Στις 11 Ιουλίου 2010 ο Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας τέλεσε τη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό της Παναγίας «Πάντων θλιβομένων η χαρά» της Μόσχας.  

Μετά το πέρας της Λειτουργίας ο Προϊστάμενος του Ναού Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας κήρυξε τον θείο λόγο, όπου αναφέρθηκε στην ευαγγελική περικοπή της ημέρας για τους δυο τυφλούς, οι οποίοι θεραπεύθηκαν με την θαυματουργική παρέμβαση του Κυρίου μας.

Συγκεκριμένα ο Ιεράρχης τόνισε ότι «τους αποκαλύφθηκε μια καινούργια ζωή διότι ο Κύριος τους άγγιξε τα μάτια τους. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με κάθε άνθρωπο, ο οποίος περνάει από την απιστία στην πίστη. Πολλοί είναι εκείνοι, οι οποίοι ακολοήθησαν αυτή την οδό. Πολλοί είναι εκείνοι οι άνθρωποι, οι οποίοι αφού έζησαν πολλά χρόνια ή ακόμα δεκαετίες μέσα στην απιστία, χάρη στο μυστικό άγγιγμα των οφθαλμών τους από τον Θεό, ανέβλεψαν και πίστεψαν στον Θεό. Αυτή η πνευματική ανάβλεψη ήταν για αυτούς ίσως περισσότερα σημαντική από την επανάκτηση της όρασης μετά από την πολύχρονη τύφλωση για έναν τυφλό άνθρωπο, διότι ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν πιστεύει στον Θεό, παρόλο που βλέπει με τους φυσικούς του οφθαλμούς όλα που είναι γύρω του, δεν καταλαβαίνει το νόημα των γενομένων, αλλά ούτε διακρίνει την αλληλοσύνδεση των γεγονότων της ζωής του και της ζωής των ανθρώπων γύρω του. Δεν βλέπει καμία σύνδεση μεταξύ του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Δεν αντιλαμβάνεται πολύ συχνα ακόμα και το νόημα της ζωής του».

Σύμφωνα με τον Μητροπολίτη Ιλαρίωνα οι άνθρωποι, οι οποίοι στερήθκαν το νόημα της ζωής, μη ξέροντας το λόγο της ύπαρξής τους και του κόσμου, καθε φορά που επέρχεται καμία συμφορά, απελπίζονται, διότι όλα αυτά τους φαίνεται άδικα, ανωφελές και επιβλαβές για τη ζωή τους. Περνούν τη ζωή τους αναζητώντας τις απολαύσεις, όμως έρχεται ο καιρός όταν ο άνθρωπος αισθάνεται ένα κενό μέσα του και αυτό συμβαίνει διότι δεν πιστεύει στον Θεό. Μόνο αυτή η πίστη δίνει νόημα στην ανθρώπινη ζωή.  

Ακόμα ο Πρόεδρος του ΤΕΣ πρόσθεσε ότι η αυθεντική ανάβλεψη έρχεται μόνο όταν ο Θεός άπτεται τον πνευματικών οφθαλμων των ανθρώπων. Χωρίς αυτό το άγγιγμα είναι αδύνατο να αναβλέψει ο άνθρωπος και να γίνει πιστός.  Η αληθινή πίστη δεν είναι να αναγνωρίζουμε την ύπαρξη του Θεού κάπου μακριά στους ουρανούς, αλλά για να συναισθανόμαστε την παρουσία του Θεού κάθε μέρα και κάθε λεπτό της ζωής μας, να έχουμε ως γνώμονα των πράξεων μας τις θείες εντολές. Μόνο αυτός ο άνθρωπος μπορεί να χαρακτηρισθεί πιστός, ο οποίος πάντα αισθάνεται την παρουσία του Θεού και προσπαθεί να ζει σύμφωνα με τις εντολές του Θεού.

Επίσης σύμφωνα με τον Μητροπολίτη Ιλαρίωνα η Εκκλησία προσφέρει στον άνθρωπο το πλήρωμα της ζωής και ο Θεός του αγγίζει την καρδιά για να του δώσει περίσσευμα της ζωής (Ιω. 10. 10). Ο Θεός δημιούργησε την Εκκλησία όχι για να περιορίσει τον άνθρωπο και να καταστήσει τη ζωή του βαρετή, αλλά δίνει στον άνθρωπο την Εκκλησία και την πίστη για να βλέπει με τα πνευματικά του μάτια την πραγματικότητα, η οποία υπερβαίνει τα όρια του ορατού κόσμου. Για να καταλάβει ο άνθρωπος ότι όλα είναι δημιουργήματα του Θεού και όχι το προϊον της τυφλής τύχης. Όλα στη ζωή μας έχουν νόημα, και δεν υπάρχουν οι τυχαίες συναντήσεις, ο Θεός μας συνέδεσε τον ένα με τον άλλο, διότι θέλησε να βοηθούμε ο ένας στον άλλο. Ένας πιστός βλέποντας γύρω του τους τυφλούς, τους κωφούς και τους κοτσούς δε θα πει ότι όλα είναι τυχαία, καταλαβαίνει ότι αυτοί οι αναξιοπαθούντες αδελφοί μας έχουν ανάγκη από τη βοήθειά μας, σύμφωνα με τον Απόστολο Παύλο: «Ὀφείλομεν δὲ ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν» (Ρωμ. 15. 1) . 

Δεν υπάρχει τίποτε τυχαίο στη ζωή μας αλλά αντίθετα, όλα είναι συνδεδεμένα. Όταν ο άνθρωπος πιστεύει, όλα γύρω του σχηματίζουν μια αρμονική εκόνα χάρη στην οποία αντιλαβάνεται ότι ο Θεός είναι εκείνος, ο Οποίος τον οδηγεί στη ζωή του και οδηγεί τη ζωή του κόσμου.

Τέλος, ο Σεβασμιώτατος κ. Ιλαρίωνας κάλεσε τους πιστούς να παρακαλέσουν τον Κύριο να δώσει σε όλους την ισχυρή και φωτεινή πίστη, να ανοίξει τα μάτια τους  για να καταλαβαίνουν το νόημα των γεγονότων και να γίνουν ισχυροί για να μπορέσουν να βαστάξουν τα ασθενήματα των αδυνάτων.