος έχανε στα χαρτιά και περιερχόταν σε άθλια οικονομική κατάσταση. Στο μυθιστόρημά του «Ο παίχτης», το οποίο είναι τρόπον τινά βιογραφικό, γίνεται αναφορά σε αυτό το επιβλαβές πάθος».

Στα πλαίσια της εκπομπής «Εκκλησία και κόσμος» προβλήθηκε μια υπόθεση με αναφορά στη ψυχολογική εξάρτηση από τα τυχερά παιγνίδια, την οποία αποκτούν πολλοί άνθρωποι ανεξάρτητα από την ηλικία. Η παιγνιομανία  είναι μια σοβαρή ασθένεια όπως ο εθισμός στο αλκοόλ ή στα ναρκωτικά, η οποία παραμορφώνει την προσωπικότητα, χρησιμοποιώντας τα καλύτερα προσόντα του ανθρώπου.

Σύμφωνα με τους ειδικούς οι περισσότεροι μανιώδεις παίχτες είναι άνθρωποι με υψηλό διανοητικό επίπεδο, δραστήριοι και οι οποίοι επιδιώκουν να φτάσουν στις ηγετικές θέσεις. Όμως αυτή η επιθυμία τους καταλήγει σε τραγωδία, διότι οι μανιώδεις παίχτες παίζουν απορρίπτοντας τον ορθό λόγο, την υγεία και την οικογενειακή ευημερία.

Το πρόγραμμα της θεραπείας είναι απλό και γνωστό, είναι εκείνα περίφημα τα 12 βήματα, τα οποία ακολουθούν και οι «ανώνυμοι αλκοολικοί». Πρέπει να ζήσει κανείς μόνο τη σημερινή μέρα, να συμμετάσχει στις συνελεύσεις της ομάδας και να ακολουθεί τους απλούς κανόνες αυτής.

Την αποτελεσματικότητα αυτής της μεθόδου αναγνωρίζουν ακόμα και οι ορθόδοξοι ιερείς. Δεν είναι σπάνια όταν οι συνελεύσεις συνέρχονται στις ενορίες.